Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 1 Οκτωβρίου 1961 | ||
Τόπος γέννησης | Σαν Βιντσέντσο, Ιταλία | ||
Ύψος | 1,77 μ. | ||
Θέση | Πλάγιος μέσος | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1981–1982 | Πεσκάρα | 26 | (4) |
1982 | Κάλιαρι | 4 | (0) |
1982–1983 | Ρετζιάνα | 12 | (1) |
1983 | Φιορεντίνα | 0 | (0) |
1983–1988 | Έμπολι | 91 | (4) |
1988–1989 | Λίκατα | 8 | (0) |
1989–1990 | Μόντενα | 21 | (0) |
Σύνολο | 244 | (13) | |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
2001–2002 | Ασιρεάλε | ||
2002–2003 | Πιστοέζε | ||
2003–2004 | Λιβόρνο | ||
2004–2007 | Ρετζίνα | ||
2007–2009 | Σαμπντόρια | ||
2009–2013 | Νάπολι | ||
2013–2014 | Ίντερ | ||
2016–2017 | Γουότφορντ | ||
2018–2020 | Τορίνο | ||
2021–2022 | Κάλιαρι | ||
Νάπολι | 2023– | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Βάλτερ Ματζάρι (ιταλ.:Walter Mazzarri), (ιταλική προφορά: ˈvalter madˈdzarri, γεννηθείς στις 1 Οκτωβρίου 1961) είναι Ιταλός επαγγελματίας προπονητής ποδοσφαίρου και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής. Από τον Σεπτέμβριο του 2023 είναι ο προπονητής της ΣΣΚ Νάπολι.[1]
Μετά από μια 14χρονη καριέρα σε ιταλικούς συλλόγους, όπως η Ρετζιάνα και η Έμπολι, ο Ματζάρι ήταν προπονητής σε αρκετές μικρότερες ιταλικές ομάδες και το 2007 ανέλαβε μια προπονητική θέση στη Σαμπντόρια.[2] Με τη βοήθεια της επιθετικής συνεργασίας του Αντόνιο Κασσάνο και του Τζιαμπάολο Πατσίνι, οδήγησε την ομάδα στην πρόκριση για το Κύπελλο UEFA στην πρώτη του σεζόν και στη συνέχεια έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας την επόμενη χρονιά. Το 2009, προσλήφθηκε στη Νάπολι[3], όπου υλοποίησε την τακτική 3–4–3[4]. Με την επιθετική τριάδα των Εσεκιέλ Λαβέτσι, Έντινσον Καβάνι και Μάρεκ Χάμσικ, γνωστοί με το παρατσούκλι "Οι τρεις τενόροι", βοήθησε την ομάδα του να προκριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου το 2011 και κέρδισε το Κύπελλο Ιταλίας την επόμενη σεζόν, το πρώτο τρόπαιο του συλλόγου σε περισσότερα από 20 χρόνια.[5] Στην τελευταία του σεζόν με την ομάδα, κατάφερε να τερματίσει στη δεύτερη θέση στη Σέριε Α, την καλύτερη θέση στο πρωτάθλημα εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια. Το 2013, προσλήφθηκε στην Ίντερ, αλλά απολύθηκε στα μισά της δεύτερης σεζόν του από τον σύλλογο[6]. Αργότερα ανέλαβε προπονητής της Τορίνο[7] που αγωνίζονταν στη Σέριε Α και είχε έναν χρόνο προπονητής της Γουότφορντ στην Πρέμιερ Λιγκ της Αγγλίας το 2016–17. Το 2023, μετά από ένα χρόνο απουσίας από την τελευταία του ομάδα της Κάλιαρι, επέστρεψε στη Νάπολι.
Ως προπονητής στην Ιταλία, ο Ματζάρι έγινε γνωστός για τις δικαιολογίες που βρίσκει για τις κακές εμφανίσεις που έκανε η ομάδα του κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων μετά τον αγώνα. [8] [9]