Βραυρώνιον
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 37°58′17″N 23°43′32″E / 37.9715°N 23.7255°E
| Βραυρώνιον | |
|---|---|
| Βραυρώνιον | |
 | |
 | |
| Είδος | αρχαιολογική θέση, αρχαίο ελληνικό ιερό και πρώην κτίριο ή κατασκευή |
| Αρχιτεκτονική | αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°58′17″N 23°43′31″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Αθηναίων |
| Τοποθεσία | Αθήνα |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Έναρξη κατασκευής | 430 π.Χ. |
| Προστασία | αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 1987) |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Ναός της Βραυρώνιας Αρτέμιδος ή Βραυρώνειο ήταν ναός στην Ακρόπολη των Αθηνών. Χτίστηκε κατά την εποχή του Πεισίστρατου.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βρίσκονταν στην νοτιοδυτική γωνία της Ακρόπολης, μεταξύ της νότιας πτέρυγας των Προπυλαίων και του Παρθενώνα, και ήταν χτισμένος κατά εννέα σκαλάκια πιο ψηλά από αυτά τα κτίσματα. Ήταν μικρότερο ιερό, χωρίς την μεγαλοπρέπεια και πολυτέλεια των λοιπών ιερών οικοδομημάτων. Συνέβαλλε όμως και αυτό στην περικαλλή και απαράμιλλη όψη της Ακρόπολης. Ήταν πιθανώς ιωνικού ρυθμού. Οι κίονες που βρέθηκαν ομοιάζουν με αυτούς του Ερεχθείου. Η Βραυρωνία Άρτεμις λατρευόταν κυρίως από τις γυναίκες και τις παρθένες της Αττικής. Ονομάστηε έτσι από τον Αττικό δήμο της Βραυρώνας, κοντά στο σημερινό Μαρκόπουλο. Το ξόανο της θεάς αυτής το έφερε στην Ελλάδα η Ιφιγένεια από την Ταυρίδα, και το αντέγραψε αργότερα ο Πραξιτέλης. Ο Παυσανίας αναφέρει και τον χάλκινο δούρειο ίππο, κατά μίμηση του Τρωικού, τον οποίο φιλοτεχνήθηκε ο γλύπτης Στρογγυλίων.
Το ιερό είχε ασυνήθιστο τραπεζοειδές σχήμα και δεν περιελάμβανε έναν τυπικό ναό. Αντ' αυτού, τη λειτουργία αυτή εξυπηρετούσε μια στοά. Οι διαστάσεις της στοάς ήταν περίπου 38 x 6,8 μέτρα. Στις γωνίες του υπήρχαν δύο πτέρυγες, κάθε μια μήκος 9,3 μέτρων, η δυτική είχε πρόσοψη προς ανατολικά και το αντίστροφο. Βόρεια από την ανατολική πτέρυγα υπήρχε μια μικρή στοά με πρόσοψη δυτικά. Ολόκληρο το δυτικό τμήμα του ιερού, που σήμερα δεν υπάρχει, βρισκόταν πάνω στα ερείπια του Μυκηναϊκού τείχους. Τα ερείπια στο ανατολικό τμήμα είναι θεμέλια τοίχων, λαξευμένα σε φυσικό βράχο, καθώς και ορισμένα αρχιτεκτονικά μέλη ασβεστόλιθου.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Παναγιώτης Καστριώτης (1859-1931) (1893). Τα Μνημεία των Αθηνών : Ιστορική και αρχαιολογική αυτών περιγραφή κατά τας νέας πηγάς και επιγραφάς. Αθήνησι: Εκ του Τυπογραφείου των Νέων Ιδεών. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2011.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Αρχαία Αθήνα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |