Η βερατριδίνη είναι στεροειδές παράγωγο αλκαλοειδούς που απαντάται σε ορισμένα φυτά της οικογένειας των Liliaceae. Λειτουργεί ως νευροτοξίνη, προκαλώντας αδρανοποίηση των διαύλων ιόντων νατρίου.[1] Πρωτίστως λαμβάνεται από τα σπέρματα των φυτών Schoenocaulon officinale καιVeratrum album.[2] Δεσμεύεται στην διαμεμβρανική θέση του υποδοχέα 2 και αυξάνει ενδοκυτταρική συγκέντρωση ιόντων ασβεστίου Ca2+. Δρα κατά προτίμηση με σύνδεση προς διαύλους του ενεργοποιημένου Na+ και προκαλεί επίμονη ενεργοποίηση που οδηγεί σε αύξηση της διεγερσιμότητας του νεύρου.
Η βερατριδίνη είναι παράγωγο του 3-βερατοατρικού εστέρα (γνωστού ως βερακεβίνη), ο οποίος ανήκει στην κατηγορία των C-nor-D-ομοστεροειδών αλκαλοειδών. Η μοριακή δομή και η στερεοχημεία αυτής όπως και συγγενών αλκαλοειδών καθορίστηκαν μόνο μετά από δεκαετίες χημικών ερευνών.[3] Η δομή της βερατριδίνης έχει επιβεβαιωθεί με φασματοσκοπία NMR[4]. και κρυσταλλογραφίας ακτίνων Χ.[5]
Έχει χρησιμοποιηθεί σε αλοιφές για τη θεραπεία της νευραλγίας και ρευματοειδούς φύσεως πόνων.