Βουαντίσουαφ Μπρονιέφσκι
Ο Βουαντίσουαφ Καζίμιες Μπρονιέφσκι (πολωνικά: Władysław Kazimierz Broniewski) (17 Δεκεμβρίου 1897, Πουότσκ – 10 Φεβρουαρίου 1962, Βαρσοβία) ήταν Πολωνός ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής και στρατιώτης. Ήταν γνωστός για τα επαναστατικά και πατριωτικά του γραπτά.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Αντόνι, τραπεζικού υπαλλήλου. Ως νεαρός, ο Μπρονιέφσκι εντάχθηκε το 1915 στις λεγεώνες του Γιούζεφ Πιουσούτσκι.[15] Ως μέλος του 1ου Συντάγματος Πεζικού Λεγεώνων, συμμετείχε στον Πολωνο-Σοβιετικό Πόλεμο και το 1920 πολέμησε στη Μάχη του Μπιαουίστοκ.[16] Παρασημοφορήθηκε για ανδρεία με το Τάγμα Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας.
Ο Μπρονιέφσκι ανέπτυξε αριστερές συμπάθειες και στα τέλη της δεκαετίας του 1920 ήταν επαναστάτης ποιητής. Το καλοκαίρι του 1931, συνελήφθη κατά τη διάρκεια μιας λογοτεχνικής συνάντησης συγγραφέων που συνδέονταν με το Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας (ΚΚΠ), μαζί με τους Γιαν Χέμπελ και Αλεξάντερ Βατ. Τον βοήθησε ο Μπολέσουαφ Βιενιάβα-Ντουουγκοσόφσκι.[17]
Όταν η Πολωνία δέχτηκε επίθεση το 1939 από τη Γερμανία, έγραψε ένα σημαντικό ποίημα που ενθάρρυνε τους Πολωνούς να εγκαταλείψουν τις πολιτικές διαφορές και να πολεμήσουν τους επιτιθέμενους. Μετά την εισβολή της Πολωνίας από τη Σοβιετική Ένωση, ο Μπρονιέφσκι βρέθηκε στο σοβιετικά κατεχόμενο Λβουφ. Τα ποιήματά του τυπώθηκαν σε μια σοβιετική εφημερίδα, αλλά σύντομα συνελήφθη από το Λαϊκό Επιτροπείο Εσωτερικών Υποθέσεων με πλαστές κατηγορίες για «χουλιγκανισμό». Αρνήθηκε να συνεργαστεί με το ΛΕΕΥ και μετά από τέσσερις μήνες μεταφέρθηκε στη φυλακή Λουμπιάνκα στη Μόσχα, όπου έμεινε για δεκατρείς μήνες.[17][15] Στη συνέχεια, εργάστηκε στην πολωνική πρεσβεία στο Κουιμπίσεφ.[18] Έφυγε από τη Σοβιετική Ένωση με τον Πολωνικό Στρατό με επικεφαλής τον στρατηγό Βουαντίσουαφ Άντερς και μέσω του Ιράν έφτασε ήρθε στο Ιράκ και στη συνέχεια στην Παλαιστίνη.[19]
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας, συμβιβάστηκε γράφοντας το 1951 το ποίημα Słowo o Stalinie («Λόγος για τον Στάλιν»). Στη συνέχεια, ο Μπρονιέφσκι έγινε μια σημαντική πολιτική προσωπικότητα και ανακηρύχθηκε από τις αρχές ως ο κατεξοχήν εθνικός ποιητής. Κατάφερε ακόμα να διατηρήσει έναν ορισμένο βαθμό ανεξαρτησίας και μερικά από τα ποιήματά του από αυτήν την περίοδο αποτελούν μαρτυρία του ταλέντου του. Υπήρξε επίσης καταξιωμένος μεταφραστής ποίησης και πεζογραφίας, μεταφράζοντας, μεταξύ άλλων τους Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, Σεργκέι Γεσένιν, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι και Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Μπρονιέφσκι, η υγεία του είχε καταστραφεί από την κατάχρηση αλκοόλ. Πέθανε στη Βαρσοβία.
Ποίηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ποίηση του Μπρονιέφσκι πραγματεύεται προβλήματα της ανθρώπινης ζωής στο πλαίσιο ιστορικών γεγονότων, όπως οι πόλεμοι και οι επαναστάσεις (για παράδειγμα, η Παρισινή Κομμούνα) και με ζητήματα δικαιοσύνης, αγώνα για ελευθερία, πατριωτισμό και προσωπικά δεινά. Αυτή η τελευταία πτυχή είναι εμφανής στον κύκλο Anka, αφιερωμένος στη μνήμη της κόρης του τραγικά αποθανόντος ποιητή, Άννα, η οποία δηλητηριάστηκε από αέριο την 1η Σεπτεμβρίου 1954 (συχνά συγκρίνεται με τους Θρήνους του Γιαν Κοχανόφσκι). Ένα άλλο σημαντικό ποίημα του Μπρονιέφσκι είναι το Ballady i Romanse, που αναφέρεται στον τίτλο της συλλογής του Άνταμ Μιτσκιέβιτς. Το Ballady i Romanse αναφέρεται στο Ολοκαύτωμα. Ο ήρωάς του είναι μια δεκατριάχρονη Εβραία, η Ρίφκα, που πεθαίνει μαζί με τον Ιησού Χριστό που πυροβολήθηκε από τους Ναζί. Ο Μπρονιέφσκι ήταν συντηρητικός ως προς την ποιητική φόρμα. Χρησιμοποίησε κλασικές μορφές στίχου, παραδοσιακά μέτρα και στροφές. Συχνά χρησιμοποιούσε το δακτυλικό μέτρο.[20]
Ποιητικές συλλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Wiatraki (1925)
- Dymy nad Miastem (1927)
- Troska i pieśń (1932)
- Krzyk ostateczny (1938)
- Bagnet na broń (1943)
- Drzewo rozpaczające (1945)
- Nadzieja (1951)
- Anka (1956)
Τιμές και βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τάγμα των Οικοδόμων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας (1955)
- Ασημένιος Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας
- Σταυρός του Διοικητή με Αστέρι του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12032580d. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. broniewski-wladyslaw.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118660187. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ CONOR.SI. 17744739.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /61626. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 15,0 15,1 Miłość, wódka, polityka, czyli biografia Broniewskiego at PolskieRadio.pl
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r. σελίδες 21, 568.
- ↑ 17,0 17,1 Wat, Aleksander (1990). Mój wiek. Warsaw.
- ↑ Czapski, Józef. Na nieludzkiej ziemi.
- ↑ Władysław Broniewski (1897.12.17 - 1962.02.10) at granice.pl
- ↑ Wiktor Jarosław Darasz, Polski daktyl, Język Polski 3-4/2000, p. 257-265.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μπρονιέφσκι, Βουαντίσουαφ. Pamiętnik 1918–1922. Βαρσοβία: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987.
