Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Βεατρίκη-Ρεγκίνα ιταλ. Beatrice-Regina della Scala (1331 - 18 Ιουνίου 1384) από τον Οίκο ντελα Σκάλα ήταν κόρη του κυρίου της Βερόνας και με τον γάμο της έγινε κυρία του Μιλάνου.
Ήταν η μόνη κόρη του Μαστίνο Β΄ κυρίου της Βερόνας και της Ταντέας ντα Καρράρα, κόρης του Ιακώβου Α΄ κυβερνήτη της Πάδουας.
Γεννήθηκε στη Βερόνα και είχε τρεις αδελφούς (και πέντε άλλους, νόθα τέκνα του Μαστίνο Β΄). Ο πατέρας της ήταν κύριος της Βερόνας, Μπρέσκιας, Πάρμας και Λούκας. Η μητέρα της ήταν κόρη της Άννας Γκραντενίγκο, κόρης του Πιέτρο δόγη της Βενετίας.
Το 1350 παντρεύτηκε στη Βερόνα τον Μπερναμπό, γιο του Στέφανο και της Βαλεντίνας Ντόρια. Η Βεατρίκη-Ρεγκίνα ήταν 19 ετών και ο Μπερναμπό ήταν 27· ο γάμος θα σχημάτιζε πολιτική συμμαχία μεταξύ του Μιλάνου και της Βερόνας. Ο Μπερναμπό ανέλαβε τη διακυβέρνηση του Μιλάνου το 1354 και έτσι η σύζυγός του έγινε κυρία του Μιλάνου.
Υπάρχει ο ισχυρισμός ότι ο Μπερναμπό ήταν στυγνός και αδίστακτος δεσπότης, ένας αδυσώπητος εχθρός της Εκκλησίας. Κατέλαβε την παπική πόλη της Μπολόνια, απέρριψε τον πάπα και την εξουσία του, κατάσχεσε την εκκλησιαστική ιδιοκτησία και απαγόρευσε τους υπηκόους του να έχουν οποιαδήποτε συνδιαλλαγή με την παπική Αυλή (Curia). Ο πάπας Ουρβανός Ε΄ τον αφόρισε ως αιρετικό το 1363 και κήρυξε σταυροφορία εναντίον του. Όταν ο Μπερναμπό βρισκόταν σε μία από τις συχνές εξάρσεις οργής του, μόνο η Βεατρίκη-Ρεγκίνα μπορούσε να τον πλησιάσει. Από πληροφορίες ξέρουμε ότι αυτή είχε ισχυρή θέληση και η επιρροή της στον Μπερναμπό -και συνεπώς και στην πολιτική επί του Μιλάνου- ήταν αναγνωρισμένη: η Αγία Αικατερίνη της Σιένα την είχε ως μεσάζοντα, κάθε φορά που υπήρχε ένα πολιτικό αίτημα στον Μπερναμπό.
Απεβίωσε το 1384 σε ηλικία 53 ετών και τάφηκε στο Μιλάνο. Ενάμισι έτος μετά ο σύζυγός της εκτοπίστηκε και αργότερα δηλητηριάστηκε από τον ανιψιό του και γαμπρό του Τζαν Γκαλεάτσο Βισκόντι, που το 1395 έγινε ο 1ος δούκας του Μιλάνου.
Έδωσε το όνομά της στην εκκλησία Σάντα Μαρία αλλα Σκάλα στο Μιλάνο και κατά προέκταση στην Όπερα Teatro alla Scala, La Scala (Σκάλα) του Μιλάνου, που ξανακτίστηκε 400 έτη μετά, στην ίδια θέση.
Παντρεύτηκε το 1350 τον Μπερναμπό Βισκόντι κύριο του Μιλάνου και είχε 17 τέκνα: