Η βενζυλική αλκοόλη[ 1] (αγγλικά : benzyl alcohol ) είναι αρωματική οργανική ένωση με μοριακό τύπο C7 H8 O . Συνήθως, όμως, παριστάνεται με τύπους C6 H5 CH2 OH, PhCH2 OH ή και BnOH. Στον τελευταίο τύπο, η βενζυλική ομάδα (PhCH2 -) παριστάνεται συντομογραφικά με Bn[ 2] . Η χημικά καθαρή βενζυλική αλκοόλη, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος , δηλαδή σε θερμοκρασία 25°C και υπό πίεση 1 atm , είναι άχρωμο υγρό , με ήπια ευχάριστη αρωματική οσμή . Είναι ένας χρήσιμος διαλύτης με σημαντική πολικότητα, χαμηλή τοξικότητα και μικρή τάση ατμών . Είναι μερικώς διαλυτή στο νερό (40 kg/m³), αλλά πλήρως αναμίξιμη με τις συνηθισμένες άλλες αλκοόλες και τον αιθέρα . Είναι η απλούστερη αρωματική αλκοόλη , που δεν είναι φαινόλη [ 3] .
Παράγεται στη φύση από πολλά φυτά και είναι συνηθισμένη η παρουσία της σε φρούτα , τσάγια και σε αιθέρια έλαια ανθών , όπως π.χ. το γιασεμί , ο υάκινθος και το γιανγκ-γιανκ [ 4] . Βρίσκεται, ακόμη, στο καστορέλαιο από τις καστόριες κύστες των καστόρων .[ 5]
Δεσμοί [ 6]
Δεσμός
τύπος δεσμού
ηλεκτρονική δομή
Μήκος δεσμού
Ιονισμός
C-H
σ
2sp2 -1s
106 pm
3% C- H+
C#1-#6 -C#2-#6,#1
σ
2sp2 -2sp2
147 pm
C#1 -C#1΄
σ
2sp2 -2sp3
151 pm
C#1 ...C#6'
π[ 7]
2p-2p
147 pm
C-O
σ
2sp3 -2sp3
150 pm
19% C+ O-
O-H
σ
2sp3 -1s
96 pm
32% H+ O-
Κατανομή φορτίων σε ουδέτερο μόριο
Ο
-0,51
C#2-6
-0,03
C#1
+0,00
Η (H-C)
+0,03
C#1΄
+0,13
Η (H-O)
+0,32
Με υδρόλυση βενζυλαλογονιδίου (PhCH2 X), κυρίως βενζυλοχλωρίδιου , συνήθως με αραιό διάλυμα υδροξείδιου του νατρίου (NaOH), παράγεται βενζυλική αλκοόλη[ 8] :
P
h
C
H
2
X
+
N
a
O
H
→
P
h
C
H
2
O
H
+
N
a
X
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}X+NaOH{\xrightarrow {}}PhCH_{2}OH+NaX} }
Με επίδραση φορμαλδεΰδης σε φαινυλαλομαγνήσιο (ένωση Grignard) παράγεται βενζυλική αλκοόλη[ 9] :
P
h
X
+
M
g
→
|
E
t
2
O
|
P
h
M
g
X
→
+
H
2
C
O
P
h
C
H
2
O
M
g
X
→
+
H
2
O
P
h
C
H
2
O
H
+
M
g
(
O
H
)
X
↓
{\displaystyle \mathrm {PhX+Mg{\xrightarrow {|Et_{2}O|}}PhMgX{\xrightarrow {+H_{2}CO}}PhCH_{2}OMgX{\xrightarrow {+H_{2}O}}PhCH_{2}OH+Mg(OH)X\downarrow } }
Με αναγωγή βενζαλδεΰδης παράγεται βενζυλική αλκοόλη[ 10] :
1. Με λιθιοαργιλιοϋδρίδιο (LiAlH4 ):
2
P
h
C
H
O
+
L
i
A
l
H
4
→
2
P
h
C
H
2
O
H
+
L
i
A
l
O
2
{\displaystyle \mathrm {2PhCHO+LiAlH_{4}{\xrightarrow {}}2PhCH_{2}OH+LiAlO_{2}} }
2. Καταλυτικά με υδρογόνο (H2 ):
P
h
C
H
O
+
H
2
→
N
i
P
h
C
H
2
O
H
{\displaystyle \mathrm {PhCHO+H_{2}{\xrightarrow {Ni}}PhCH_{2}OH} }
3. Με αντίδραση Canizzaro συμππαράγονται βενζυλική αλκοόλη και βενζοϊκό κάλιο [ 11] :
2
P
h
C
H
O
+
K
O
H
→
P
h
C
H
2
O
H
+
P
h
C
O
O
K
{\displaystyle \mathrm {2PhCHO+KOH{\xrightarrow {}}PhCH_{2}OH+PhCOOK} }
Με αναγωγή βενζοϊκού οξέος παράγεται βενζυλική αλκοόλη[ 10] :
2
P
h
C
O
O
H
+
L
i
A
l
H
4
→
2
P
h
C
H
2
O
H
+
L
i
A
l
O
2
{\displaystyle \mathrm {2PhCOOH+LiAlH_{4}{\xrightarrow {}}2PhCH_{2}OH+LiAlO_{2}} }
Με υδρόλυση βενζυλεστέρων (RCOOCH2 Ph) παράγεται βενζυλική αλκοόλη[ 12] :
R
C
O
O
C
H
2
P
h
+
N
a
O
H
→
P
h
C
H
2
O
H
+
R
C
O
O
N
a
{\displaystyle \mathrm {RCOOCH_{2}Ph+NaOH{\xrightarrow {}}PhCH_{2}OH+RCOONa} }
Με επίδραση νιτρώδους οξέος (HNO2 ) σε βενζυλαμίνη (PhCH2 NH2 ) παράγεται βενζυλική αλκοόλη[ 13] :
P
h
C
H
2
N
H
2
+
H
N
O
2
→
H
2
O
P
h
C
H
2
O
H
+
N
2
↑
+
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}NH_{2}+HNO_{2}{\xrightarrow {H_{2}O}}PhCH_{2}OH+N_{2}\uparrow +H_{2}O} }
Από 2-φαινυλοαιθανόλη με αποικοδόμιση της ανθρακικής αλυσίδας παράγεται βενζυλική αλκοόλη[ 14] :
Όξινος χαρακτήρας[ 15] :
α. Παραγωγή βενζυλικού νατρίου :
β. Παραγωγή βενζυλικού αλομαγνήσιου (αντιδραστήριο Grignard):
P
h
C
H
2
O
H
+
R
M
g
X
→
P
h
C
H
2
O
M
g
X
+
R
H
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+RMgX{\xrightarrow {}}PhCH_{2}OMgX+RH} }
Υποκατάσταση υδροξυλίου από αλογόνα [ 16] :
1. Με υδροϊώδιο παράγεται βενζυλιωδίδιο :
P
h
C
H
2
O
H
+
H
I
→
P
h
C
H
2
I
+
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+HI{\xrightarrow {}}PhCH_{2}I+H_{2}O} }
2. Με υδροχλώριο ή υδροβρώμιο παράγεται το αντίστοιχο βενζυλογονίδιο:
P
h
C
H
2
O
H
+
H
X
→
Z
n
X
2
P
h
C
H
2
X
+
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+HX{\xrightarrow {ZnX_{2}}}PhCH_{2}X+H_{2}O} }
3. Παραγωγή βενζυλοφθορίδιου :
P
h
C
H
2
O
H
+
H
X
→
−
H
2
O
Z
n
X
2
P
h
C
H
2
X
→
+
H
g
2
F
2
P
h
C
H
2
F
+
H
g
2
X
2
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+HX{\xrightarrow[{-H_{2}O}]{ZnX_{2}}}PhCH_{2}X{\xrightarrow {+Hg_{2}F_{2}}}PhCH_{2}F+Hg_{2}X_{2}} }
4. Χλωρίωση με χλωριωτικά μέσα . Παράγεται βενζυλοχλωρίδιο :
α. Με SOCl2 :
P
h
C
H
2
O
H
+
S
O
C
l
2
→
P
h
C
H
2
C
l
+
S
O
2
+
H
C
l
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+SOCl_{2}{\xrightarrow {}}PhCH_{2}Cl+SO_{2}+HCl} }
β. Με PCl5 :
P
h
C
H
2
O
H
+
P
C
l
5
→
P
h
C
H
2
C
l
+
P
O
C
l
3
+
H
C
l
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+PCl_{5}{\xrightarrow {}}PhCH_{2}Cl+POCl_{3}+HCl} }
γ. Με PCl3 :
3
P
h
C
H
2
O
H
+
P
C
l
3
→
3
P
h
C
H
2
C
l
+
H
3
P
O
3
{\displaystyle \mathrm {3PhCH_{2}OH+PCl_{3}{\xrightarrow {}}3PhCH_{2}Cl+H_{3}PO_{3}} }
Η συγκεκριμένη αντίδραση πραγματοποιείται επίσης αντίστοιχα με βρώμιο και ιώδιο :
3
P
h
C
H
2
O
H
+
P
X
3
→
3
P
h
C
H
2
X
+
H
3
P
O
3
{\displaystyle \mathrm {3PhCH_{2}OH+PX_{3}{\xrightarrow {}}3PhCH_{2}X+H_{3}PO_{3}} }
1. Με ακυλιωτικά μέσα [ 17] :
P
h
C
H
2
O
H
+
R
C
O
X
→
P
y
R
C
O
O
C
H
2
P
h
+
H
X
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+RCOX{\xrightarrow {Py}}RCOOCH_{2}Ph+HX} }
2. Με ανυδρίτες καρβονικών οξέων :
P
h
C
H
2
O
H
+
(
R
C
O
)
2
O
→
P
y
R
C
O
O
C
H
2
P
h
+
R
C
O
O
H
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+(RCO)_{2}O{\xrightarrow {Py}}RCOOCH_{2}Ph+RCOOH} }
3. Με καρβονικά οξέα :
P
h
C
H
2
O
H
+
R
C
O
O
H
⟵
→
P
h
C
H
2
O
O
C
R
+
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+RCOOH{\overrightarrow {\longleftarrow }}PhCH_{2}OOCR+H_{2}O} }
Στην οργανική σύνθεση, οι βενζυλεστέρες είναι δημοφιλείς ομάδες προστασίας, επειδή μπορούν να αφαιρεθούν με ήπια υδρογονόλυση [ 18] :
R
C
O
O
C
H
2
P
h
+
H
2
→
R
C
O
O
H
+
P
h
C
H
3
{\displaystyle \mathrm {RCOOCH_{2}Ph+H_{2}{\xrightarrow {}}RCOOH+PhCH_{3}} }
Σχηματισμός διβενζυλαιθέρα με διαμοριακή αφυδάτωση [ 19] :
2
P
h
C
H
2
O
H
→
140
o
C
π
.
H
2
S
O
4
P
h
C
H
2
O
C
H
2
P
h
+
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {2PhCH_{2}OH{\xrightarrow[{140^{o}C}]{\pi .H_{2}SO_{4}}}PhCH_{2}OCH_{2}Ph+H_{2}O} }
1. Οξείδωση προς βενζοϊκό οξύ [ 20] :
5
P
h
C
H
2
O
H
+
4
K
M
n
O
4
+
2
H
2
S
O
4
→
5
P
h
C
O
O
H
+
4
M
n
O
+
2
K
2
S
O
4
+
7
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {5PhCH_{2}OH+4KMnO_{4}+2H_{2}SO_{4}{\xrightarrow {}}5PhCOOH+4MnO+2K_{2}SO_{4}+7H_{2}O} }
2. Οξείδωση προς βενζαλδεΰδη [ 21] :
3
P
h
C
H
2
O
H
+
K
2
C
r
2
O
7
+
H
2
S
O
4
→
3
P
h
C
H
O
+
C
r
2
O
3
+
K
2
S
O
4
+
4
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {3PhCH_{2}OH+K_{2}Cr_{2}O_{7}+H_{2}SO_{4}{\xrightarrow {}}3PhCHO+Cr_{2}O_{3}+K_{2}SO_{4}+4H_{2}O} }
Η παρουσία της υδροξυμεθυλομάδας ανενεργοποιεί (μερικώς και σε σύγκριση με το ίδιο το βενζόλιο) τον βενζολικό δακτύλιο, οπότε οι αντίστοιχες αντιδράσεις γίνονται βραδύτερα σε σχέση με το βενζόλιο και παράγονται κυρίως μ- διπαράγωγα[ 22] .
Με νίτρωση παράγει μετανιτροβενζυλική αλκοόλη [ 23] :
P
h
C
H
2
O
H
+
H
N
O
3
→
π
.
H
2
S
O
4
μ
−
O
2
N
C
6
H
4
C
H
2
O
H
+
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+HNO_{3}{\xrightarrow {\pi .H_{2}SO_{4}}}\mu -O_{2}NC_{6}H_{4}CH_{2}OH+H_{2}O} }
Με σουλφούρωση παράγει μεταϋδροξυμεθυλοβενζοσουλφονικό οξύ [ 23] ::
P
h
C
H
2
O
H
+
H
2
S
O
4
→
μ
−
H
O
C
H
2
C
6
H
4
S
O
3
H
+
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+H_{2}SO_{4}{\xrightarrow {}}\mu -HOCH_{2}C_{6}H_{4}SO_{3}H+H_{2}O} }
Με αλογόνωση παράγει μετααλοβενζυλική αλκοόλη[ 23] :
P
h
C
H
2
O
H
+
X
2
→
A
l
X
3
μ
−
X
C
6
H
4
C
H
2
O
H
+
H
X
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+X_{2}{\xrightarrow {AlX_{3}}}\mu -XC_{6}H_{4}CH_{2}OH+HX} }
όπου Χ Cl ή Br . Τα άλλα φαινυλαλονονίδια προκύπτουν σε δεύτερη φάση με υποκατάσταση αυτών με χρήση ΚI ή Hg2 F2 , αντίστοιχα.
Ειδικά για το βρώμιο καλύτερος καταλύτης είναι ο FeBr3 .
Με αλκυλίωση κατά Friedel-Crafts παράγει μετααλκυλοβενζυλική αλκοόλη[ 23] :
P
h
C
H
2
O
H
+
R
X
→
A
l
X
3
μ
−
R
C
6
H
4
C
H
2
O
H
+
H
X
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+RX{\xrightarrow {AlX_{3}}}\mu -RC_{6}H_{4}CH_{2}OH+HX} }
Με ακυλίωση κατά Friedel-Crafts παράγει μεταακυλοβενζυλική αλκοόλη[ 23] :
P
h
C
H
2
O
H
+
R
C
O
X
→
A
l
X
3
μ
−
H
O
C
H
2
C
6
H
4
C
O
R
+
H
X
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+RCOX{\xrightarrow {AlX_{3}}}\mu -HOCH_{2}C_{6}H_{4}COR+HX} }
Με υδροξυλίωση κατά Friedel-Crafts παράγει μεταϋδροξυμεθυλοφαινόλη [ 23] :
P
h
C
H
2
O
H
+
X
O
H
→
A
l
X
3
μ
−
H
O
C
H
2
C
6
H
4
O
H
+
H
X
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+XOH{\xrightarrow {AlX_{3}}}\mu -HOCH_{2}C_{6}H_{4}OH+HX} }
Με αμίνωση κατά Friedel-Crafts παράγει μεταϋδροξυμεθυλοανιλίνη [ 23] :
P
h
C
H
2
O
H
+
N
H
2
X
→
A
l
X
3
μ
−
H
O
C
H
2
C
6
H
4
N
H
2
+
H
X
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+NH_{2}X{\xrightarrow {AlX_{3}}}\mu -HOCH_{2}C_{6}H_{4}NH_{2}+HX} }
Με καρβοξυλίωση κατά Friedel-Crafts παράγει μεταϋδροξυμεθυλοβενζοϊκό οξύ [ 23] :
P
h
C
H
2
O
H
+
X
C
O
O
H
→
A
l
X
3
μ
−
H
O
C
H
2
C
6
H
4
C
O
O
H
+
H
X
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+XCOOH{\xrightarrow {AlX_{3}}}\mu -HOCH_{2}C_{6}H_{4}COOH+HX} }
Με αναγωγή παράγει κυκλοεξυλoμεθανόλη [ 24] :
P
h
C
H
2
O
H
+
3
H
2
→
P
t
C
6
H
11
C
H
2
O
H
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+3H_{2}{\xrightarrow {Pt}}C_{6}H_{11}CH_{2}OH} }
Με αλομεθυλίωση κατά Blanc παράγει μετααλομεθυλοβενζυλική αλκοόλη[ 25] ::
P
h
C
H
2
O
H
+
H
2
C
=
O
+
H
X
→
Z
n
X
2
μ
−
H
O
C
H
2
C
6
H
4
X
+
H
2
O
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+H_{2}C=O+HX{\xrightarrow {ZnX_{2}}}\mu -HOCH_{2}C_{6}H_{4}X+H_{2}O} }
P
h
C
H
2
O
H
+
C
H
3
C
l
+
K
O
H
→
K
C
l
+
H
2
O
+
5
14
M
e
C
6
H
4
C
H
2
O
H
+
3
7
C
7
H
7
C
H
2
O
H
+
1
7
P
h
C
H
(
M
e
)
O
H
+
1
14
P
h
C
H
2
O
M
e
{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}OH+CH_{3}Cl+KOH{\xrightarrow {}}KCl+H_{2}O+{\frac {5}{14}}MeC_{6}H_{4}CH_{2}OH+{\frac {3}{7}}C_{7}H_{7}CH_{2}OH+{\frac {1}{7}}PhCH(Me)OH+{\frac {1}{14}}PhCH_{2}OMe} }
Η βενζυλική αλκοόλη χρησιμοποιείται ως γενικός διαλύτης για μελάνια , χρώματα, βερνίκια και εποξυ- ρητινούχες επιστρώσεις[ 26] . Αποτελεί ακόμη πρόδρομη ύλη για εην παραγωγή μιας ποικιλίας εστέρων , σαπουνιών και αρωμάτων. Επίσης συχνά προστίθεται σε φαρμακευτικά διαλύματα, χάρη και στην αντιβακτηριακή - αντισηπτική της δράση. Χρησιμοποιήθηκε ακόμη και στην εμφάνιση φωτογραφιών .
Η βενζυλική αλκοόλη χρησιμοποιείται σαν διηλεκτρικός διαλύτης για διηλεκτροφόρηση και την παραγωγή νανοκαλωδίων [ 27]
Η βενζυλική αλκοόλη χρησιμοποιείται ως βακτηριοστατικό πρόσθετο σε μικρές συγκεντρώσεις. Οξειδώνεται ταχύτατα προς το αντισηπτικό βενζοϊκό οξύ . Μεταβολίζεται στο ήπαρ σε ιππουρικό οξύ και αποβάλλεται με τα ούρα. Ωστόσο χρειάζεται προσοχή στη δοσολογία, γιατί σε υψηλές συγκεντρώσεις προκαλεί τοξικές επιδράσεις και παρενέργειες, όπως υπόταση και παράλυση. Ειδικότερα ευαίσθητα είναι τα νεογέννητα βρέφη , επειδή το ήπαρ τους δεν είναι, ακόμη, το ίδιο αποτελεσματικό στο να μεταβολίζει τη βενζυλική αλκοόλη, όπως το αντίστοιχο των ενηλίκων. Γι' αυτό τα φαρμακευτικά σκευάσματα που περιέχουν βενζυλική αλκοόλη σημειώνουν τη μη παροχή τους σε νεογνά στις αντενδείξεις τους[ 28] . Η με μέτρο χρήση της βενζυλικής αλκοόλης σε τρόφιμα έχει εγκριθέί από την FDA[ 29] για κατανάλωσή τους από ανθρώπους άνω των έξι (6) μηνών.
Η βενζυλική αλκοόλη έχει περίπου τον ίδιο δείκτη διάθλασης με το χαλαζία και το μάλλινο ύφασμα . Έτσι, αν ένα κομμάτι καθαρού χαλαζία βυθιστεί σε βενζυλική αλκοόλη γίνεται σχεδόν αόρατο. Επομένως, η βενζυλική αλκοόλη αποτελεί ένα τεστ για τη διάκριση πραγματικού χαλαζία από απομιμήσεις. Το ίδιο ισχύει για ένα λευκό μάλλινο ύφασμα: Αν βυθιστεί σε βενζυλική αλκοόλη γίνεται σχεδόν αόρατο, εμφανίζοντας έτσι τυχόν προσμείξεις.
↑ Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.
↑ Να μην συγχέεται με το Bz, που χρησιμοποιείται για τη βενζοϋλομάδα (PhCO-), οπότε και το BnOH, που παριστάνει τη βενζυλική αλκοόλη να μη συγχέεται με το BzOH, που παριστάνει το βενζοϊκό οξύ .
↑ Η παρουσία του υδροξυλίου απευθείας πάνω στον αρωματικό δακτύλιο αλλάζει σημαντικά πολλές ιδιότητες και επιβάλλει ιδιαίτερη κατηγοριοποίηαη.
↑ Merck Index , 11th Edition, 1138
↑ Dietland Muller-Schwarze (2003). The Beaver: Its Life and Impact . σελ. 43.
↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34.
↑ Δεσμός 6 κέντρων και 6 ηλεκτρονίων
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 197, §8.2.3.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 197, §8.2.1.
↑ 10,0 10,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 197, §8.2.2.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 221, §9.6.4.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 198, §8.2.5.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 198, §8.2.6.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 198, §8.2.8.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 199, §8.4.1.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 199, §8.4.2. και §8.4.3.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 199, §8.4.4.
↑ Furuta, Kyoji; Gao, Qing-Zhi; Yamamoto, Hisashi (1995), "Chiral (Acyloxy)borane Complex-Catalyzed Asymmetric Diels-Alder Reaction: (1R)-1,3,4-Trimethyl-3-Cyclohexene-1-Carboxaldehyde", Org. Synth. 72: 86; Coll. Vol. 9: 722.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 199, §8.4.5.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 200, §8.4.6α.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 200, §8.4.6β.
↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, σελ.174-192, κεφάλαιο 11.
↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 23,6 23,7 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 360, §16.5.1.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 360, §16.5.2.
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 360, §16.5.5.
↑ «Benzyl alcohol at chemicalland21.com» . Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2009 .
↑ Alexander Wissner-Gross (19 October 2006) ([νεκρός σύνδεσμος ] – Scholar search ). Nanowires get reconfigured . Nanotechweb.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-05-22. https://web.archive.org/web/20070522224736/http://nanotechweb.org/articles/journal/5/10/2/1 . Ανακτήθηκε στις 2009-07-23 .
↑ «Neonatal Deaths Associated With Use Of Benzyl Alcohol — United States» . Morbidity and Mortality Weekly Report 31 (22): 290–1. 11 June 1982. http://www.cdc.gov/MMWR/preview/mmwrhtml/00001109.htm .
↑ Food and Drug Administration (United States)
Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία , Αθήνα 1972
Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
Αλκανόλες Αλκενόλες Κυκλοαλκανόλες Αλαλκοόλες Αλκινόλες Αλκανοδιόλες Αλκενοδιόλες Αλκοξυαλκανοδιόλες Αλκανοτριόλες Αλκανοτετρόλες Αρωματικές αλκοόλεςΕτεροκυκλικές αλκοόλεςΕτεροαρωματικές αλκοόλες Μερικές αλκενόλες, αλκινόλες και αλκανοδιόλες είναι ασταθείς.
Οι αρωματικές αλκοόλες με υδροξύλιο απευθείας ενωμένο με το αρωμστικό σύστημα βενζολίου ή παραγώγων του αποκαλούνται
αρενόλες ,
υποσύνολο των οποίων αποτελούν οι φαινόλες.