Βάλτερ Άντρε | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Walter Andrae (Γερμανικά) |
Γέννηση | 18 Φεβρουαρίου 1875[1][2][3] Anger-Crottendorf |
Θάνατος | 28 Ιουλίου 1956[1][2][3] Βερολίνο[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[2][5] |
Σπουδές | Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Δρέσδης Gymnasium St. Augustin |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ανθρωπολόγος ιστορικός της τέχνης αρχαιολόγος ιστορικός της αρχιτεκτονικής διδάσκων πανεπιστημίου ασσυριολόγος |
Εργοδότης | Πολυτεχνείο του Βερολίνου |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας αργυρό μετάλλιο Λάιμπνιτς (1914) |
Ο Βάλτερ Άντρε ή Βάλτερ Άντραι (γερμ. Walter Andrae, 18 Φεβρουαρίου 1875 – 28 Ιουλίου 1956) ήταν Γερμανός αρχαιολόγος και αρχιτέκτονας.
Ο Άντρε γεννήθηκε κοντά στη Λειψία και αρχικώς σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης, όπου η συναναστροφή του με έναν νεότερο φοιτητή, τον μετέπειτα αρχαιολόγο Γιούλιους Γιόρνταν, είχε διαμορφωτικό για τη ζωή του αποτέλεσμα.[6]
Το 1898 ο Άντρε συμμετέσχε σε μια αρχαιολογική ανασκαφή στη Βαβυλώνα υπό τον Ρόμπερτ Κόλντεβαϊ. Διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη λαθραία εξαγωγή της Πύλης της Ιστάρ στην Ευρώπη.[7][8] Από το 1903 έως το 1914 ο Άντρε διεύθυνε την ανασκαφή της αρχαίας πρωτεύουσας της Ασσυρίας, της Ασσούρ. Κατά τη χρονική αυτή περίοδο εκτέλεσε ανασκαφές και στη Χάτρα και το Σουρουπάκ.
Το 1921 ο Άντρε έγινε έφορος του Vorderasiatisches Museum Berlin και διευθυντής του το 1928, παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι το 1951.
Από τα γνωστότερα έργα του Άντρε είναι το Der wiedererstandene Assur και το αυτοβιογραφικό Lebenserinnerungen eines Ausgräbers (= «Απομνημονεύματα ενός ανασκαφέα»). Μερικά άλλα έργα του είναι τα εξής: