Ο Βαβυλωνιακός Χάρτης του Κόσμου είναι μια πήλινη πλάκα με χάρτη του κόσμου, με τη Βαβυλώνα στο κέντρο του. Ο χάρτης χρονολογείται στα 600 π.Χ. και ανακαλύφθηκε στο Σιππάρ, στο νότιο Ιράκ, μια πόλη η οποία βρίσκεται 96 χλμ. βόρεια της Βαβυλώνας, στην ανατολική όχθη του Ευφράτη.[1]
Η πήλινη πλάκα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο (BM 92687).[2]
Ο χάρτης είναι κυκλικός με δύο εξώτερους ορισμένους κύκλους. Το κείμενο σε σφηνοειδή γραφή ονομάζει όλες τις τοποθεσίες μέσα στον κυκλικό χάρτη, καθώς και μερικές περιοχές έξω. Οι δύο εξώτεροι κύκλοι αντιπροσωπεύουν νερό το οποίο χαρακτηρίζεται ως «ποταμός πικρού νερού», ή αλμυρή θάλασσα.[3]>
Η Βαβυλώνα είναι στο κέντρο του χάρτη· οι παράλληλες γραμμές στο κάτω μέρος φαίνεται ότι αναπαριστούν τα νότια έλη, και μια καμπύλη γραμμή που έρχεται από τα βόρεια στα βορειοανατολικά φαίνεται να αναπαριστά τα Όρη Ζάγκρος.
Υπάρχουν επτά μικροί εσωτερικοί κύκλοι στις περιοχές της περιμέτρου μέσα στον κύκλο, και φαίνεται να αναπαριστούν επτά πόλεις.
Επτά τριγωνικές επιφάνειες στον εξωτερικό κύκλο (περίμετος νερού), αναπαριστούν ονομασμένα νησιά, αλλά η φθαρμένη πήλινη πλάκα έχει χάσει τα τρία νησιά στην χαμηλότερη άκρη της πλάκας.
Τα τρία νησιά ονομάζονται:
Εικάζεται ότι οι τοποθεσίες των νησιών, αν και πιθανώς αναφέρονται σε αληθινές περιοχές, μπορεί επίσης να αναπαριστούν μια μυθολογική ερμηνεία του κόσμου.[4]
Ενώ αυτός ο Χάρτης του Κόσμου απεικονίζει τη Βαβυλώνα στο κέντρο του, ένας πρωιμότερος βαβυλωνιακός παγκόσμιος χάρτης που ανάγεται στον 9ο αιώνα π.Χ. απεικόνιζε τη Βαβυλώνα πιο βόρεια, χωρίς να είναι βέβαιο τι αντιπροσώπευε το κέντρο του κόσμου.[5]
![]() |
Αυτό το αρχαιολογικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |