Βενσάν Πουαριέ | |
---|---|
No. 17 – Αναντολού Εφές | |
Θέση | Σέντερ |
Πρωτάθλημα | Πρωτάθλημα Τουρκίας Ευρωλίγκα |
Προσωπικά στοιχεία | |
Πλ. Όνομα | Βενσάν Πουαριέ |
Εθνικότητα | Γαλλική |
Γέννηση | 17 Οκτωβρίου 1993 Κλαμάρ, Γαλλία |
Ύψος | 2,13 μ. |
Στοιχεία καριέρας | |
Ντραφτ | 2015 / - |
Αθλ. καριέρα | 2012 - σήμερα |
Καριέρα σε συλλόγους | |
2012 - 2017 | Παρί-Λεβαλουά |
2014 - 2015 | →Υέρ-Τουλόν |
2015 - 2016 | →Σαντρ Φεντεράλ |
2017 - 2019 | Μπασκόνια |
2019 - 2020 | Μπόστον Σέλτικς |
2019 - 2019 | →Μέιν Ρεντ Κλόους |
2020 - 2021 | Φιλαδέλφεια 76ερς |
2021 - 2024 | Ρεάλ Μαδρίτης |
2024 - | Αναντολού Εφές |
Εθνικές ομάδες | |
Ως παίκτης: | |
2017 - | Εθνική Γαλλίας |
Ο Βενσάν Πουαριέ (Κλαμάρ, 17 Οκτωβρίου 1993) είναι Γάλλος επαγγελματίας, διεθνής καλαθοσφαιριστής. Με ύψος 2.13 μ. αγωνίζεται ως σέντερ και πάουερ φόργουορντ για την Αναντολού Εφές του Πρωταθλήματος Τουρκίας και της Ευρωλίγκα. Αποτελεί επίσης βασικό στέλεχος της Εθνικής Γαλλίας.
Ο Πουαριέ άρχισε να παίζει μπάσκετ τον Μάιο του 2010 στην Μπουσύ Μπασκέτ Κλουμπ. Την περίοδο 2013-14, ήταν ο κορυφαίος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος ελπίδων, με μέσο όρο 12 πόντους και 10.8 ριμπάουντ σε 27 λεπτά σε 30 αγώνες.
Στις 24 Απριλίου 2014, υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με την Παρί-Λεβαλουά, αλλά δόθηκε δανεικός στην Υέρ-Τουλόν της 2ης Γαλλίας. Ξεκίνησε την χρονιά όντας σταθερός παίκτης στο ροτέισον με τον Νταβόντ Γκαρντνέρ. Στις 14 Φεβρουαρίου 2015 συνέβαλε στο παιχνίδι απέναντι στην Ανζέρ ολοκληρώνοντας με 10 πόντους και 4 ριμπάουντ σε μόλις 10 λεπτά.
Την περίοδο 2015-16, επέστρεψε στην Παρί-Λεβαλουά. Από τον Δεκέμβριο και έπειτα, υπόκειται σε ειδικό χαρακτηρισμό που του επιτρέπει να αγωνίζεται τόσο με την Παρί-Λεβαλουά όσο και με την ΣΦΜΜ στην 3η Γαλλίας. Τον Δεκέμβριο του 2015, ο Φρεντερίκ Φωτού αντικατέστησε τον Αντουάν Ριγκοντό ως προπονητή, κάτι που έδωσε στον Πουαριέ περισσότερες ευκαιρίες να δείξει τις δυνατότητές του. Τον Απρίλιο του 2016, αναδείχθηκε Πολυτιμότερος Παίκτης (MVP) του Γύρου αφού τελείωσε τον αγώνα έναντι της ΜΚΜ Γκραβελίν-Ντανκέρκ με 23 πόντους, 12 ριμπάουντ και 2 ασίστ σε 25 λεπτά, όταν ξεκίνησε το παιχνίδι ως αναπληρωματικός.
Τον Ιούλιο του 2016 συμμετείχε στο Σάμερ Λιγκ του ΝΒΑ με τους Ορλάντο Μάτζικ. Στο πρώτο του παιχνίδι τελείωσε με 6 πόντους, 5 ριμπάουντ και 1 ασίστ σε 15 λεπτά. Σε πέντε αγώνες, είχε μέσο όρο 4.2 πόντους, 4.4 ριμπάουντ, 0,6 ασίστ και 0.4 τάπες σε 11,5 λεπτά ανά αγώνα. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2016, ως μέρος της προετοιμασίας, αυτός και η ομάδα του κέρδισαν το τρόπαιο Σαρτ/Παιΰ ντε λα Λουάρ σε ένα τουρνουά τριών ομάδων κερδίζοντας την Λε Μαν και την Αμβέρσα.
Στις 14 Ιουνίου 2017, ο Πουαριέ υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με την Μπασκόνια της 1ης Ισπανίας και της Ευρωλίγκα.[1] [2] Την περίοδο 2018-19, ο Πουαριέ ηγήθηκε της Ευρωλίγκας στα ριμπάουντ, με μέσο όρο 8,3 ανά παιχνίδι. Στις 10 Μαΐου 2019, ο Πουαριέ κέρδισε μία θέση στη δεύτερη ομάδα της Ευρωλίγκα.[3]
Στις 15 Ιουλίου 2019, ο Πουαριέ χώρισε με την Μπασκόνια για να υπογράψει συμβόλαιο με τους Μπόστον Σέλτικς.[4] [5]
Στις 19 Νοεμβρίου 2020, ανταλλάχτηκε στους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ για μία μελλοντική επιλογή δευτέρου γύρου υπό όρους.[6] Στις 8 Δεκεμβρίου, ο Πουαριέ μαζί με τους Ντάνι Γκριν και Τέρανς Φέργκιουσον ανταλλάχθηκαν στους Φιλαδέλφεια 76ερς.[7]
Στις 25 Μαρτίου 2021, ο Πουαριέ ανταλλάχθηκε στους Νιου Γιορκ Νικς σε μία ανταλλαγή τριών ομάδων που αφορούσε τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ[8] και ακυρώθηκε τέσσερις ημέρες αργότερα.[9]
Στις 12 Απριλίου 2021, υπέγραψε συμφωνία με τη Ρεάλ Μαδρίτης μέχρι το τέλος της περιόδου 2023–24.[10] Στις 12 Σεπτεμβρίου 2021, κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ισπανίας, αφού η Ρεάλ κέρδισε στον τελικό την Μπαρτσελόνα 88-83. Τη σεζόν 2021-22, έφτασε μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκα, όπου έχασε το τρόπαιο καθώς η Ρεάλ ηττήθηκε στον τελικό από την Αναντολού Εφές 58-57 με τον ίδιο να έχει 5 πόντους. Σε 37 αγώνες στην διοργάνωση είχε 7.4 πόντους, 5.5 ριμπάουντ και 11.7 PIR κατά μέσο όρο. Επίσης αναδείχτηκε MVP του δεύτερου γύρου των πλέι οφ της Ευρωλίγκα, αφού κόντρα στην Μακάμπι σε 24 λεπτά συμμετοχής, είχε 16 πόντους, (8/11 βολές, 4/5 δίποντα), 10 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα, 2 τάπες και 6 κερδισμένα φάουλ.[11] Στις 19 Ιουνίου 2022, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ισπανίας για πρώτη φορά, αφού η Ρεάλ κέρδισε στη σειρά των τελικών την Μπαρτσελόνα με 3-1.[12]
Στις 25 Σεπτεμβρίου 2022, κατέκτησε το δεύτερο Σούπερ Καπ Ισπανίας στην καριέρα του, αφού η Ρεάλ κέρδισε στον τελικό την Μπαρτσελόνα 89-83, με τον ίδιο να πετυχαίνει 2 πόντους με 2 ριμπάουντ.[13] Στις 21 Μαΐου, η Ρεάλ νίκησε στον τελικό της Ευρωλίγκα τον Ολυμπιακό 79-78 και έτσι ο ίδιος κατέκτησε την πρώτη Ευρωλίγκα της καριέρας του.[14] Στις 17 Σεπτεμβρίου 2023 κόντρα στην Μάλαγα, κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ισπανίας με τον ίδιο να έχει 8 πόντους.[15] Στις 18 Φεβρουαρίου 2024, κατέκτησε για πρώτη φορά το Κύπελλο Ισπανίας, αφού η Ρεάλ κέρδισε στον τελικό την Μπαρτσελόνα 96-85 με τον ίδιο να ξεχωρίζει έχοντας 17 πόντους με 7/7 δίποντα και 8 ριμπάουντ.[16] Στις 12 Ιουνίου 2024, κατέκτησε για δεύτερη φορά στην καριέρα του το ισπανικό πρωτάθλημα, αφού η Ρεάλ νίκησε στη σειρά των τελικών τη Μούρθια 3-0.[17] Την σεζόν 2023-24 είχε 8.5 πόντους, 5.6 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 1.6 κοψίματα μέσο όρο σε 19 λεπτά συμμετοχής στο ισπανικό πρωτάθλημα και 9 πόντους, 5.3 ριμπάουντ και 1.5 κοψίματα μέσο όρο σε 19 λεπτά συμμετοχής στην Ευρωλίγκα.
Στις 25 Ιουνίου 2024, ο Πουαριέ υπέγραψε συμβόλαιο τριών ετών με την τουρκική Αναντολού Εφές.[18] Στις 29 Σεπτεμβρίου 2024, κατέκτησε το Σούπερ Καπ Τουρκίας, νικώντας στον τελικό τη Φενέρμπαχτσε με 83-82.[19]
Με την Εθνική Γαλλίας, συμμετείχε για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση στο Ευρωμπάσκετ 2017, όπου η Γαλλία κατετάγη δωδέκατη. Το 2019 συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας στο οποίο η Γαλλία κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, κερδίζοντας στον μικρό τελικό την Αυστραλία 67-59. Ήταν παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, όπου η ομάδα κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο.[20] Τον Σεπτέμβριο του 2022, συμμετείχε με τη Γαλλία στο Ευρωμπάσκετ 2022, όπου η ομάδα κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, αφού ηττήθηκε στον τελικό στην Mercedes-Benz Arena του Βερολίνου από την Ισπανία με 88-76.[21] Τον Ιούνιο του 2024, μετά από έναν τραυματισμό στην προπόνηση της εθνικής, τέθηκε εκτός δράσης και επομένως δε αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024 στο Παρίσι.[22]
Έτος | Ομάδα | ΣΑ | ΒΑΣ | ΛΑΓ | ΕΣ% | 3Π% | ΕΒ% | ΡΑΓ | ΑΑΓ | ΚΑΓ | ΚΑΓ | ΠΑΓ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2019–20 | Μπόστον | 22 | 0 | 5.9 | .472 | .500 | .857 | 2.0 | .4 | .1 | .4 | 1.9 |
2020–21 | Φιλαδέλφεια | 10 | 0 | 3.9 | .250 | .000 | .333 | 1.4 | .2 | .0 | .3 | 0.8 |
Σταδιοδρομία | 32 | 0 | 5.3 | .417 | .333 | .615 | 1.8 | .3 | .1 | .4 | 1.5 |
Έτος | Ομάδα | ΣΑ | ΒΑΣ | ΛΑΓ | ΕΣ% | 3Π% | ΕΒ% | ΡΑΓ | ΑΑΓ | ΚΑΓ | ΚΑΓ | ΠΑΓ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2020 | Μπόστον | 1 | 0 | 2.0 | — | — | — | .0 | 1.0 | 1.0 | .0 | .0 |
Σταδιοδρομία | 1 | 0 | 2.0 | — | — | — | .0 | 1.0 | 1.0 | .0 | .0 |