Αργυρό μετάλλιο

Το αργυρό Ολυμπιακό μετάλλιο του 1896 για όσους αθλητές κέρδιζαν την πρώτη θέση.

Το αργυρό μετάλλιο σε αθλήματα και άλλους παρόμοιους τομείς που περιλαμβάνουν ανταγωνισμό, είναι μετάλλιο κατασκευασμένο ή επενδεδυμένο με άργυρο, το οποίο απονέμεται στον δεύτερο ή επιλαχόντα αγώνων ή διαγωνισμών, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι Αγώνες της Κοινοπολιτείας, κ.λπ. Ο τελικός νικητής λαμβάνει το χρυσό μετάλλιο και ο τρίτος το χάλκινο μετάλλιο (κράμα χαλκούκασσιτέρου). Γενικότερα, ο άργυρος είναι παραδοσιακά ένα μέταλλο που χρησιμοποιείται μερικές φορές για όλους τους τύπους μετάλλων υψηλής ποιότητας, συμπεριλαμβανομένων των καλλιτεχνικών.

Ολυμπιακοί αγώνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων, της διοργάνωσης του 1896 στην Αθήνα, τα μετάλλια των νούμερο ένα επιτυχόντων ή νικητών ήταν στην πραγματικότητα κατασκευασμένα από άργυρο, ενώ των δεύτερων ήταν χάλκινα και οι τρίτοι δεν έπαιρναν κανένα μετάλλιο. Το έθιμο του χρυσού - αργυρού - χάλκινου για τις τρεις πρώτες θέσεις χρονολογείται από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1904 και έχει αντιγραφεί σε πολλά άλλα αθλητικά γεγονότα. Η κοπή των μεταλλίων είναι ευθύνη της διοργανώτριας πόλης. Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 έως αυτούς του 1968 το σχέδιο ήταν πάντα το ίδιο: η εμπρόσθια όψη έδειχνε ένα γενικό σχέδιο του Φλωρεντίνου καλλιτέχνη Τζουζέπε Κασιόλι, με κείμενο που έδινε την πόλη υποδοχής και το οπίσθιο μέρος έδειχνε ένα άλλο γενικό σχέδιο ενός Ολυμπιονίκη. Από τις διοργανώσεις του 1972 έως του 2000, το σχέδιο του Κασιόλι (ή μια ελαφριά τροποποίηση) παρέμεινε στον εμπροσθότυπο με ένα προσαρμοσμένο σχέδιο από την πόλη υποδοχής στην οπίσθια πλευρά. Καθώς όμως το σχέδιο του Κασιόλι έδειχνε ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο για αυτό που ήταν αρχικά ελληνικοί αγώνες, ανατέθηκε ένα νέο σχέδιο εμπροσθότυπου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα. Τα μετάλλια των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων είχαν πιο ποικίλο σχέδιο.

Απόρριψη αργυρών μεταλλίων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε πολλά αθλήματα με τουρνουά αποκλεισμού, συμπεριλαμβανομένων αυτών με πλέι οφ τρίτης θέσης (όπως Ολυμπιακό χόκεϊ επί πάγου, Ολυμπιακό ποδόσφαιρο, Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου), το αργυρό είναι το μόνο μετάλλιο που δίνεται σε μια ομάδα που χάνει τον τελευταίο της αγώνα, ενώ το χρυσό και το χάλκινο είναι για τις ομάδες που κερδίζουν τους τελευταίους τους αγώνες.[1] Αξιοσημείωτες αθλήτριες όπως η Τζόσελιν Λαρόκ (στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2018) αφαίρεσαν τα αργυρά μετάλλιά τους αμέσως μετά την παραλαβή τους. Η Λαρόκ έλαβε αργότερα εντολή από τον αξιωματούχο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Χόκεϊ επί Πάγου να ξαναφορέσει το αργυρό μετάλλιό της.[1][2][3]

Στρατός και κυβέρνηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένες χώρες παρουσιάζουν στρατιωτικά και πολιτικά παράσημα γνωστά ως αργυρά μετάλλια. Αυτά περιλαμβάνουν:

Η Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου απονέμει ένα Αργυρό Μετάλλιο «σε Μέλος της Εταιρείας ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο για συνεισφορά στην κατανόηση και εκτίμηση της ζωολογίας, συμπεριλαμβανομένων δραστηριοτήτων όπως η δημόσια εκπαίδευση στη φυσική ιστορία και η διατήρηση της άγριας ζωής».

Η Βασιλική Ακαδημία Μηχανικών απονέμει ένα Αργυρό Μετάλλιο «για μια εξαιρετική και αποδεδειγμένη προσωπική συνεισφορά στη μηχανική του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την επιτυχή εκμετάλλευση της αγοράς, από μηχανικό με λιγότερα από 22 χρόνια πλήρους απασχόλησης ή ισοδύναμο».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]