Βιντσέντζο Γκαλλίνα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1795[1] Ραβέννα |
Θάνατος | 1842 Χαλέπι |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλική |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | επαναστάτης |
Ο Βιντσέντζο Γκαλλίνα (Vincenzo Gallina, Ραβέννα Ιταλίας, 1795[2] - Χαλέπι Συρίας, 1842), ή και Βικέντιος Γκαλλίνα ή Βικέντιος Γαλλίνας, ήταν Ιταλός καρμπονάρος, φιλέλληνας που συμμετείχε στη συγγραφή του πρώτου Συντάγματος της Ελλάδος κατά τη διάρκεια της Α' Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου.
Ο Γκαλλίνα ήταν από τη Ραβέννα[3] και αναφέρεται ως φιλελεύθερος δικηγόρος[4] ή έμπορος («negoziante»[5]). Συμμετείχε στην επανάσταση των Καρμπονάρων στη Ραβέννα και αναφέρεται από τα αρχεία της Αυστριακής Αστυνομίας το 1821 ως ένας από τους τέσσερις που αποτελούσαν το Consiglio Supremo Carbonico nelle Romagne[6] και αργότερα ότι επιτρεπόταν να ξαναμπεί στο κράτος με όρο να εμφανίζεται κάθε 24 ώρες στις αρχές[7]. Ο Λόρδος Βύρων τον αναφέρει σε επιστολή του στις αρχές του 1821 σαν έναν από τους αρχηγούς που συντόνιζε ο Κόμης Πιέτρο Γκάμπα[8]. Μετά τις ταραχές της επανάστασης των Καρμπονάρων το 1821 εξορίστηκε[5] και πήγε στην Ελλάδα με τον Λόρδο Βύρωνα και τον Κόμη Πιέτρο Γκάμπα (Conte Pietro Gamba), φίλο του Λόρδου Βύρωνα και φίλο και συναγωνιστή του ίδιου του Γκαλλίνα ο οποίος είχε και αυτός εξοριστεί[9]. Μετά την Ελλάδα πήγε στην Αίγυπτο. Εκεί έγινε γραμματέας του Μοχάμετ Αλί (κυβερνήτη της Αιγύπτου). Πέθανε στη Συρία, στην πρωτεύουσά της Χαλέπι το 1842, σε ηλικία 47 ετών, όταν την επισκέφθηκε μαζί με τον Μοχάμετ Αλί[2][10].
Είχε έλθει στην Ελλάδα κατά την Επανάσταση του 1821[11] και συμμετείχε μαζί με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Θεόδωρο Νέγρη στη συγγραφή του πρώτου Συντάγματος της Ελλάδας, με τίτλο «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος», που ψηφίστηκε την 1 Ιανουαρίου 1822 στην Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου, έχοντας μαζί του κείμενα Ευρωπαϊκών Συνταγμάτων[12][13]
Ο Τόμας Γκόρντον (Thomas Gordon) αναφέρει ότι το Σύνταγμα του 1821 γράφηκε κυρίως από έναν Ιταλό ονόματι Gallina[14], ενώ ο Ειρηναίος Θείρσιος, δίνει μια περιγραφή του: «ένας τέτοιος» (από τους φιλέλληνες που συμβουλεύονταν οι Έλληνες) «ήταν και ένας Ιταλός ονόματι Γκαλλίνα που είχε φέρει στην Ελλάδα ένα βιβλίο που περιείχε τα πιο μοντέρνα συντάγματα. Ήταν ένας θησαυρός που ο ιδιοκτήτης του δεν τον αποχωριζόταν ποτέ, ένα μαντείο που συμβουλευόταν και με τη βοήθεια του οποίου κατάφεραν να εγκαθιδρύσουν στην Ελλάδα ένα σύστημα που...»[15]
Ο Νικόλαος Σπηλιάδης συγγραφέας και πολιτικός της νεοσύστατης Ελλάδας που πήρε μέρος σε πολλές εθνοσυνελεύσεις, αναφέρει στα απομνημονεύματά του[16]: «Οι συντάξαντες το σύνταγμα αυτό ήσαν ο Αλεξ. Μαυροκορδάτος, Θ. Νέγρης, Π. Πατρών Γερμανός, Αθ. Κανακάρης, Π. Νοταράς, Ιω. Ορλάνδος, Αναγ. Μοναρχίδης, Π.Σ. Ομηρίδης, Γ. Αινειάν, Δρόσος Μανσώλας, Ιω. Κωλλέτης και Φ. Καραπάνος, ωδηγήθησαν δε εις την σύνταξιν αυτού από τον φιλέλληνα Βικέντιον Γαλλίναν» και σε σημείωση λέγει: «άνευ του Γαλλίνα, οι πλειότεροι νομοθέται δεν ήσαν ικανοί να νομοθετήσωσι διότι εστερούντο τοιούτων γνώσεων πολιτείας, και τις εξ'αυτών ηρώτα ποιόν εκ των δύο σωμάτων είναι ο βασιλεύς, και δυσηρεστείτο διότι έγεινεν ο Μαυροκορδάτος βασιλεύς».
Το 1835 έλαβε Αργυρό νόμισμα από το κράτος σε αναγνώριση της συνεργασίας του στη σύνταξη του Συντάγματος της Επιδαύρου[17].
Το όνομά του έχει δοθεί σε δρόμο στη Ραβέννα της Ιταλίας[2].