Βασουδέβα Α΄
| Βασουδέβα Α΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2ος αιώνας |
| Θάνατος | 3ος αιώνας[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αυτοκράτορας (191–232, Αυτοκρατορία των Κοσσανών) |
Ο Βασουδέβα Α΄ (Κουσανο-Βακτριανικά: ΒΑΖΟΔΗΟ; Μεσαία βράχμι γραφή: 
Βα-σου-δέ-βα, Κινεζικά: 波調 Boδάο, άκμασε το 200) ήταν ένας αυτοκράτορας των Κουσάν, ο τελευταίος από τους "μεγάλους των Κουσάν".[2] Οι με το όνομά του επιγραφές που χρονολογούνται από το έτος 64ο έως το 98ο της εποχής του Κανίσκα Α΄ υποδηλώνουν, ότι η βασιλεία του εκτείνεται τουλάχιστον από το 191 έως το 232. Εξουσίαζε στη Βόρεια Ινδία και την Κεντρική Ασία, όπου έβγαλε νομίσματα στην πόλη Μπαλχ (της Βακτρίας). Πιθανότατα έπρεπε να αντιμετωπίσει την άνοδο των Σασανιδών και τις πρώτες εισβολές των Κουσανο-Σασανιδών στη βορειοδυτική πλευρά του εδάφους του.[2]
Η τελευταία ονομαστική επιγραφή του προκατόχου του, Χουβίσκα, ήταν το έτος 60ό της εποχής του Κανίσκα Α΄ (187), και τα κινεζικά στοιχεία δείχνουν ότι ακόμη κυβερνούσε μέχρι το 229.
Το όνομά του "Βασουδέβα", είναι αυτό του δημοφιλούς Ινδουιστικού θεού Βασουδέβ που αναφέρεται στον Κρίσνα, και ήταν ο πρώτος βασιλιάς τωνΚουσάν που πήρε το όνομα του Ινδικού θεού. Μεταστράφηκε στον Ινδουισμό κατά τη διάρκεια της βασιλείας του.[3][4] Το όνομά του ενισχύει την ιδέα, ότι το κέντρο της εξουσίας του ήταν στη Μαθούρα.[2]
Επικοινωνίες με την Κίνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο κινεζικό ιστορικό χρονικό Σανγκουόζι (三國志), καταγράφεται ότι έστειλε φόρο υποτέλειας στον κινέζο αυτοκράτορα Κάο Ρούι του Βέι το 229. (3ο έτος του Tάιχε 太和),:
- "Ο βασιλιάς των Ντα Γιουετσί, Βοδιάο (波調) (Βασουδέβα), έστειλε τον απεσταλμένο του να παρουσιάσει φόρο τιμής και η Μεγαλειότητά Του τού έδωσε τον τίτλο "βασιλιά των Ντα Γιουετσί, οικείος με τον Βέι (魏) ". (Σανγκουόζι)
Είναι ο τελευταίος κυβερνήτης των Κουσάν που αναφέρεται στις κινεζικές πηγές.[2] Η κυριαρχία του αντιστοιχεί στην υποχώρηση της κινεζικής εξουσίας από την Κεντρική Ασία, και πιστεύεται ότι ο Βασουδέβα μπορεί να γέμισε το κενό εξουσίας σε αυτή την περιοχή.[2] Η μεγάλη επέκταση της βουδιστικής ομάδας Νταρμαγκουπτάκα στην Κεντρική Ασία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έχει επίσης σχέση με αυτό το γεγονός.
Νομισματοκοπία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα νομίσματα του Βασουδέβα ήταν το χρυσό ντινάρ και το 1/4 ντινάρ, καθώς και χάλκινα νομίσματα. Ο Βασουδέβα σχεδόν αφαίρεσε το πάνθεον των θεών που εμφανίζονταν στα νομίσματα του Κανίσκα Α΄ και του Χουβίσκα. Εκτός από μερικά νομίσματα με τα εικόνα του Μάο και της Νάνα, όλα τα νομίσματα του Βασουδέβα έχουν τον Οέσο στην πίσω όψη, ο οποίος γενικά αναγνωρίζεται ως ο Σίβα.[3] Στην εμπρός όψη, ο Βασουδέβα αντικατέστησε το βασιλικό κεφάλι του Κανίσκα Α΄, με τον βασιλιά ολόσωμο, όρθιο να κάνει θυσία επάνω από έναν βωμό, να κρατάει μία τρίαινα αντί του δόρατος του Κανίσκα Α΄ και φαίνεται με φωτοστέφανο. Μερικές φορές προστίθεται και άλλη τρίαινα επάνω από τον μικρό θυσιαστικό βωμό. Στο τέλος της βασιλείας του, ο Βασουδέβα εισήγαγε το σύμβολο ναντιπάντα (
, ίχνος ποδιού του ταύρου νάντι) στα νομίσματά του.[5][6]
Η εισβολή των Σασανιδών στα βορειοδυτικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βουσαδέβα Α΄ ήταν ο τελευταίος μεγάλος αυτοκράτορας των Κουσάν, και το τέλος της κυριαρχίας του συμπίπτει με την εισβολή των Σασανιδών μέχρι τη βορειοδυτική Ινδία, και την ίδρυση των Ινδο-Σασανιδών ή Κουσανο-Σασανιδών από το 240.[2] Ο Βασουδέβα Α΄ μπορεί να έχασε το έδαφος της Βακτρίας με την πρωτεύουσά του στο Μπαλχ από τον Αρδασίρ Κουσανσάχ. Μετά από αυτό, η κυριαρχία των Κουσάν περιορίστηκε στα ανατολικά εδάφη τους, στο δυτικό και κεντρικό Πουντζάμπ.
-
Μια απομίμηση νομίσματος του Βασουδέβα Α΄, από τον ηγεμόνα των Κουσανο-Σασανιδών Αρδασίρ Κουσανσάχ, π. 230 - π. 245.[7] -
Χρυσό νόμισμα του Περόζ Α΄ Κουσανσάχ (246-275), που μιμείται το σχέδιο του Βασουδέβα Α΄, που κόπηκε στο Μπαλχ.[8]
Αγάλματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
, ie μαχαράτζασγια ντεβαπούτρασγια Βασουδέβα, από την αρχή της πρώτης γραμμής). Μουσείο Μαθούρα. Φωτογραφία της βάσης.Η σχετικά ειρηνική βασιλεία του Βασουδέβα Α΄ χαρακτηρίζεται από μια σημαντική καλλιτεχνική παραγωγή, ιδιαίτερα στην περιοχή των αγαλμάτων.[2] Αρκετά Βουδιστικά αγάλματα χρονολογούνται από την βασιλεία του Βασουδέβα, και είναι σημαντικά σημεία για την χρονολόγηση της Βουδιστικής τέχνης.
Μια επιγραφή στην βάση του αγάλματος του Βούδα του Βασουδέβα Α΄ είναι επίσης γνωστή από το Μουσείο Μαθούρα: "Στο 93ο έτος του μαχαράτζα Ντεβαπούτρα Βασουδέβα...", πιθανότατα αντιστοιχεί το π. 171, ή το 220, με τον πιο πρόσφατο ορισμό της εποχής του Κανίσκα Α΄ ότι ξεκινά το 127.[9] Ένα μερικώς διατηρημένο άγαλμα Σακυαμούνι, επίσης από τη Μαθούρα, έχει την ημερομηνία "έτος 94ο", αν και χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένα τον Βασουδέβα Α΄.[10]
Αφιερώσεις με το όνομα του Βασουδέβα Α΄, με χρονολογία, εμφανίζονται επίσης στο άγαλμα Τζάιν, που ανακαλύφθηκε στη Μαθούρα.[11][12]
| Αγάλματα χρονολογημένο στη βασιλεία του Βασουδέβα Α΄ | |
| |
![Η βάση του αγάλματος του Βούδα Χαστναγκάρ, που βρίσκεται τώρα στο Βρετανικό Μουσείο, με την επιγραφή "έτος 384ο" (πιθανότατα της εποχής Γιαβάνα), ήτοι το 209.[13] Η επιγραφή λέει στην γραφή Χαροστί: sam 1 1 100 20 20 4 Prothavadasa masasa divasammi pamcami 4 1 ("Στο έτος 384, την πέμπτη, 5η ημέρα του μήνα Prausthapada").[14] Το βάθος του βουνού κόπηκε από το σώμα του αγάλματος από τον Λ. Ο Λευκός Βασιλιάς το 1883 και μεταφέρθηκε στοΒρετανικό Μουσείο- Δεν ξέρω .[15] Βρετανικό Μουσείο](/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Hashtnagar_Buddha_piedestal_Year_384.jpg)
![Βάση από το άγαλμα του Χαστναγκάρ Βούδα, με επιγραφή "έτος 89ο" (πιθανότατα της εποχής Κανίσκα Α΄), ie το 216.[13] Μουσείο Πεσαβάρ.](/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Mamane_Dheri_sculpture_Year_89.jpg)
![Άγαλμα του Σακυαμούνι του "έτους 94ου" (221). Μουσείο Μαθούρα.[16]](/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Sakyamuni_statue_of_the_Year_94.jpg)
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Rezakhani, Khodadad (2017). From the Kushans to the Western Turks (στα Αγγλικά). σελ. 202.
- ↑ 3,0 3,1 Coins of India Calcutta : Association Press ; New York : Oxford University Press, 1922
- ↑ Kumar, Raj (1900). Early history of Jammu region (στα Αγγλικά). Gyan Publishing House. σελ. 477. ISBN 9788178357706.
- ↑ Rosenfield, John M. (1967). The Dynastic Arts of the Kushans (στα Αγγλικά). University of California Press. σελ. 111.
- ↑ Shrava, Satya (1985). The Kushāṇa Numismatics (στα Αγγλικά). Praṇava Prakāshan. σελ. 11.
- ↑ CNG Coins
- ↑ Cribb, Joe (2010). «The Kidarites, the numismatic evidence.» (στα αγγλικά). Coins, Art and Chronology II: The First Millennium C.E. In the Indo-Iranian Borderlands, Edited by M. Alram et Al.: 98. https://www.academia.edu/38112559.Cribb, Joe (2010).
- ↑ Sharma, R.C. (1994). The Splendour of Mathura Art and Museum. D. K. Printworld Pvt. Ltd. σελ. 140.
- ↑ Indian Archaeology, 1994-1995 (PDF). σελ. 100, Plate XLVI.
- ↑ Burgess, Jas. Epigraphia Indica Vol.-i. σελ. 392.
- ↑ Dowson, J.; Cunningham, A. (1871). «Ancient Inscriptions from Mathura». The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland 5 (1): 194. ISSN 0035-869X. https://www.jstor.org/stable/44012780.
- ↑ 13,0 13,1 Rhi, Juhyung (2017). Problems of Chronology in Gandharan. Positionning Gandharan Buddhas in Chronology (PDF). Oxford: Archaeopress Archaeology. σελίδες 35–51.
- ↑ Problems of Chronology in Gandharan Art p.37
- ↑ Errington, Elizabeth. Numismatic evidence for dating the Buddhist remains of Gandhara (στα Αγγλικά). σελ. 204.
- ↑ Indian Archaeology, 1994-1995 (PDF). σελ. 100, Plate XLVI.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Rhi, Juhyung (2017). Problems of Chronology in Gandharan. Positionning Gandharan Buddhas in Chronology (PDF). Oxford: Archaeopress Archaeology. σελίδες 35–51.
