Αριαράθης ΣΤ΄ της Καππαδοκίας
| Αριαράθης ΣΤ΄ της Καππαδοκίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αριαράθης ΣΤ΄ της Καππαδοκίας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 2ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. |
| Συνθήκες θανάτου | δολοφονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Καππαδοκίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λαοδίκη της Καππαδοκίας |
| Τέκνα | Αριαράθης Ζ΄ της Καππαδοκίας Αριαράθης Η΄ της Καππαδοκίας Νύσσα |
| Γονείς | Αριαράθης Ε΄ της Καππαδοκίας και Νύσα της Καππαδοκίας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Αριαραθιδών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | king of Cappadocia |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αριαράθης ΣΤ΄ ο Επιφανής Φιλοπάτωρ (2ος αιώνας π.Χ.) ήταν ηγεμόνας του βασιλείου της Καππαδοκίας κατά την ελληνιστική περίοδο, μέλος της Δυναστείας των Αριαραθιδών. Βασίλεψε προσεγγιστικά κατά την περίοδο 130 – 116 π.Χ. Ήταν γιος του βασιλιά Αριαράθη Ε΄ του Ευσεβούς Φιλοπάτορα και της Νύσας (ή Λαοδίκης).
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την κατάπνιξη της εξέγερσης του Αριστόνικου, οι Ρωμαίοι αντάμειψαν όλους τους συμμάχους τους που τους παρείχαν βοήθεια. Στους διαδόχους του Αριαράθη Ε΄, ο οποίος πάντα εξέφραζε την πίστη του στη Ρώμη και έπεσε μαχόμενος, η Σύγκλητος χάρισε την Κιλικία και τη Λυκαονία.[1]
Την περίοδο που σκοτώθηκε ο Αριαράθης, βρίσκονταν στη ζωή έξι από τους γιους του με τη βασίλισσά του, Νύσα. Εκείνη ορίστηκε κυβερνήτης του κράτους μέχρι να μπορέσει να ασκήσει κάποιος από αυτούς την εξουσία. Επειδή όμως η Νύσα δεν θέλησε να παραδώσει τον θρόνο δηλητηρίασε τα παιδιά της. Αποτροπιασμένοι οι αυλικοί κατάφεραν να περισώσουν ένα από αυτά, κι αφού θανάτωσαν τη βασίλισσα, τον ανέβασαν στον θρόνο με την επωνυμία Αριαράθης ο Επιφανής Φιλοπάτωρ. Ο τελευταίος κυβέρνησε για μια δεκαπενταετία περίπου χωρίς να διασώζονται ιδιαίτερες λεπτομέρειες για σημαντικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περίοδο αυτή.[1]
Φαίνεται πως ήρθε σε σύγκρουση με τον βασιλιά του Πόντου, τον Μιθριδάτη Ε΄ τον Ευεργέτη. Σε μια προσπάθεια να καταστήσει την Καππαδοκία δορυφόρο της ποντικής πολιτικής, ο τελευταίος πάντρεψε τελικά τον Αριαράθη με την κόρη του, Λαοδίκη. Αυτό ωστόσο δεν ήταν αρκετό για τον αδερφό της, νέο βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη ΣΤ΄ τον Ευπάτορα, ο οποίος κανόνισε τη δολοφονία του Αριαράθη μέσω ενός ευγενούς που ονομαζόταν Γόρδιος.[2]
Χρονολόγιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος (π.Χ.) | Γεγονός | ||
|---|---|---|---|
| Γέννηση του Αριαράθη ΣΤ΄, γιου του ηγεμόνα της Καππαδοκίας, Αριαράθη Ε΄ και της Νύσας. | |||
| 132/130 π.Χ. | Ο Αριαράθης Ε΄ βοηθά τη Ρώμη να καταστείλει την επανάσταση του Αριστόνικου. Κατά τη διάρκεια της διαμάχης αυτής χάνει τη ζωή του. | ||
| Οι Ρωμαίοι παραχωρούν στην Καππαδοκία την Κιλικία και τη Λυκαονία. | |||
| Η Νύσα δολοφονεί τα παιδιά της για να μην παραδώσει τον θρόνο. Οι αυλικοί της σώζουν ένα από αυτά κι, αφού θανατώσουν τη βασίλισσα, τον ανεβάζουν στον θρόνο. Πρόκειται για τον Αριαράθη ΣΤ΄ τον Επιφανή Φιλοπάτορα. | |||
| Ο Αριαράθης ΣΤ΄ νυμφεύεται την κόρη του βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη Ε΄, τη Λαοδίκη. | |||
| 116 π.Χ. | Ο αδερφός της Λαοδίκης, Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ, συνωμοτεί και θανατώνει τον Αριαράθη ΣΤ΄ μέσω ενός ευγενούς, του Γόρδιου. | ||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- William Smith (1870). ««Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology: Ariarathes VΙ»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2009.
- Jona Lendering. ««Ariarathes VI Epiphanes»». Ιστότοπος livius.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2009.
