Βονόσος | |
---|---|
![]() Χάλκινος αντωνινιανός με το ακτινοστεφές κεφάλι του Βονόσου. Επιγρ.: [ΙMΡ.] C. BONOSUS AVG. | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Bonosus (Λατινικά) |
Γέννηση | 3ος αιώνας Ισπάνια |
Θάνατος | 281 |
Αιτία θανάτου | απαγχονισμός |
Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Hunila |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | ναύαρχος και στρατιώτης |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ρωμαίος αυτοκράτορας |
![]() | |
Ο Βονόσος (λατιν.: Bonosus, απεβ. το 280 μ.Χ.)[1][2] ήταν Ρωμαίος σφετεριστής του τέλους του 3ου αι. Γεννήθηκε στην Ρωμαϊκή Ιβηρία από πατέρα Βρετανό και μητέρα από τη Γαλατία. Ο πατέρας του —ρήτορας και «διδάσκαλος των γραμμάτων»— απεβίωσε, όταν ο Βονόσος ήταν ακόμη νέος, αλλά η μητέρα τού αγοριού τού έδωσε αξιοπρεπή εκπαίδευση.[3]
Είχε διακεκριμένη στρατιωτική σταδιοδρομία με εξαιρετικό υπηρεσιακό ιστορικό. Ανήλθε διαδοχικά μέσα από τις βαθμίδες και τα τριβουνικά αξιώματα, αλλά ενώ ήταν υπεύθυνος τού στόλου της Ρηνανίας π. 280, οι Γερμανοί κατάφεραν να τον πυρπολήσουν. [4] Φοβούμενος τις συνέπειες, αυτοανακηρύχτηκε αυτοκράτορας στην Colonia Agrippina (σημερινή Κολωνία) από κοινού με τον Πρόκουλο. Μετά από έναν παρατεταμένο αγώνα, ηττήθηκε από τον Μ. Α. Πρόβο και απαγχονίστηκε -αυτοκτόνησε-, προτού να συλληφθεί.
Ο Bονόσος άφησε πίσω του μία σύζυγο και δύο γιους, στους οποίους φέρθηκε με τιμή ο Πρόβος.[3]