Βιττόρια Αγκανούρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Վիկտորիա Աղանուր-Բոմբիլի (Αρμενικά) |
Γέννηση | 26 Μαΐου 1855[1][2][3] Πάντοβα[4][5][6] |
Θάνατος | 8 Μαΐου 1910[3][4][5] Ρώμη[4][6] |
Αιτία θανάτου | καρκίνος |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Κατοικία | Νάπολη (1881–1890)[5] |
Εθνικότητα | Αρμένιοι[5][6] |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιταλίας (1861–1910) |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Aρμενικά Ιταλικά[7] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιήτρια[5][6] |
Αξιοσημείωτο έργο | Leggenda eterna |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Βιττόρια Αγκανούρ (ιταλ. Vittoria Aganoor, αρμεν. Վիկտորիա Աղանուր, 26 Μαΐου 1855 – 9 Απριλίου 1910) ήταν Ιταλίδα ποιήτρια με αρμενική καταγωγή από την πλευρά του πατέρα της. Ο σύζυγός της Γκουίντο Πομπίλι ήταν βουλευτής.
Η Βιττόρια γεννήθηκε στην Πάδοβα και ήταν το έβδομο τέκνο του Εντοάρντο Αγκανούρ και της Τζουζεππίνα Πατσίνι. Η οικογένεια του πατέρα της ανήκε στην αρμενική αριστοκρατία και είχε εγκατασταθεί στην Περσία από τον 11ο αιώνα. Αιώνες αργότερα, με συμβουλή των Μεχιταριστών Πατέρων, η οικογένεια μετανάστευσε στο Παρίσι. Εκεί ίδρυσε ένα αξιόλογο εκπαιδευτικό ίδρυμα για την αρμενική διασπορά, το Κολέγιο Ραφαέλ.[8]
Οι γονείς της Βιττόρια παντρεύτηκαν το 1847 και εγκαταστάθηκαν στην Πάδοβα, στον «Οίκο των Αρμενίων» στο Πράτο ντελλα Βάλλε. Εκεί μεγάλωσαν η Βιττόρια και οι 4 αδελφές της.[8]
Το 1876 η Βιττόρια πήγε να ζήσει στη Νάπολη.[9][10] Εξαρτιόταν όμως πολύ συναισθηματικά από την οικογένειά της εξαιτίας της καταθλιπτικής της ιδιοσυγκρασίας και, παρά το ότι έγραφε από πολύ νεαρή ηλικία, δημοσίευσε το πρώτο της σημαντικό έργο, το Leggenda eterna, σε ηλικία 45 ετών, το 1900. Το 1901 παντρεύτηκε τον Γκουίντο Πομπίλι, γνωστό βουλευτή[11] και αργότερα υφυπουργό Εξωτερικών.[12] Μαζί πήγαν και έζησαν στην Περούτζα. Η Βιττόρια πέθανε μετά από εγχείρηση για την αφαίρεση καρκινικού όγκου στη Ρώμη σε ηλικία μόλις 54 ετών.[9]
Ο σύζυγός της, συντετριμμένος από τον θάνατό της, αυτοκτόνησε λίγο αργότερα δίπλα στη σορό της.[9][13]