Βουνό Πενλάι

Το Βουνό Πενλάι, έργο του Κινέζου Γουάν Γιάνγκ (1708), βρίσκεται στην Απαγορευμένη Πόλη.

Το Βουνό Πενλάι είναι μυθική γη στην κινέζικη μυθολογία. Στην ιαπωνική μυθολογία, η τοποθεσία είναι γνωστή ως Χοράι (αγγλικά: Hōrai).[1]

Τοποθεσία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το Βιβλίο Βουνών και Θαλασσών, το βουνό βρίσκεται σ' ένα νησί στα ανατολικά της Θάλασσας Μποχάι, μαζί με άλλα τέσσερα νησιά όπου κατοικούν οι αθάνατοι, το Φάνγκζανγκ (方丈), το Γινγκζού (瀛州), το Ντάιγου (岱輿) και το Γουανζιάο (員嬌). Αρκετές θεωρίες αναπτύχθηκαν ανά τα έτη για την τοποθεσία των νησιών, αναφέροντας πως βρίσκονται στην Ιαπωνία, στο Νησί Τζέτζου (νότια της Κορεατικής Χερσονήσου) και στην Ταϊβάν. Παράλληλα, υπάρχει και η τοποθεσία Πενλάι στο Σαντόνγκ, αν και θεωρείται ότι δεν συνδέεται με το μυθικό νησί.

Κινέζικη μυθολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την κινέζικη μυθολογία, το βουνό αναφέρεται ως βάση των Οκτώ Αθανάτων (ή το μέρος όπου γιόρταζαν), καθώς και του μάγου Άνκι Σενγκ. Στο βουνό, όλα φαίνονταν άσπρα, τα παλάτια ήταν φτιαγμένα από χρυσό και λευκόχρυσο, ενώ στα δένδρα ανθίζουν άλλα πολύτιμα μέταλλα. Στο βουνό δεν υπάρχει πόνος και χειμώνας, τα πιάτα και τα ποτήρια είναι πάντα γεμάτα, ενώ υπάρχει η δυνατότητα της αιώνιας νεότητας και της ανάστασης νεκρών. Ιστορικά, ο Τσιν Σι Χουάνγκ, ψάχνοντας για το ελιξήριο της αθανασίας, προσπάθησε ανεπιτυχώς να βρει το βουνό. Ο Ξου Φου, ένας δούλος που στάληκε να βρει το νησί, έτυχε να βρει την Ιαπωνία και θεώρησε πως το Πενλάι είναι το Βουνό Φούτζι.

Ιαπωνική μυθολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βουνό αναφέρεται στο έργο Καϊντάν: Ιστορίες και Μελέτες Παράξενων Πραγμάτων του Λευκάδιου Χερν, ωστόσο, δεν υπάρχει η ειδυλλιακή εικόνα της κινέζικης μυθολογίας. Η τοποθεσία αναφέρεται ως Χοράι και αποτελεί κατοικία των ψυχών, όπου κάποιος μπορεί να αποκτήσει τη σοφία των προγόνων αν εισπνεύσει τη ψυχή τους. Σύμφωνα με τον Χερν, το μέρος αποκαλείται επίσης και ως Σινκίρο, το οποίο στα ιαπωνικά σημαίνει «ψευδαίσθηση». Ωστόσο, στην ιαπωνική λογοτεχνία της περιόδου Τοκουγκάβα (1615-1868) υπάρχουν και άλλες αναπαραστάσεις της περιοχής.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ McCullough, Helen. Classical Japanese Prose, σελ. 570. Stanford Univ. Press, 1990. ISBN 0-8047-1960-8.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • «Horai». Kwaidan: Stories and Studies of Strange Things (digital version @ sacred-texts.com). Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2006.