Οι αυτοκτονίες είναι σημαντικό εθνικό και κοινωνικό ζήτημα στη Ρωσία.[1] Το 2018, το ποσοστό αυτοκτονιών ήταν 12.4 στη Ρωσία. Το ποσοστό αυτοκτονιών μειώνεται στη Ρωσία κάθε χρόνο. Το 2000 το ποσοστό αυτοκτονιών ήταν 39.1 και 41.4 το 1995.[2] [3] Ο αριθμός των αυτοκτονιών μειώνεται κάθε χρόνο από το 2002 και έπειτα. Σήμερα βρίσκεται στο χαμηλότερο του σημείο εδώ και πάνω από 50 χρόνια (το 1965, ο αριθμός των αυτοκτονιών ήταν 27.158).[4]
Στην εποχή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ΕΣΣΔ δεν υπήρχαν στατιστικά εθνικού επιπέδου για τις αυτοκτονίες. Οι μελέτες κάλυπταν μεμονωμένες πόλεις ή περιοχές ενώ αργότερα κάλυπταν τον αστικό πληθυσμό. Με απόφαση του Νικίτα Χρουστσόφ, το 1956 η ΕΣΣΔ άρχισε να συλλέγει τα στατιστικά για τις αυτοκτονίες που αφορούσαν όλες τις περιοχές της Ρωσίας. Τον Μάιο του 1985 ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ άρχισε μια εκστρατεία κατά του αλκοόλ ξεκινώντας σχεδόν αμέσως μια μερική απαγόρευση του αλκοόλ.[5] Για δύο χρόνια ο αριθμός των αυτοκτονιών και γενικά ο αριθμός των θανάτων άρχισε να μειώνεται, αλλά η επιδείνωση της οικονομίας οδήγησε στην αναίρεση αυτής της καθοδικής τάσης από το 1988-89 και έπειτα.[6]
Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η μετάβαση στην οικονομία της αγοράς, ο Πρώτος Πόλεμος της Τσετσενίας και η μείωση των εισοδημάτων οδήγησαν σε αύξηση των αυτοκτονιών, οι οποίες έφτασαν στα χειρότερά τους επίπεδα το 1994 και το 1995.
Τα τελευταία χρόνια ο πολιτισμός της κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών στη Ρωσία έχει αλλάξει. Οι Ρώσοι καταναλώνουν περισσότερη μπύρα, κρασί και άλλα ποτά με λιγότερο αλκοόλ. Ο ρυθμός μείωσης των πωλήσεων βότκας και άλλωβ ισχυρών οινοπνευματωδών ποτών είναι παρόμοιος με αυτό της μείωσης του αριθμού των αυτοκτονιών στη χώρα. [7]
Στα τέλη του 2015, τα ποσοστά αυτοκτονιών ήταν υψηλά σε 37 από τα 85 ομοσπονδιακά υποκείμενα της χώρας. Τα υψηλότερα επίπεδα κατεγράφησαν στις περιοχές που ανήκουν στο Ουραλικό Ομοσπονδιακό Διαμέρισμα, τη Σιβηρία και τη Ρωσική Άπω Ανατολή. Το 2015 τα χειρότερα ποσοστά αυτοκτονιών στη Ρωσία κατεγράφησαν στη Δημοκρατία των Αλτάι, στο Κράι Υπερβαϊκάλης, στην Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια, στη Δημοκρατία της Μπουργιατίας και τον Αυτόνομος θύλακας της Νενετσίας, περιοχές στις οποίες ζει ένας σημαντικός πληθυσμός αυτοχθόνων.[8] Το ίδιο έτος, σε 18 ομοσπονδιακά υποκείμενα το ποσοστό αυτοκτονιών ήταν χαμηλό. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι δύο κύριες πόλεις της Ρωσίας: η Μόσχα και η Αγία Πετρούπολη.
1995 | 2000 | 2010 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Αριθμός αυτοκτονιών | 61.000 | 56.934 | 33.480 | 25.476 | 23.119 | 20.278 | 18.206 |
Ανά 100.000 άτομα | 41.4 | 39.1 | 23.4 | 17.4 | 15.8 | 13.8 | 12.4 |
Ποσοστό αυτοκτονιών ανά 100.000 άτομα [2] [3]
Η βαριά χρήση αλκοόλ καταλαμβάνει σημαντική θέση στα ποσοστά αυτοκυονιών. Περίπου οι μισές αυτοκτονίες στη Ρωσία σχετίζονται με τη βαριά κατανάλωση αλκοόλ.[9] [10] Το ποσοστό αυτοκτονιών της Ρωσίας έχει μειωθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και έπειτα, παράλληλα με την κατά κεφαλή κατανάλωση αλκοόλ, αν και από το 1995 και μετά έχει μεσολαβήσει μια οικονομική κρίση στη Ρωσία. Επομένως πιστεύεται ότι η κατανάλωση αλκοόλ είναι σημαντικότερος παράγοντας από την οικονομική κατάσταση.
Το 1994, το ποσοστό των αυτοκτονιών εφήβων Όμπλαστ του Ομσκ ξεπερνούσε κατά 10 φορές τον παγκόσμιο μέσο όρο. Υποστηρίζεται από κάποιους ότι το 95% των αυτοκτονιών σχετιζόταν με τις κακές συνθήκες στην πόλη επί προεδρίας Μπορίς Γιέλτσιν.[11]