Βρετανική βασιλική οικογένεια

Η βρετανική βασιλική οικογένεια με σημαντικά μέλη της, την ημέρα στέψης του Καρόλου Γ΄ και της Καμίλα

Η βρετανική βασιλική οικογένεια είναι η οικογένεια και οι στενοί συγγενείς του μονάρχη του Ηνωμένου Βασιλείου. Δεν υπάρχει αυστηρός νομικός ή επίσημος ορισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο για το ποιος είναι ή δεν είναι μέλος της βασιλικής οικογένειας, αν και εκείνοι που φέρουν τον τίτλο Αυτού Μεγαλειότητα (ΑΜ) ή Αυτού Βασιλική Υψηλότητα (ΑΒΥ) θεωρούνται μέλη της. Με βάση λοιπόν αυτό το κριτήριο, η βασιλική οικογένεια θα περιλαμβάνει συνήθως το μονάρχη, το ή την σύζυγο του μονάρχη, τους χήρους και τις χήρες των προηγούμενων μοναρχών, τα παιδιά και τα εγγόνια του μονάρχη, καθώς και τα παιδιά και τα εγγόνια των προηγούμενων μοναρχών. Μέλη της οικογένειας θεωρούνται και οι σύζυγοι των παιδιών και των εγγονών του μονάρχη ή των προηγούμενων μοναρχών.

Διαφορετικοί ορισμοί μπορεί να εφαρμοστούν σε ίδια ή παρόμοια ομάδα συγγενών του μονάρχη στο ρόλο του ως αρχηγό οποιουδήποτε άλλου βασιλείου της Κοινοπολιτείας. Για παράδειγμα στον Καναδά η οικογένεια είναι γνωστή ως Καναδική Βασιλική Οικογένεια.

Μετά το 1917, όταν ο Bασιλιάς Γεώργιος Ε΄ άλλαξε το όνομα του βασιλικού οίκου από Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα, τα μέλη της βασιλικής οικογένειας ανήκουν, είτε με τη γέννηση τους είτε με το γάμο τους, στον Οίκο του Ουίνδσορ. Ανώτερα σε τίτλο μέλη της βασιλικής οικογένειας δεν χρησιμοποιούν συνήθως επώνυμο, αν και από το 1960 ο νόμος προβλέπει τη χρήση του ονόματος Μαουντμπάτεν-Ουίνδσορ ως προαιρετικό επώνυμο των απογόνων της Ελισάβετ Β΄ οι οποίοι δεν έχουν κάποιο βασιλικό τίτλο ή κάποιο τίτλο ευγενείας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιείται όταν απαιτείται και για εκείνους που έχουν τέτοιους τίτλους.

Μέλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα σημερινά μέλη της στενής Βασιλικής Οικογένειας της Βρετανίας είναι τα εξής:

Τίτλοι και επώνυμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ληξιαρχική πράξη του γάμου της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ και του Πρίγκιπα Φιλίππου, υπογεγραμμένη από μέλη της βασιλικής οικογένειας.

Τα παιδιά και τα εγγόνια (των γιων) του μονάρχη, καθώς και τα παιδιά του μεγαλύτερου γιου του Πρίγκιπα της Ουαλίας, δικαιούνται αυτόματα να φέρουν τον τίτλο του πρίγκιπα ή της πριγκίπισσας και την προσφώνηση Βασιλική Υψηλότητα.[1] Βασιλικοί τίτλοι ευγένειας, όπως τα δουκάτα, απονέμονται στους περισσότερους πρίγκιπες πριν από το γάμο τους.[2][3] Ο Πίτερ Φίλιπς και η Ζάρα Τίνταλ, παιδιά της κόρης της Βασίλισσας Ελισάβετ, της Πριγκίπισσας Άννας, δεν φέρουν τον τίτλο του πρίγκιπα και της πριγκίπισσας αντίστοιχα. Η Λαίδη Λουίζα Μαουντμπάττεν-Ουίνδσορ και ο Ιάκωβος Μαουντμπάττεν-Ουίνδσορ, Υποκόμης του Σέβερν, αν και δικαιούνταν να φέρουν τον τίτλο του πρίγκιπα και της πριγκίπισσας, οι γονείς τους επέλεξαν να μην τους αποδοθούν, προκειμένου να έχουν πιο μετριοπαθείς τίτλους.[1] Ο Πρίγκιπας Κάρολος φαίνεται να είχε εκφράσει την επιθυμία να μειώσει τον αριθμό των τίτλων ευγενείας που αποδίδονται πριν ανέλθει στον Θρόνο.[4]

Σύμφωνα με την παράδοση, οι σύζυγοι των ανδρών-μελών της βασιλικής οικογένειας υιοθετούν τον τίτλο και τον τρόπο προσφώνησης του συζύγου τους.[5] Οι πριγκίπισσες εξ αγχιστείας δεν φέρουν τον τίτλο προσκολλημένο στο δικό τους όνομα, αλλά στο όνομα του συζύγου τους. Για παράδειγμα, η σύζυγος του Πρίγκιπα Μιχαήλ του Κεντ καλείται Πριγκίπισσα Μιχαήλ του Κεντ.[1][5] Οι γιοι του μονάρχης λαμβάνουν συνήθως, μετά το γάμο τους, κάποιο δουκάτο, ενώ αυτοί οι τίτλοι ευγένειας μεταβιβάζονται στους μεγαλύτερους γιους τους.[5]

Οι άρρενες απόγονοι του Βασιλιά Γεωργίου Ε΄, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών μέχρι το γάμο τους, φέρουν το επώνυμο Ουίνδσορ. Το επώνυμο των απογόνων της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄, εκτός από τις γυναίκες που παντρεύτηκαν, είναι το Μαουντμπάτεν-Ουίνδσορ, αντικατοπτρίζοντας το επώνυμο που επέλεξε ο Πρίγκιπας Φίλιππος, Δούκας του Εδιμβούργου, κατά την απόκτηση της βρετανικής υπηκοότητας. Τα μέλη της βασιλικής οικογένειας που φέρουν τους τίτλους του «πρίγκιπα» ή της «πριγκίπισσας» και την προσφώνηση «βασιλική υψηλότητα» δεν απαιτείται γενικά να χρησιμοποιούν κάποιο επώνυμο. Μπορούν όμως να τα χρησιμοποιούν σε επίσημα έγγραφα, όπως σε ληξιαρχικές πράξεις γάμου.[6]

Δημόσιος ρόλος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κάθριν, Δούκισσα του Κέιμπριτζ, σε επίσκεψή της σε σχολείο το 2021.

Eπίσημα καθήκοντα ασκούνται εξ ονόματος της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ από τα παιδιά της και τους συζύγους τους, τα εγγόνια της και τους συζύγους τους, καθώς και από τα ξαδέρφια της και τους συζύγους τους. Από τα ξαδέλφια της, μόνο τα παιδιά των γιων του Βασιλιά Γεωργίου Ε΄ μπορούν να εξασκούν επίσημα καθήκοντα. Η οικογένεια υποστηρίζει τη Βασίλισσα στα κρατικά και εθνικά της καθήκοντα, με εξαίρεση τις συνταγματικές της υποχρεώσεις.[7][8] Εάν ο μονάρχης δεν είναι σε θέση να ασκήσει τα συνταγματικά του καθήκοντα, δύο Σύμβουλοι του Κράτους υποχρεούνται να αναπληρώσουν το ρόλο της. Οι σημερινοί Σύμβουλοι του Κράτους είναι οι Πρίγκιπες Κάρολος, Ουίλιαμ, Χάρι και Ανδρέας.[8]

Κάθε χρόνο η οικογένεια πραγματοποιεί πάνω από 2.000 επίσημα καθήκοντα, τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στο εξωτερικό, συναντώντας 70.000 πρόσωπα και απαντώντας σε 100.000 επιστολές.[7][9] Τα καθήκοντα περιλαμβάνουν εθνικούς εορτασμούς, δεξιώσεις, επισκέψεις σε μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων και εξόδιες ακολουθίες.[7] Πολλά μέλη έχουν υπηρετήσει στις Ένοπλες Δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένων των γιων και των εγγονών της Βασίλισσας.[10][9] Τα καθήκοντα καταγράφονται στην Εγκύκλιο της Αυλής, έναν κατάλογο των καθημερινών εργασιών και γεγονότων στα οποία παρευρίσκονται τα μέλη της βασιλικής οικογένειας.[11] Οι δημόσιες εμφανίσεις συνοδεύονται συχνά από περιπάτους, όπου οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες χαιρετούν και συνομιλούν με τους πολίτες σε υπαίθριες εκδηλώσεις.[12]

Στις ετήσιες εκδηλώσεις στις οποίες παρευρίσκεται η βασιλική οικογένεια περιλαμβάνονται η έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου, το Τρούπινγκ δε Κόλορ και η Εθνική Τελετή Μνήμης.ref name="gguards"/> Σύμφωνα με τον ιστορικό Ρόμπερτ Λέισι, η Βασίλισσα έχει αναφέρει ότι οι περιβολές (τελετές απονομής) είναι από τα σημαντικότερα καθήκοντά της.[13] Ο Πρίγκιπας Ουίλιαμ, ο Πρίγκιπας Κάρολος και η Πριγκίπισσα Άννα εκτελούν και εκείνοι περιβολές.[14][8] Τα μέλη της οικογένειας εκπροσωπούν τη Βασίλισσα σε επίσημες επισκέψεις και περιοδείες σε άλλες χώρες ως πρεσβευτές για την ενίσχυση των διπλωματικών σχέσεων.[10][9][15] Έχουν επίσης παρευρεθεί σε συνεδριάσεις της Κοινοπολιτείας για λογαριασμό του μονάρχη.[8] Η βασιλική οικογένεια συμμετέχει επίσης σε κρατικές επισκέψεις, κατόπιν συμβουλής του Υπουργείου Εξωτερικών και της Κοινοπολιτείας, οι οποίες περιλαμβάνουν την υποδοχή αξιωματούχων και ένα επίσημο δείπνο.[16] Ο δημοσιογράφος Τζέιμς Φόρσαϊθ έχει αποκαλέσει την οικογένεια ως «κεφάλαιο ήπιας δύναμης».[17]

Δεδομένου του δημόσιου ρόλου και των δραστηριοτήτων της βασιλικής οικογένειας, μερικές φορές αναφέρεται από δημοσιογράφους ως «Η Εταιρεία», ένας όρος που προέρχεται από την εποχή του Γεωργίου ΣΤ΄.[18][19][20] Τα μέλη της βασιλικής οικογένειας απέχουν από πολιτικές και εμπορικές δραστηριότητες, αποφεύγοντας τη σύγκρουση συμφερόντων με το δημόσιο ρόλο τους.[21] Θεωρούνται μάλιστα από πολλούς ως βρετανικές πολιτιστικές φιγούρες.[22] Με επικεφαλής το μονάρχη, αποτελούν μέλη της Εκκλησίας της Αγγλίας και της Εκκλησίας της Σκωτίας.[23][24]

Τα μέλη της βασιλικής οικογένειας είναι προστάτες σε περίπου 3.000 φιλανθρωπικές οργανώσεις, ενώ έχουν ιδρύσει δικές τους μη κερδοσκοπικές οργανώσεις.[10][9] Ο Πρίγκιπας Κάρολος ίδρυσε το Ίδρυμα του Πρίγκιπα, το οποίο βοηθάει νέους στο Ηνωμένο Βασίλειο που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.[25] Η Πριγκίπισσα Άννα έχει ιδρύσει το Ίδρυμα Φροντιστών, το οποίο βοηθά τους μη αμειβόμενους φροντιστές, παρέχοντάς τους συναισθηματική υποστήριξη και πληροφορίες σχετικά με τις αξιώσεις παροχών και τα βοηθήματα αναπηρίας.[26] Ο Κόμης και η Κόμισσα του Ουέσσεξ ίδρυσαν το 1999 το Ίδρυμα Νεολαίας του Ουέσσεξ.[27] Ο Δούκας και η Δούκισσα του Κέιμπριτζ είναι ιδρυτικοί προστάτες του Βασιλικού Ιδρύματος, τα έργα του οποίου περιστρέφονται γύρω από την ψυχική υγεία, την προστασία της φύσης, την πρώιμη παιδική ηλικία και επείγουσες ιατρικές υπηρεσίες.[28]

Το 2019, μετά τις αρνητικές αντιδράσεις λόγω της εμπλοκής του ονόματος του Πρίγκιπα Ανδρέα με το σκάνδαλο του Τζέφρι Έπσταϊν, ο Δούκας της Υόρκης αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τα δημόσια καθήκοντά του.[29] Το 2020 βγήκε σε καθεστώς μόνιμης συνταξιοδότησης. Επίσης, ο Δούκας και η Δούκισσα του Σάσσεξ αποσύρθηκαν οριστικά από τα βασιλικά τους καθήκοντα στις αρχές του 2020.[30] Μετά από αυτές τις αποχωρήσεις, παρατηρήθηκε μία έλλειψη μελών της βασιλικής οικογένειας για την κάλυψη του αυξανόμενου αριθμού των καθηκόντων.[4]

Τύπος και κριτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βασιλική βιογράφος Πένι Τζούνορ θεωρεί ότι η βασιλική οικογένεια έχει παρουσιαστεί ως «μία πρότυπη οικογένεια» από τη δεκαετία του 1930.[4] Ο συγγραφέας Έντουαρντ Όουεν έγραψε ότι κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η μοναρχία αναζήτησε μια εικόνα μιας «πιο άτυπης και ευάλωτης οικογένειας», επιδρώντας ενωτικά για το έθνος.[31] Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, το διαζύγιο της Πριγκίπισσας Άννας από τον Μαρκ Φίλιπς και ο χωρισμός του Πρίγκιπα Καρόλου και της Πριγκίπισσας Νταϊάνα, πυροδότησε ένα κύμα αρνητικής κριτικής τόσο για την βρετανική βασιλική οικογένεια, όσο και για το θεσμό της μοναρχίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα σκάνδαλα συνέβαλαν στην απροθυμία της κοινής γνώμης να πληρώσει το δημόσιο για τις επισκευές του Κάστρου του Ουίνδσορ μετά την πυρκαγιά του 1992. Ένα σφοδρό πλήγμα στη δημόσια εικόνα της βασιλικής οικογένειας αποτέλεσε η αρχική αντίδρασή της απέναντι στον θάνατο της Νταϊάνα το 1997.[13]

Στη δεκαετία του 1990, η βασιλική οικογένεια σχημάτισε την ομάδα «Way Ahead», αποτελούμενη από ανώτερα μέλη της οικογένειας και συμβούλους, υπό την προεδρία της Βασίλισσας, σε μια προσπάθεια να πραγματοποιήσει αλλαγές σύμφωνες με το λαϊκό αίσθημα.[13][32] Ο γάμος του Πρίγκιπα Ουίλιαμ και της Κάθριν Μίντλετον το 2011 οδήγησε σε ένα κύμα ευαρέσκειας, ενώ κατά το Διαμαντένιο Ιωβηλαίο της Βασίλισσας το 2012 θεωρείται ότι η εικόνα της βασιλικής οικογένειας είχε ανακάμψει.[13] Μια δημοσκόπηση του YouGov, το 2019, έδειξε ότι τα δύο τρίτα των Βρετανών ήταν υπέρ της διατήρησης της μοναρχίας.[33] Ο ρόλος και οι δημόσιες σχέσεις της βασιλικής οικογένειας κλονίστηκαν εκ νέου λόγω της εμπλοκής του ονόματος του Πρίγκιπα Ανδρέα, Δούκα της Υόρκης, με τον Αμερικανό Τζέφρι Έπσταϊν, καθώς και εξαιτίας των ισχυρισμών περί σεξουαλικής κακοποίησης.[34][35][36]

Σε συνέντευξή της το 2021, η Μέγκαν Μαρκλ, Δούκισσα του Σάσσεξ, η οποία είναι διφυλετικής καταγωγής, ισχυρίστηκε ότι ένα μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας είχε εκφράσει ανησυχία για το χρώμα του δέρματος του γιου τους, Άρτσιμπαλντ Μαουντμπάτεν-Ουίνδσορ.[37] Η συνέντευξη έλαβε ανάμεικτες αντιδράσεις από το βρετανικό κοινό και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενώ αρκετοί από τους ισχυρισμούς τόσο της Μέγκαν όσο και του Χάρι τέθηκαν υπό αμφισβήτηση.[38][39] Ο Ουίλιαμ, Δούκας του Κέιμπριτζ, είπε ότι η βασιλική οικογένεια «δεν είναι μία ρατσιστική οικογένεια». Τον Ιούνιο του 2021, έγγραφα αποκάλυψαν ότι «έγχρωμοι μετανάστες ή αλλοδαποί» απαγορευόταν από τον οικονομικό διευθυντή της Βασίλισσας να εργάζονται για την οικογένεια ως υπάλληλοι, κατά τη δεκαετία του 1960.[37] Ως απάντηση, το παλάτι δήλωσε ότι συμμορφώνεται με τη νομοθεσία κατά των διακρίσεων και ότι οι φερόμενοι ισχυρισμοί για ζητήματα που συνέβησαν πάνω από 50 χρόνια πριν δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τη σημερινή πραγματικότητα.[40]

Ιστορικά, η βασιλική οικογένεια και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επωφελήθηκαν από τη μεταξύ τους σχέση. Η οικογένεια χρησιμοποιεί τον τύπο για να επικοινωνεί με τους πολίτες, ενώ τα μέσα ενημέρωσης χρησιμοποιούν την οικογένεια για να προσελκύσουν αναγνώστες και θεατές.[41] Με την έλευση της τηλεόρασης, ωστόσο, τα μέσα ενημέρωσης άρχισαν να αποδίδουν λιγότερο σεβασμό στην ιδιωτική ζωή της βασιλικής οικογένειας.[13] Οι Πρίγκιπες Ουίλιαμ και Χάρι είχαν ανεπίσημες διευθετήσεις με τον τύπο, σύμφωνα με τις οποίες δεν θα παρενοχλούνταν από τους παπαράτσι κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους με αντάλλαγμα προσκλήσεις για φωτογραφήσεις σε συγκεκριμένες στιγμές. Οι σχέσεις μεταξύ των μέσων ενημέρωσης και των βρετανικών βασιλικών προσώπων έχουν αποσταθεροποιηθεί μετά την άνοδο των ψηφιακών μέσων, χωρίς καμία πλευρά να μπορεί να ασκήσει έλεγχο.[41][42]

Χρηματοδότηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ανώτερα μέλη της βασιλικής οικογένειας, που εκπροσωπούν τον μονάρχη, αντλούν τα εισοδήματά τους από δημόσιους πόρους, γνωστούς ως Bασιλική Aποζημίωση.[43] Η βασιλική αποζημίωση είναι μια ετήσια πληρωμή της βρετανικής κυβέρνησης προς τον μονάρχη. Προέρχεται από τα έσοδα της Βασιλικής Περιουσίας, στην οποία περιλαμβάνονται όλα τα εμπορικά ακίνητα που ανήκουν στο Στέμμα.[44] Τα μέλη της βασιλικής οικογένειας που λαμβάνουν χρήματα από την κρατική επιχορήγηση πρέπει να λογοδοτούν στο κοινό για τη χρήση τους και δεν επιτρέπεται να βγάζουν χρήματα από άλλη πηγή εσόδων.[43]

Η ασφάλεια της βασιλικής οικογένειας δεν καταβάλλεται από την κρατική επιχορήγηση, αλλά συνήθως καλύπτεται από την Μητροπολιτική Αστυνομία.[45] Η βασιλική οικογένεια, το Υπουργείο Εσωτερικών και η Μητροπολιτική Αστυνομία αποφασίζουν ποια μέλη έχουν το δικαίωμα για αστυνομική κάλυψη από δημόσιους πόρους. Δευτερεύοντα μέλη της βασιλικής οικογένειας δεν διαθέτουν αυτόματο δικαίωμα αστυνομικής προστασίας. Το 2011, οι πριγκίπισσες Βεατρίκη και Ευγενία έπαψαν να λαμβάνουν δημόσια αστυνομική ασφάλεια.[46][47]

Κατοικίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επίσημη κατοικία του μονάρχη στο Λονδίνο είναι τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.[44] Οι ανακοινώσεις των γεννήσεων και των θανάτων των μελών της βασιλικής οικογένειας συνδέονται παραδοσιακά με τα μπροστινά κιγκλιδώματά του.[48] Η βασίλισσα συνήθως πέρναγε τα Σαββατοκύριακα στο Κάστρο του Ουίνδσορ.[44] Η επίσημη κατοικία της στη Σκωτία είναι το Παλάτι του Χόλιρουντ, όπου διαμένει στην αρχή κάθε καλοκαιριού.[49] Στη Βόρεια Ιρλανδία, το Μέγαρο του Χίλσμπορο χρησιμεύει ως κατοικία για τα μέλη της βασιλικής οικογένειας.[49]

Η επίσημη κατοικία του Πρίγκιπα της Ουαλίας και της Δούκισσας της Κορνουάλης είναι το Μέγαρο Κλάρενς.[44] Μια άλλη κατοικία τους στο Λονδίνο είναι το Παλάτι του Αγίου Ιακώβου, το οποίο μοιράζονται με την Πριγκίπισσα Άννα και την Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα.[50] Η Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα κατοικεί επίσης στο Μέγαρο Θατσντ Χάουζ στο Ρίτσμοντ.[51] Ο Δούκας και η Δούκισσα του Κέιμπριτζ και ο Δούκας και η Δούκισσα του Γκλόστερ έχουν τις κατοικίες και τα γραφεία τους σε διαμερίσματα στο Παλάτι του Κένσινγκτον του Λονδίνου.[52][53] Ο Δούκας και η Δούκισσα του Κεντ κατοικούν στην Οικία Ρεν του Κένσινγκτον.[54] Ο Δούκας της Υόρκης και η οικογένειά του ζουν στο Βασιλικό Κατάλυμα στο Μεγάλο Πάρκο του Ουίνδσορ, ενώ ο Κόμης και η Κόμισσα του Ουέσσεξ κατοικούν στο Μπαγκσοτ Παρκ του Σάρρεϋ.[55][56]

Γενεαλογία της Βασιλικής Οικογένειας της Βρετανίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αριθμοί δηλώνουν τη σειρά διαδοχής:

Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας†
∞ Όλγα των Ελλήνων†		Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου†
∞ Μαίρη του Τεκ†
Πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδας και της Δανίας†
∞ Πριγκίπισσα Αλίκη του Μπάττενμπεργκ†		Γεώργιος ΣΤ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου†
∞ Ελισάβετ Μπόουζ-Λάυον†		Ερρίκος†
δούκας του Γκλώστερ
∞ Αλίκη Κρίσταμπελ†		Γεώργιος†
δούκας του Κεντ
∞ Πριγκίπισσα Μαρίνα της Ελλάδας†
Φίλιππος†
δούκας του Εδιμβούργου		Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου†Μαργαρίτα†
∞ Άντονι Άρμστρονγκ-Τζόουνς†		Ριχάρδος 30
δούκας του Γκλώστερ		Εδουάρδος 40
δούκας του Κεντ
∞ Αικατερίνη Λούσι Μάιρη Γουόρσλεϋ		Αλεξάνδρα 56
∞ σερ Άνγκους Ότζιλβυ		Μιχαήλ 51
πρίγκιπας του Κεντ
∞ Μαρία-Χριστίνα φον Ράιμπνετς
Κάρολος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
∞1.Νταϊάνα Σπένσερ†
2.Καμίλα Ρόζμαρυ Σαντ		Άννα 16
∞1.Μαρκ Φίλιπς
2.Τίμοθυ Λώρενς		Ανδρέας 8
δούκας της Υόρκης
∞ Σάρα		Έντουαρντ 13
κόμης του Ουέσσεξ
∞ Σοφία Ρος-Τζόουνς		Ντέιβιντ Άρμστρονγκ-Τζόουνς 24Αλέξανδρος 31
κόμης του Άλστερ		Γεώργιος 41
κόμης του Σαιντ Άντριους		Ιάκωβος Όγκιλβυ 57Φρειδερίκος 52
Ουίλιαμ 1
πρίγκιπας της Ουαλίας
∞ Κάθριν Μίντλετον		Χάρι 5
δούκας του Σάσσεξ
∞ Μέγκαν Μάρκλε		Ζάρα Φίλιπς 20
∞ Μάικ Τίνταλ		Πίτερ Φίλιπς 17
∞ Ότομν Κέλι		Μπεατρίς 9
∞ Εντοάρντο Μαπέλι Μότζι		Ευγενία 11
∞ Τζακ Μπρούκσμπανκ		Λουίζα 15Ιάκωβος
υποκόμης του Σέβερν 14
Γεώργιος 2
πρίγκιπας της Ουαλίας		Σάρλοτ 3Λούις 4Άρτσιμπαλντ 6Λίλιμπετ 7Μία 21,
Λένα 22,
Λούκας 23		Σαβάνα Άννα Κάθλην 18,
Ίσλα Ελίζαμπεθ 19		Σιένα Μαπέλι Μότσι 10Αύγουστος Μπρούκσμπανκ 12

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Boyle, Christina (2019-05-10). «Archie, the newest British royal family member, has no title. Here’s why (we think)». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/world/europe/la-fg-britain-archie-royal-titles-20190510-story.html. Ανακτήθηκε στις 2020-08-04. 
  2. ↑ Abraham, Ellie. «How Do British Royals Get Their Titles?». The Independent. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  3. ↑ Abrams, Maragret. «What is a duke? And how is the title different from a prince?». Evening Standard. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Davies, Caroline (2021-04-21). «Sophie and Edward: what key role after death of Prince Philip could mean». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk-news/2021/apr/19/countess-wessex-sophie-prince-edward-death-prince-philip. Ανακτήθηκε στις 2020-08-04. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «FAQs - Prince Michael of Kent». www.princemichael.org.uk. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2021. 
  6. ↑ «The Royal Family name». The Royal Family. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2019. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «The role of the Royal Family». The Royal Family. 23 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2019. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Davies, Caroline (2021-10-29). «The royal we: subtle transition as ageing Queen devolves more duties». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk-news/2021/oct/29/subtle-transition-as-ageing-queen-devolves-more-duties. Ανακτήθηκε στις 2021-11-15. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Praderio, Caroline. «Here's What The Royal Family Actually Does Every Day». The Independent. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «UK Royal Family: Who is in it and how does it work?». BBC. 2021-04-09. https://www.bbc.com/news/uk-56201331. Ανακτήθηκε στις 2021-11-15. 
  11. ↑ Said-Moorhouse, Laure. «The Queen returns to royal duties following Prince Philip's death». CNN. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  12. ↑ Lam, Katherine. «Queen Elizabeth's daughter Princess Anne explains why she doesn't shake fans' hands». Fox News. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Davies, Caroline (2012-05-24). «How the royal family bounced back from its 'annus horribilis'». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk/2012/may/24/royal-family-bounced-back-annus-horribilis. Ανακτήθηκε στις 2021-08-04. 
  14. ↑ «Investitures». The Royal Family. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  15. ↑ «Royal diplomacy to play key role in life after Brexit». ITV News. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  16. ↑ «State Visits». The Royal Family. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  17. ↑ Forsyth, James (2021-08-13). «Britain needs the royal family more than ever». The Times. https://www.thetimes.co.uk/article/britain-needs-the-royal-family-more-than-ever-p9322gw2g. Ανακτήθηκε στις 2021-11-15. 
  18. ↑ «Harry and Meghan crisis: Royal showdown looms». MSN. 2020-01-12. https://www.msn.com/en-us/news/world/harry-and-meghan-crisis-royal-showdown-looms/ar-BBYSlKf. Ανακτήθηκε στις 2020-01-13. 
  19. ↑ O'Gara, Eilish (2015-06-12). «Financing the firm: how the royal family make their money». Newsweek. https://www.newsweek.com/financing-firm-how-royal-family-make-their-money-328393. Ανακτήθηκε στις 2020-01-13. 
  20. ↑ Culbertson, Alix. «Harry and Meghan: What is 'the firm' and how does the Royal Family work?». Sky News. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  21. ↑ Jack Guy, Max Foster and Lauren Said-Moorhouse, (2021-06-04). «The Firm: Britain's royal 'institution' explained». CNN. https://www.cnn.com/2021/03/08/uk/royal-family-structure-explainer-scli-intl-gbr/index.html. Ανακτήθηκε στις 2021-11-15. 
  22. ↑ «Culture, attraction and soft power». British Council. 2016-12-12. https://www.britishcouncil.org/sites/default/files/as-others-see-us-report.pdf. 
  23. ↑ Booth, William. «How the Church of England has shifted on divorce, from Henry VIII to Meghan Markle». Washington Post. https://www.washingtonpost.com/world/how-the-church-of-england-has-evolved-on-divorce-from-henry-viii-to-meghan-markle/2018/05/15/85ca3388-4d6c-11e8-85c1-9326c4511033_story.html. Ανακτήθηκε στις 2021-11-15. 
  24. ↑ «The Queen, the Church and other faiths». The Royal Family. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  25. ↑ «Our history | The Prince's Trust». www.princes-trust.org.uk. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2019. 
  26. ↑ A«Background – The Princess Royal Trust For Carers – Hampshire Carer Centre». carercentre.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2019. 
  27. ↑ «The Earl and Countess of Wessex Charitable Trust». Charity Commission for England and Wales. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020. 
  28. ↑ «Our Work». The Royal Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020. 
  29. ↑ Nikkhah, Roya (2020-05-21). «Prince Andrew didn't think it was all over, but it is now». The Times. https://www.thetimes.co.uk/article/prince-andrew-didn-t-think-it-was-all-over-but-it-is-now-rhg2trxb7. Ανακτήθηκε στις 2020-07-20. 
  30. ↑ «Harry and Meghan not returning as working members of Royal Family». BBC. 19 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2021. 
  31. ↑ «Meghan's Use Of "The Firm" Could Be A Reference To Diana's 1995 Interview». Bustle. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  32. ↑ Reynolds, Paul. «Royal Family's changing guard». BBC. http://news.bbc.co.uk/hi/english/static/diana_one_year_on/reporters_reflections/p_reynolds.stm. Ανακτήθηκε στις 2021-08-05. 
  33. ↑ Anthony, Andrew (2021-03-14). «The monarchy: so what are they for?». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk-news/2021/mar/14/harry-meghan-royal-family-monarchy-what-are-they-for. Ανακτήθηκε στις 2020-01-13. 
  34. ↑ Williamson, Harriet (2020-09-04). «Why Do Royals Get Away With So Much?». Foreign Policy. https://foreignpolicy.com/2020/09/04/jeffrey-epstein-prince-andrew-royal-family-abuse-britain/. Ανακτήθηκε στις 2021-08-06. 
  35. ↑ Haynes, Suyin (2019-11-21). «Prince Andrew Faced Questions About Jeffrey Epstein for Years. Here’s Why the Royal Family Finally Reacted». Foreign Policy. https://time.com/5735362/prince-andrew-jeffrey-epstein-royal-family/. Ανακτήθηκε στις 2021-08-06. 
  36. ↑ Max Foster, Lauren Said-Moorehouse. «The civil suit against Prince Andrew has wider implications for the British royal family». CNN. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2021. 
  37. ↑ 37,0 37,1 McGee, Luke (2021-06-03). «Britain's royals have denied being a racist family. Archived papers reveal recent racist past». CNN. https://edition.cnn.com/2021/06/03/uk/queen-racist-employment-policy-intl-cmd-gbr-analysis/index.html. Ανακτήθηκε στις 2021-08-06. 
  38. ↑ «Meghan and Harry's Oprah interview revealed cultural divide between U.K. and America». NBC News. 
  39. ↑ «Meghan and Harry's interview with Oprah draws mixed reaction in Britain». CBS News. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2021. 
  40. ↑ Kirka, Danica (3 Ιουνίου 2021). «Buckingham Palace barred nonwhites from office jobs in the 1960s, report says». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021. 
  41. ↑ 41,0 41,1 Taylor, Alex (2021-03-11). «Harry and Meghan: What's the media's 'invisible contract' with British royalty?». CNN. https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-56326807. Ανακτήθηκε στις 2021-08-06. 
  42. ↑ Lee, Dulcie· Coughlan, Sean (23 Νοεμβρίου 2021). «The Princes and the Press: BBC responds to claims against documentary». BBC. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2021. 
  43. ↑ 43,0 43,1 Guy, Jack; Foster, Max; Said-Moorhouse, Lauren (2021-06-04). «The Firm: Britain's royal 'institution' explained». CNN. https://edition.cnn.com/2021/03/08/uk/royal-family-structure-explainer-scli-intl-gbr/index.html. Ανακτήθηκε στις 2020-08-03. 
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 44,3 «UK Royal Family: Who is in it and how does it work?». BBC. 2021-04-09. https://www.bbc.com/news/uk-56201331. Ανακτήθηκε στις 2020-08-03. 
  45. ↑ Edgington, Tom (2021-06-24). «Royal finances: Where does the Queen get her money?». BBC. https://www.bbc.com/news/explainers-57559653. Ανακτήθηκε στις 2020-08-03. 
  46. ↑ Davies, Caroline (2021-03-08). «Was Meghan's son Archie denied the title 'prince' because he's mixed race?». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk-news/2021/mar/08/why-meghan-harry-son-archie-denied-title-prince-mixed-race. Ανακτήθηκε στις 2020-08-04. 
  47. ↑ Pavia, Lucy. «Why did Harry and Meghan appear to reference Beatrice and Eugenie in Sussex Royal website statement?». Standard. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2021. 
  48. ↑ «Royal Residences: Buckingham Palace». The Royal Family. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  49. ↑ 49,0 49,1 «Where Does the Royal Family Actually Live?». Architectural Digest. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  50. ↑ «Royal Residences: St James's Palace». The Royal Family. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  51. ↑ «Royal love nests». The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  52. ↑ «Royal Residences: Kensington Palace». The Royal Family. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  53. ↑ Taylor, Elise. «Inside Kensington Palace Apartment 1A, Prince William and Kate Middleton's London Home». Vogue. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  54. ↑ «Meet Prince Harry and Meghan Markle's new neighbours - the royals who live in Kensington Palace». The Independent. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  55. ↑ «Edward, Sophie expecting baby». CNN. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  56. ↑ «Trespass arrests at Prince Andrew's Windsor home». BBC. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]