Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ασκάνιο Σφόρτσα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 3 Μαρτίου 1455 Κρεμόνα |
Θάνατος | 27 Μαΐου 1505[1] Ρώμη |
Αιτία θανάτου | πανώλη |
Τόπος ταφής | Tomb of Ascanio Sforza και Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[2] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
Οικογένεια | |
Γονείς | Φραγκίσκος Α΄ Σφόρτσα και Μπιάνκα Μαρία Βισκόντι |
Αδέλφια | Λουδοβίκος Σφόρτσα Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα Ιππολύτη Μαρία Σφόρτσα |
Οικογένεια | Οίκος των Σφόρτσα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | καρδινάλιος-διάκονος (1484–1492, Santi Vito, Modesto e Crescenzia)[3] αποστολικός διαχειριστής (1479–1505) abbot of Santa Maria de Ripoll (1504–1505) αποστολικός διαχειριστής (1484–1485) αποστολικός διαχειριστής (1503–1505) αποστολικός διαχειριστής (1486–1505) αποστολικός διαχειριστής (1488–1491) καρδινάλιος-διάκονος (1495–1505, Santi Vito, Modesto e Crescenzia) αποστολικός διαχειριστής (1492–1497) αποστολικός διαχειριστής (1494–1495) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ασκάνιο, ιταλ. Ascanio (3 Μαρτίου 1455 - 28 Μαΐου 1505) από τον Οίκο των Σφόρτσα ήταν καρδινάλιος της Καθολικής Εκκλησίας. Έμεινε γνωστός ως ικανός διπλωμάτης, που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εκλογή τού Ροδρίγο Βοργία ως πάπα με το όνομα Αλέξανδρος ΣΤ΄. Υπηρέτησε ως αντι-Καγκελλάριος της Ρωμαιο-Καθολικής Εκκλησίας (1492-1505).
Ήταν γιος τού Φραγκίσκου Α΄ δούκα τού Μιλάνου και της Μπιάνκα-Μαρία Βισκόντι. Γεννήθηκε στην Κρεμόνα. Αδέλφια του ήταν ο Γκαλεάτσο-Μαρία και ο Λουδοβίκος, δούκες τού Μιλάνου.
Έγινε μαθητής τού Φραντσέσκο Φίλελφο, Αυλικού τού πατέρα του, που τον εισήγαγε στη διακυβέρνηση και τη λογοτεχνία. Ο Οίκος του έδωσε άλλους τέσσερις καρδιναλίους. Στα 10 έτη του ονομάστηκε διοικητής ηγούμενος τού Κιαραβάλλε. Ενόσω ήταν ακόμη ανήλικος, τού υποσχέθηκε τον ερυθρό πίλο τού καρδιναλίου της Εκκλησίας ο Γκυγιώμ ντ'Εστουτβίλ, που ήθελε την υποστήριξη τού Γκαλεάτσο-Μαρία στην υποψηφιότητά του ως πάπα το 1471. Όμως εξελέγη τελικά ο Φραντσέσκο ντελλα Ρόβερε με το όνομα Σίξτος ΣΤ΄.
Το 1473 η Αικατερίνη, κόρη τού Γκαλεάτσο-Μαρία, παντρεύτηκε τον Τζιρόλαμο Ριάριο, ανιψιό τού Σίξτου Δ΄. Ο Τζιρόλαμο ήταν από τα ηγετικά μέλη της συνωμοσίας των Πάτσι, που ήταν κατά τού Λαυρεντίου Α΄ των Μεδίκων τού μεγαλοπρεπούς στη Φλωρεντία. Ελπίζοντας να ειρηνεύσει το Μιλάνο, ο Σίξτος Δ΄ προσπάθησε να κάνει τον Ασκάνιο καρδινάλιο το 1477, αλλά ο Σύλλογος των καρδιναλίων αρνήθηκε να τον αποδεχθεί. Παρόλα αυτά ο Ασκάνιο έγινε επίσκοπος της Παβία το 1479, διατηρώντας τη θέση του ως το τέλος του. Το 1484 εκπροσώπισε τον Λουδοβίκο στο Συνέδριο της Κρεμόνα.