Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Βίλχελμ Κούνο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Wilhelm Cuno (Γερμανικά) |
Γέννηση | 2 Ιουλίου 1876[1][2][3] Ζουλ[4][5] |
Θάνατος | 3 Ιανουαρίου 1933[1][6][2] Άουμυλε[5] |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Όχλσντορφ |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[7] |
Εκπαίδευση | διδάκτωρ νομικής |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Χούμπολτ Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Gymnasium Theodorianum |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός νομικός[8] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Martha Berta Wirtz |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Καγκελάριος του Ράιχ (Δημοκρατία της Βαϊμάρης) (1922–1923) Καγκελάριος της Γερμανίας (1922–1923) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βίλχελμ Κούνο (Wilhelm Cuno, Ζουλ 2 Ιουλίου 1876 – Άουμυλε 3 Ιανουαρίου 1933) ήταν Γερμανός πολιτικός. Από τον Νοέμβριο του 1922 μέχρι τον Αύγουστο του 1923 ήταν καγκελάριος του Γερμανικού Ράιχ.
Δεν ήταν μέλος πολιτικού κόμματος. Πολλά μέλη της κυβέρνησής του αντιπροσώπευαν τα συμφέροντα της γερμανικής οικονομίας.
Τέλη του 1922, γαλλο-βελγικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την βιομηχανική περιοχή του Ρουρ στην δυτική Γερμανία. Με τον τρόπο αυτό θέλουν οι νικητήριες δυνάμεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου να εξασφαλίσουν την πληρωμή των υπερβολικών επανορθώσεων, όπως ορίζει η Συνθήκη των Βερσαλλιών.
Ο Κούνο υποστηρίζει την τακτική της «παθητικής αντίστασης». Σχεδιάζει οι εργάτες της περιοχής του Ρουρ να πληρωθούν από το γερμανικό κράτος για να μη δουλέψουν. Παράλληλα όμως η υπερβολική εκτύπωση χαρτονομισμάτων οδηγεί σε υψηλότατο βαθμό πληθωρισμού και το μάρκο χάνει την αξία του. Έτσι η τακτική αυτή της «παθητικής αντίστασης» έχει ως επακόλουθο μια πολύ σοβαρή κρίση για την γερμανική οικονομία, σε βαθμό που χάνονται καταθέσεις, μισθοί, συντάξεις και επενδύσεις.
Όταν η πλειοψηφία του Ράιχσταγκ ζητά νέα κυβέρνηση, ο Κούνο παραιτείται στις 12 Αυγούστου 1923.