Αντόνιο Βιβαρίνι | |
---|---|
Γέννηση | Δεκαετία του 1410[1] Μουράνο |
Θάνατος | 15ος αιώνας[2] Βενετία |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Ιδιότητα | ζωγράφος[3][4] |
Τέκνα | Αλβίζε Βιβαρίνι[5] |
Αδέλφια | Μπαρτολομέο Βιβαρίνι[6] |
Συγγενείς | Τζοβάνι ντ΄Αλεμάνια (κουνιάδος)[7] |
Σημαντικά έργα | St. Louis of Toulouse και Polyptych of Saint Ursula |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αντόνιο Βιβαρίνι (ιταλικά: Antonio Vivarini), γνωστός επίσης και ως Αντόνιο του Μουράνο (Antonio da Murano) ήταν Ιταλός ζωγράφος της ύστερης γοτθικής περιόδου, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε κατά το χρονικό σιάστημα 1440 - 1480 κυρίως στη Βενετία. Πιθανότατα είναι ο παλαιότερος μιας οικογένειας ζωγράφων, η οποία προερχόταν από οικογένεια υαλουργών που εργάζονταν στο Μουράνο. Η οικογένεια ζωγράφων περιλάμβανε τον νεότερο αδελφό του, Μπαρτολομέο Βιβαρίνι και τον γιο του Αντόνιο, Αλβίζε Βιβαρίνι[8]
Εκπαιδεύτηκε αρχικά από τον Αντρέα ντα Μουράνο (Andrea da Murano), αλλά τα έργα του εμφανιζουν επίδραση από τα έργα του Τζεντίλε ντα Φαμπριάνο (Gentile da Fabriano). Το παλαιότερο γνωστό του έργο, μια εικόνα για την Αγία Τράπεζα, το οποίο βρίσκεται στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας (Gallerie dell'Accademia) της Βενετίας, χρονολογείται από το 1440. Το πλέον πρόσφατο έργο του χρονολογείται το 1464 και βρίσκεται στη Βατικανή Πινακοθήκη, αλλά ο ζωγράφος εμφανίζεται ότι ήταν εν ζωή το 1470.[9]
Συνεργάστηκε με τον γυναικάδελφό του Τζοβάννι ντ' Αλεμάνια (Giovanni d'Alemagna, γνωστό και ως "Joannes de Alemania"), ο οποίος ορισμένες φορές θεωρήθηκε ως αδελφός του, αποκαλούμενος Τζοβάννι ντα Μουράνο. Δεν υφίσταται ίχνος αυτού του καλλιτέχνη σε χρονολογία μςταγενέστερη του 1447. Μετά το 1447, ο Αντόνιο είτε ζωγράφιζε μόνος του είτε συνεργαζόταν με τον μικρότερο αδελφό του, Μπαρτολομέο. Τα έργα του Αντόνιο είναι πολύ καλοσχεδιασμένα για την εποχή τους, με αξιοσημείωτο βαθμό "απαλότητας" και με πολύ καλή απόχρωση της σάρκας και άλλων σημείων.[9] Πιθανόν επηρεάστηκε και από τον Αντρέα Μαντένια και συνεργάστηκε μετον καλλιτέχνη στο παρεκκλήσιο Ovetari κατά την περίοδο 1450 - 1451. Πολλές φορές είναι δύσκολη η απόδοση έργων προερχομένων από το εργαστήριο του Βιβαρίνι.
Τρία από τα σημαντικότερα έργα του είναι Η ενθρονισμένη Παρθένος με τους τέσσερις σοφούς του Ναού, Η Στέψη της Παρθένου και Οι Άγιοι Πέτρος και Ιερώνυμος. Τα δύο πρώτα έργα βρίσκονται στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας στη Βενετία, το τρίτο στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου.[9]