Βλαντιμίρ Κόροβιτς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 15 Οκτωβρίου 1885[1][2] Μόσταρ |
Θάνατος | 12 Απριλίου 1941[2] Ελλάδα |
Αιτία θανάτου | πτώση αεροσκάφους |
Συνθήκες θανάτου | θανατηφόρο δυστύχημα |
Χώρα πολιτογράφησης | Συγκυριαρχία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά[3] Γερμανικά[4] |
Εκπαίδευση | διδάκτωρ φιλοσοφίας |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βιέννης |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιστορικός διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γελένα Σκέρλιτς Κόροβιτς |
Αδέλφια | Svetozar Ćorović |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρύτανης του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου (1934–1936) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βλαντιμίρ Κόροβιτς (σερβικά : Владимир Ћоровић), (Μόσταρ, 27 Οκτωβρίου 1885 -12 Απριλίου 1941) ήταν ιστορικός της Σερβίας και τακτικό μέλος της Σερβικής βασιλικής ακαδημίας.
Ο Βλαντιμίρ Κόροβιτς γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου (15 Οκτωβρίου με το παλιό ημερολόγιο) 1885 στο Μόσταρ σε διάσημη οικογένεια εμπόρων της Σερβίας. Στη γενέτειρά του τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο, το 1904 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης όπου σπούδασε σλαβική φιλολογία, αρχαιολογία και ιστορία. Στην Βιέννη ήταν πολύ δραστήριο μέλος της σερβικής ακαδημαϊκής κοινότητας "Зора", το 1905 δημοσίευσε ένα άρθρο του. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο (το 1908 - 1909) έπειτα στο Παρίσι και την Μπολόνια, όπου ερεύνησε παλιά σλαβικά χειρόγραφα.
Από το Σεπτέμβριο του 1909 έζησε στο Σεράγεβο, δουλεύοντας αρχικά ως επιμελητής και στη συνέχεια ως επικεφαλής της βιβλιοθήκης και στο Εθνικό Μουσείο. Στη συνέχεια άρχισε έντονο και ποικίλο επιστημονικό και λογοτεχνικό έργο. Έγραφε σε περιοδικά της Σερβίας, ιδίως στο "Босанске виле" και το "Српског књижевног гласника" το "Летописа Матице српске" (στο οποίο δημοσίευσε διατριβή του για την Λυκιακή μουσική). Μεταξύ άλλων στο Σεράγεβο ήταν γραμματέας παιδείας της Σερβίας και μέλος στον πολιτιστικό σύλλογο "Prosvjeta" και εκδότης του ημερολογίου του για το 1911. Μετά τη δολοφονία του Γκαβρίλο Πρινσίπ στις 28 Ιουνίου 1914 στο Σεράγεβο ο Κόροβιτς συνελήφθη από τις αυστριακές δυνάμεις κατοχής. Στην Μπάνια Λούκα δικάστηκε, αρχικά καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια, αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο αύξησε την ποινή σε οκτώ χρόνια για τις δημοσιεύσεις του στο περιοδικό "Prosvjeta". Ο νέος Αυστροουγγρος αυτοκράτορας και ο βασιλιάς Κάρολος Δ΄ υπό την ισχυρή πίεση από την παγκόσμια κοινή γνώμη τον αποφυλάκισαν το 1917 από την φυλακή της Ζένιτσα όπου ήταν. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Ζάγκρεμπ όπου έγραφε στο λογοτεχνικό περιοδικό "Књижевни Југ". Εκλέχτηκε αντιπρόσωπος για τη Συντακτική Συνέλευση του 1918 που έγινε στο Βελιγράδι και ήταν η τυπική ένωση των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων στο ίδιο κράτος.
Από το 1919 διορίστηκε αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα φιλοσοφίας, ζούσε στο Βελιγράδι. Το 1921 καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, το 1922 προσωρινό μέλος της Σερβικής Βασιλικής Ακαδημίας, και πλήρης μέλος το 1934. Για δύο χρόνια ήταν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, κατά το ακαδημαϊκό έτος 1934/35 και 1935/36 χρόνια. [ 1 ] Μετά την επίθεση των Γερμανών στη Γιουγκοσλαβία αναχώρησε από το Βελιγράδι και πήγε στην εξορία μαζί με τα περισσότερους τότε εκκρεμή πολιτικούς της Γιουγκοσλαβίας, αλλά το αεροπλάνο που ταξίδευαν έπεσε στις 12 Απριλίου 1941 πάνω από την Ελλάδα. Σε αυτό το ατύχημα σκοτώθηκε και ο Βλαντιμίρ Κόροβιτς.