Αριάδνη στη Νάξο (Στράους)

Αριάδνη στη Νάξο
ΤίτλοςAriadne auf Naxos
ΓλώσσαΓερμανικά
Ημερομηνία δημοσίευσης20ος αιώνας
Μορφήόπερα
ΧαρακτήρεςDryad[1], Echo[1], Brighella[1], Harlequin[1], Scaramuccio[1], Truffaldino[1], A lackey[1], A wigmaker[1], An officer[1], Ariadne[1], Bacchus[1], Polish mother's music master[1], The composer[1], The dancing master[1], The Major-Domo[1] και Zerbinetta[1]
ΤόποςΝάξος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Αριάδνη στη Νάξο και παλαιότερα Ἀριάδνη ἐν Νάξῳ (γερμ.: Ariadne auf Naxos) είναι όπερα του Ρίχαρντ Στράους με γερμανικό λιμπρέτο του Ούγκο φον Χόφμανσταλ. Πρωτοπαρουσιάστηκε στη Στουτγάρδη, στις 25 Οκτωβρίου 1912. Η υπόθεση της όπερας είναι βασισμένη στον αρχαίο ελληνικό μύθο της Αριάδνης και του Διόνυσου.

  • Αριάδνη (σοπράνο)
  • Βάκχος (τενόρος)
  • Ζερμπινέτα (σοπράνο κολορατούρα)
  • Αρλεκίνος (βαρύτονος)
  • Σκαραμούκιο (τενόρος)
  • Τρουφαλντίνο (μπάσος)
  • Μπριγκέλα (τενόρος)
  • Ναϊάς (σοπράνο)
  • Δρυάς (κοντράλτο)
  • Ηχώ (σοπράνο)

Η όπερα εκτυλίσσεται στο σπίτι του πιο πλούσιου κατοίκου της Βιέννης, όπου έχουν καταφθάσει δύο ομάδες μουσικών. Όλο το πρώτο μέρος εκτυλίσσεται στα παρασκήνια και αναφέρεται στις πρόβες για το ανέβασμα δύο ταυτόχρονων παραστάσεων.

Το δεύτερο μέρος αναφέρεται στην ίδια την Αριάδνη, την οποία έχει εγκαταλείψει ο Θησέας στη Νάξο. Η Ζερμπινέτα και τέσσερις φίλες της πηγαίνουν στην Αριάδνη προσπαθώντας μάταια να της φτιάξουν το κέφι και να την κάνουν να ξεχάσει τον Θησέα βρίσκοντας κάποιον άλλο.

Οι τρεις νύμφες (Ναϊάς, Δρυάς και Ηχώ) ανακοινώνουν την άφιξη του θεού Διόνυσου στο νησί. Ο Διόνυσος ερωτεύεται κεραυνοβόλα την Αριάδνη και της υπόσχεται να την ανεβάσει στους ουρανούς ως αστερισμό.

Προς τιμή του ο Στράους έγινε επίτιμος δημότης τον νησιού.[ασαφές]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 Ανακτήθηκε στις 25  Απριλίου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ariadne auf Naxos στο Wikimedia Commons