Βεατρίκη Α΄ της Βουργουνδίας

Βεατρίκη Α΄ της Βουργουνδίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1143 ή 1135[1]
Ντολ ή Château de Dole[1]
Θάνατος15  Νοεμβρίου 1184 ή 15  Νοεμβρίου 1185[1]
Ζου ή Σπάιερ[1]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Σπάιερ
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα (1156–1185)[1][2][3]
ΤέκναΦρειδερίκος Ε΄ της Σουαβίας[4]
Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας[2]
Φίλιππος της Σουαβίας[2]
Φρειδερίκος ΣΤ´ της Σουαβίας
Όθων Α΄ της Βουργουνδίας
Κορράδος Β´ της Σουαβίας[4]
Beatrice Schwäbische
Σοφία του Χόενσταουφεν
Agnes von Staufen
ΓονείςΡενώ Γ΄ της Βουργουνδίας[1] και Αγάθη της Λωρραίνης
ΟικογένειαΟίκος της Ιβρέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλική σύζυγος
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Βεατρίκη της Βουργουνδίας (Beatrice Ire de Bourgogne, 1143 – 15 Νοεμβρίου 1184) από τον Οίκο της Ιβρέας ήταν αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1148 - 1184) ως δεύτερη σύζυγος του Γερμανού αυτοκράτορα Φρειδερίκου Α΄ Βαρβαρόσσα. Η Βεατρίκη της Βουργουνδίας ήταν μοναδικό παιδί και διάδοχος του Ρενώ Γ΄ της Βουργουνδίας και της Αγκάθας της Λωρραίνης. Στέφτηκε αυτοκράτειρα από τον αντίπαπα Πασχάλη Γ΄ στη Ρώμη (1 Αυγούστου 1167) και βασίλισσα της Βουργουνδίας στη Βιέννη τον Αύγουστο του 1178. Με τον θάνατο του πατέρα της κληρονόμησε την απέραντη Κομητεία της Βουργουνδίας και πήρε τον τίτλο της Κόμισσας του Παλατινάτου.

Γάμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βεατρίκη της Βουργουνδίας έγινε μία από τις πιο περιζήτητες νύφες στη Γαλλία και έγινε πρόταση στον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Βαρβαρόσσα να την παντρευτεί. Ο Φρειδερίκος Βαρβαρόσσα ήθελε τον γάμο επειδή η κομητεία της Βουργουνδίας του εξασφάλιζε το στενό πέρασμα του Μπρένερο που ήταν σημείο στρατηγικής σημασίας στους πολέμους που είχε στόχο να κάνει απέναντι στο Μιλάνο. Τα στρατεύματα των ιπποτών της Βουργουνδίας ήταν επιπλέον κάθε στιγμή ετοιμοπόλεμα.[5] Ο γάμος ανάμεσα στον Φρειδερίκο και τη Βεατρίκη έγινε στο Βύρτσμπουργκ (9 Ιουνίου 1156), αμέσως μετά την τελετή ο επίσκοπος του Τριρ έστεψε τη Βεατρίκη βασίλισσα.[6] Ένα ποίημα γραμμένο από τους οπαδούς του Φρειδερίκου Α΄ στη Λομβαρδία (1162) περιγράφει τη Βεατρίκη με τα πιό κολακευτικά λόγια :

"Η Αφροδίτη δεν είχε την ομορφιά της Η Μινέρβα δεν είχε το μυαλό της Δεν συγκρίνεται με καμία άλλη εκτός από τη μητέρα του Θεού Μαρία Και η Βεατρίκη είναι τόσο χαρούμενη που υπερέχει".

Αυτοκράτειρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο γάμος της Βεατρίκης Α΄ της Βουργουνδίας και του Φρειδερίκου Α΄ Βαρβαρόσσα, έργο του Τζανμπαττίστα Τιέπολο (1751).

Μετά τον γάμο τους ο Φρειδερίκος Βαρβαρόσσα έγινε συγκυβερνήτης - κόμης στη Βουργουνδία χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του, η Βεατρίκη εξέδιδε τα διατάγματα μόνη της στη Βουργουνδία μέχρι το 1166 και στη συνέχεια μαζί με τον σύζυγο της.[5] Ο ρόλος της στη διακυβέρνηση της Βουργουνδίας είναι άγνωστος, το βέβαιο είναι ότι προτίμησε να ορίσει διάδοχο τον μικρότερο γιο της Κορράδο.[5] Οι σχέσεις ανάμεσα στη Βεατρίκη και τον σύζυγο της Φρειδερίκο περιγράφονται ως ευτυχείς, δεν έχει βρεθεί καμία ένδειξη ότι ο αυτοκράτορας της έδειξε απιστία.[5] Ο Άγγλος χρονικογράφος Ραλφ του Ντισέτο σημειώνει "Άν και ο Φρειδερίκος ήταν ευμετάβολος χαρακτήρας και ασταθής στις σχέσεις του προσπαθούσε με κάθε τρόπο να την ικανοποιήσει σε όλα".[5] Δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την προίκα ή την οικονομική διαχείριση, το βέβαιο είναι ότι και η Βεατρίκη ήταν απαραίτητα αποδέκτης των αυτοκρατορικών δώρων μαζί με τον σύζυγο της, πολύτιμα δώρα από χρυσάφι και ασήμι δεχόταν τόσο ο αυτοκράτορας όσο και η αυτοκράτειρα.[5]

Η Βεατρίκη είχε μεγάλη αγάπη στον Φρειδερίκου, είχε σημαντική επίδραση πάνω του και ο ίδιος της είχε μεγάλη εμπιστοσύνη, οι επεμβάσεις της στην πολιτική ωστόσο ήταν σπάνιες με εξαίρεση μόνο μία φορά. Στη διάρκεια της αμφισβητούμενης εκλογής του επισκόπου του Καμπραί υποστήριξε τον Πέτρο του Καμπραί, εμπόδισε τον αρχιεπίσκοπο Φίλιππο να μεταφέρει την επισκοπή του Καμπραί από τη Μητροπολιτική επαρχία του Ρενς στην Κολωνία. Η Βεατρίκη είχε τη στήριξη του αρχιεπισκόπου Χριστιανού του Μάιντς και του Ερρίκου του Λέοντα, ήταν η μοναδική σημαντική πολιτική της παρέμβαση.[5] Συνόδευσε τον σύζυγο της σε όλα τα ταξίδια και τις εκστρατείες του, έπαιξε σημαντικό ρόλο τον Ιούλιο του 1159 στην "πολιορκία της Κρέμας", εφοδίασε τον αυτοκράτορα με τις απαραίτητες ενισχύσεις από την κομητεία της στη Βουργουνδία. Οι απαιτούμενες ενισχύσεις για τον αυτοκρατορικό στρατό έφτασαν στην Κρέμα στις 20 Μαΐου με τη συνοδεία του Ερρίκου του Λέοντα, του αρχιεπισκόπου Κορράδου του Άουγκσμπουργκ και 1.200 ιππότες.[5] Μετά την "Ειρήνη της Βενετίας" (1177) δεν αναφέρεται πλέον σαν αυτοκράτειρα, η στέψη της κρίθηκε άκυρη επειδή έγινε από έναν αντίπαπα.[5]

Κόμισσα του Παλατινάτου της Βουργουνδίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο γάμος της Βεατρίκης Α΄ της Βουργουνδίας και του Φρειδερίκου Α΄ Βαρβαρόσσα, έργο του Τζανμπαττίστα Τιέπολο (1751), λεπτομέρεια.

Ο Φρειδερίκος Βαρβαρόσσα στέφτηκε βασιλιάς της Βουργουνδίας στην Αρλ στην Προβηγκία (30 Ιουλίου 1178), η Βεατρίκη ήταν παρούσα αλλά δεν στέφτηκε μαζί του. Η στέψη της Βεατρίκης έγινε ξεχωριστά λίγο αργότερα στη Βιέννη (15 Αυγούστου 1178).[5] Ο λόγος που προτίμησε η Βεατρίκη τη Βιέννη ήταν άγνωστος, μετά την "Ειρήνη της Βενετίας" δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον τίτλο της αυτοκράτειρας και ήθελε να ξεκινήσει μία νέα αρχή σαν Κόμισσα του Παλατινάτου της Βουργουνδίας. Μετά τη στέψη της ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη διακυβέρνηση της Βουργουνδίας και σταμάτησε να ακολουθεί τον σύζυγο τις στις εκστρατείες του, δεν επέστρεψε μαζί του στη Γερμανία.[5] Η Βεατρίκη παρέμεινε στη Βουργουνδία και επισκέφτηκε στη συνέχεια τη Γερμανία μόνο τρεις φορές : στην εορτή των Αγίων Πέτρου και Παύλου (1179) και στην Πεντηκοστή (1182, 1184).[5] Τα διατάγματα στη Βουργουνδία τα εξέδωσε όλα στο όνομα της, από το 1181 μέχρι τον θάνατο της καταγράφονται εννιά διατάγματα που αφορούσαν τις υποθέσεις της Βουργουνδίας.[5] Πολλά από τα διατάγματα υπέγραψε ο μικρότερος γιος της Κορράδος που τον προόριζε για διάδοχο και από τον δάσκαλο του που έμενε μαζί τους.[5] Το διάστημα αυτό πιθανότατα πέρασε κρίση η σχέση της με τον Φρειδερίκο Α΄, αυτό φαίνεται στα διατάγματα του Φρειδερίκου δεν την κατέγραφε σαν "Αυτοκράτειρα" σε αντίθεση με τα δικά της.[5] Η Βεατρίκη αρρώστησε και πέθανε αιφνίδια σε ηλικία 40 ετών (1184), η ταφή της έγινε στον Καθεδρικό ναό του Σπάιερ.

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον γάμο της με τον Φρειδερίκο Α΄ των Χοενστάουφεν (9 Ιουνίου 1156) απέκτησε:

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «Académie des sciences, belles-lettres et arts de Besançon» (Γαλλικά) Académie des sciences, belles-lettres et arts de Besançon et de Franche-Comté. Μπεζανσόν. 1889. σελ. 175.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Kindred Britain»
  3. ↑ p11427.htm#i114264. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 John Freed, Frederick Barbarossa: The Prince and the Myth
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Gislebertus (of Mons), Chronicle of Hainaut, transl. Laura Napran, (Boydell Press, 2005), σ. 55, Σημείωση 245
  7. ↑ Acercamiento Mutuo de Espana y Alemania, Jaime Ferreiro Alemparte, España y Europa, un pasado jurídico común, ed. Antonio Pérez Martín, (Cometa S.A., 1986), 181

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Acercamiento Mutuo de Espana y Alemania, Jaime Ferreiro Alemparte, España y Europa, un pasado jurídico común, ed. Antonio Pérez Martín, (Cometa S.A., 1986)
  • Gislebertus (of Mons), Chronicle of Hainaut, transl. Laura Napran, (Boydell Press, 2005)
  • John Freed, Frederick Barbarossa: The Prince and the Myth
Βεατρίκη Α΄ της Βουργουνδίας
Γέννηση: 1143 Θάνατος: 15 Νοεμβρίου 1184
Προκάτοχος
Ρενώ Γ΄ 		Κόμισσα του Παλατινάτου της Βουργουνδίας

1148 - 1184
Με τον σύζυγο της Φρειδερίκο Βαρβαρόσσα 		Διάδοχος
Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα