Συντεταγμένες: 37°43′N 25°26′W / 37.717°N 25.433°W
Βίλα Φράνκα ντο Κάμπο | |||
---|---|---|---|
| |||
37°43′0″N 25°26′0″W | |||
Χώρα | Πορτογαλία | ||
Διοικητική υπαγωγή | Αζόρες | ||
Ίδρυση | 1472 | ||
Προστάτης | Ιωάννης ο Βαπτιστής | ||
Έκταση | 78 km² και 77,97 km²[1] | ||
Πληθυσμός | 10.323 (2021)[2] | ||
Ταχ. κωδ. | 9680 | ||
Τηλ. κωδ. | 296 | ||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
Η Βίλα Φράνκα ντο Κάμπο (πορτογαλική προφορά: ˈvilɐ ˈfɾɐ̃kɐ ðu ˈkɐ̃pu ( ακούστε)) είναι πόλη και δήμος στο νότιο μέρος του Σάο Μιγκέλ στις Αζόρες, μια αυτόνομη περιφέρεια της Πορτογαλίας. Το 2011 ο πληθυσμός του δήμου ήταν 11.229 άτομα,[3] σε μια έκταση 77.97 τ.χλμ.[4] Η κυρίως πόλη που ενσωματώνει και τις αστικοποιημένες ενορίες Σάο Μιγκέλ και Σάο Πέδρο έχει 4.100 κατοίκους.
Η Βίλα Φράνκα ντο Κάμπο εμφανίζει το δημοτικό της σύνθημα Quis sicut deus?, στη σημαία και στο εθνόσημό της. Η λατινική αυτή φράση σημαίνει "Ποιος είναι σαν τον Θεό", αναφερόμενος στον Άγιο Μιχαήλ τον Αρχάγγελο από τον οποίο πήρε το όνομα του το νησί Σάο Μιγκέλ. Στα εβραϊκά το όνομα Μιχαήλ σημαίνει "αυτός που είναι σαν τον Θεό".
Η πόλη ιδρύθηκε στα μέσα του 15ου αιώνα από τον Γκονσάλου Βαζ Μποτέλιου. Το 1472 η πόλη έγινε βίλα (κωμόπολη). Σύντομα έγινε ο μεγαλύτερος οικισμός και η έδρα της διοίκησης του νησιού Σάο Μιγκέλ.
Η μεγαλύτερη τραγωδία για τις Αζόρες έγινε στις 20 Οκτωβρίου 1522 όταν ένας βίαιος σεισμός χτύπησε την περιοχή της Βίλα Φράνκα ντο Κάμπο, την τότε πρωτεύουσα του αρχιπελάγους και τον σημαντικότερο οικισμό σε όλες τις Αζόρες.[5] Κατά την διάρκεια του σεισμού και της επακόλουθης κατολισθήσεως, σκοτώθηκαν 5.000 άτομα. Ο τότε καπετάνιος-δονατάριος Ρούι Γκονσάλβες ντα Κάμαρα Β΄ διέφυγε της τραγωδίας. Παραθέριζε στην θερινή του οικία στην Λαγκόα την στιγμή της τραγωδίας.[6] Πολλοί κάτοικοι θάφτηκαν κάτω από την κατολίσθηση και τα συντρίμμια.[5] Λόγω της καταστροφής, η πρωτεύουσα του Σάο Μιγκέλ έγινε η Πόντα Ντελγκάντα, όπου ο καπετάνιος-δονατάριος εγκατέστησε την διοίκηση του σε μια κατοικία κοντά στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου.[5] Ο βασιλιάς Ιωάννης Β΄ παραχώρησε καθεστώς πόλης στην Πόντα Ντελγκάντα στις 2 Απριλίου 1546, προσελκύοντας περισσότερους κατοίκους και αυξάνοντας το εμπόριο.[5]
Μετά την ναυμαχία της Πόντα Ντελγκάντα το 1582 έξω από τις ακτές του Σάο Μιγκέλ, οι Ισπανοί νικητές εκτέλεσαν εκατοντάδες γάλλους και πορτογάλους αιχμαλώτους στην πόλη.
Η πόλη άρχισε να ευημερεί ξανά από τον 18ο αιώνα με τις φυτείες πορτοκαλιού και έπειτα από την παραγωγή ανανάδων.