Οι βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στη Βουλγαρία στις 24 Δεκεμβρίου του 1939, αν και η ψηφοφορία συνεχίστηκε σε ορισμένες περιοχές και τον Ιανουάριο το 1940[1]. Οι εκλογές επίσημα πραγματοποιήθηκαν σε μια μη κομματική βάση με την Βουλγαρική Αγροτική Εθνική Ένωση και το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας να έχει απαγορευτεί η δράση τους[2], και σε μια διαδικασία που ελέγχεται αυστηρά από τον τσάρο Βόρις Γ΄, τότε η πραγματική εξουσία στη χώρα[3]. Ωστόσο οι υποψήφιοι κατέβηκαν στις εκλογές εκπροσωπώντας τα κόμματα[4]. Οι προ-κυβερνητικοί υποψήφιοι κέρδισαν την πλειοψηφία των εδρών[5]. Η προσέλευση των ψηφοφόρων ήταν 67,2%[6].
Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/_ |
---|---|---|---|---|
Πρώην Κυβερνητικοί υποψήφιοι | 1,222,971 | 57.7 | 142 | +45 |
Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας | 170,252 | 8.0 | 10 | –45 |
Βουλγαρική Αγροτική Εθνική Ένωση-Τομόφ | 150,251 | 7.1 | 5 | |
Βουλγαρική Αγροτική Εθνική Ένωση-Ντραγκίεφ | 125,713 | 5.9 | ||
Αγραριανιστές | 94,354 | 4.5 | 3 | |
Εθνικό Κοινωνικό Κίνημα | 68,815 | 3.2 | ||
Δημοκρατική συμμαχία | 59,740 | 2.8 | ||
Εθνικό Φιλελεύθερο κόμμα | 46,766 | 2.3 | ||
Δημοκρατικό κόμμα | 38,863 | 1.8 | ||
Ζβενό | 37,706 | 1.8 | ||
Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό κόμμα (Ευρείς Σοσιαλιστές) | 26,672 | 1.3 | ||
Ριζοσπαστικό Δημοκρατικό κόμμα | 18,939 | 0.9 | ||
Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση | 14,593 | 0.7 | ||
Άλλοι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης | 42,351 | 2.0 | ||
Άκυρα / λευκά ψηφοδέλτια | 57,177 | – | – | – |
Σύνολα | 2,175,163 | 100 | 160 | 0 |
Πηγή: Nohlen & Stöver |