| Αστουρλεονική | |
|---|---|
| Astur-leonés | |
| Ταξινόμηση | Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες |
| Σύστημα γραφής | λατινική γραφή |
| Linguist list | asle |
Η αστουρλεονική γλώσσα (αστουρλεονικά: asturlleonés) είναι ιβηρορρωμαϊκή γλώσσα που εξελίχθηκε από την δημώδη λατινική στην επικράτεια του μεσαιωνικού βασιλείου της Αστούριας και της εξέλιξής του, του βασιλείου του Λεόν. Σήμερα είναι γνωστή μέσω τριών γλωττονύμων ως αστουριανική, λεονική και μιραντική αν και παραδοσιακά κάθε κατά τόπους περιοχή χάριζε καθέκαστη αστουρλεονική διάλεκτο το όνομά της και εντοπίζεται στις Αυτοδοικούμενες Περιφέρεις της Αστούριας και της βορειοδυτικής Καστίλης-Λεόν και της πορτογαλικής πόλης Μιράντα ντο Ντόουρο. Μεταξύ της αστουρλεονικής και της καστιλιανικής γλώσσας βρίσκονται οι μεταβατικές γλωσσικές ποικιλίες της εξτρεμαδουρικής και του μοντανιές.
Η αρχική αστουρλεονική γλώσσα, γνωστή και ως μεσαιωνική λεονική, χρησιμοποιήθηκε ευρέως στο Βασίλειο του Λεόν σε κυβερνητικά έγγραφα.[1] Στη λογοτεχνία παραδοσιακά η αστουρλεονική περιορίστηκε σε μια δευτερεύουσα θέση σε σχέση με τα ισπανικά κυρίως για να εκφράσει κωμικούς χαρακτήρες σε εθιμογραφικά έργα.
Σήμερα η χρήση της φθίνει, με την αστουριανική ποικιλία να χαίρει μάλλον της μεγαλύτερης υγείας. Επίσημα είναι αναγνωρισμένη μόνο στη Μιράντα ντο Ντόουρο (ως μιραντές)·[2] το Καθεστώς Αυτονομίας του Πριγκιπάτου της Αστούριας αναφέρεται στην προστασία και προώθηση της γλώσσας (ως μπάβλε) χωρίς όμως να την αναγνωρίζει ως επίσημη[3] κάτι παρόμοιο με το Καθεστώς της Καστίλης-Λεόν.[4] Κανονικοποίησης χαίρουν τόσο η ποικιλία της Αστούριας (Αστουριανική Ακαδημία της Γλώσσας) όσο και αυτή της Μιράντα. Όσον αφορά την διδασκαλία, η αστουρλεονική διδάσκεται στην Αστούριας ως μάθημα επιλογής στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση Ο αριθμός των ομιλητών της είναι αντικείμενο έρευνας με τους εν γένει ομιλητές της να υπολογίζονται σε περίπου 560.000.[5]