Γέφυρα (εγκέφαλος)

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|1|12|2024}}

Η γέφυρα (αγγλικά: pons) είναι το μεσαίο τμήμα του στελέχους του εγκεφάλου. Συνδέει το προμήκη με το μεσεγκέφαλο. Βρίσκεται μπροστά από τη παρεγκεφαλίδα. Το όνομα γέφυρα δόθηκε επειδή μοιάζει να ενώνει τα δύο ημισφαίρια της παρεγκεφαλίδας. Η γέφυρα είναι παχύτερη από το υπόλοιπο στέλεχος επειδή περιέχει πολλούς πυρήνες και ίνες. Από την γέφυρα αναδύονται αρκετά εγκεφαλικά νεύρα, το τρίδυμο νεύρο, το απαγωγό νεύρο, το προσωπικό νεύρο και το στατικοακουστικό νεύρο.

Η μπροστά επιφάνεια της γέφυρας είναι κυρτή και στη μέση έχει μια αβαθή αύλακα, τη βασική αύλακα, μέσα στην οποία πορεύεται η βασική αρτηρία. Στο πλάι, οι ίνες της γέφυρας συγκλίνουν και σχηματίζουν το μέσο παρεγκεφαλιδικό σκέλος, το οποίο ενώνει τη γέφυρα με την παρεγκεφαλίδα. Η πίσω επιφάνειας της γέφυρας σχηματίζει το έδαφος του άνω ήμισυ της τέταρτης κοιλίας, αλλά δε φαίνεται γιατί αποκρύπτεται από τη παρεγκεφαλίδα. Εσωτερικά, η γέφυρα χωρίζεται στην καλύπτρα (ραχιαίο τμήμα) και τη βάση (κοιλιακό τμήμα), τα οποία διαχωρίζει το τραπεζοειδές σώμα. Στη γέφυρα βρίσκεται μεγάλο μέρος του δικτυωτού σχηματισμού.

Η γέφυρα περιλαμβάνει πολλές οδούς και πυρήνες. Οι κύριες καθοδικές οδοί είναι η φλοιονωτιαία οδός, οι φλοιοπρομηκικές οδοί και η ερυθρονωτιαία και τετραδυμονωτιαία οδός. Μια σημαντική οδός που διέρχεται από τη γέφυρα είναι αυτή που συνδέει τον εγκεφαλικό φλοιό με τη παρεγκεφαλίδα. Οι ίνες αυτές κατέρχονται από το φλοιό, με το φλοιογεφυρικό δεμάτιο, και φτάνουν στους γεφυρικούς πυρήνες, στη βάση της γέφυρας. Εκεί σχηματίζουν τις εγκάρσιες γεφυρικές ίνες, που διαχωρίζουν σε μικρά δεμάτια τις άλλες καθοδικές οδούς, διασχίζουν τη μέση γραμμή, και παίρνουν μέσα από τα παρεγκεφαλιδικά σκέλη στη παρεγκεφαλίδα (γεφυροπαρεγκεφαλιδικές ίνες). Υπάρχει επίσης η κεντρική καλυπτική οδός που συνδέει τον ερυθρό πυρήνα με τους πυρήνες της ελαίας και η έσω επιμήκης δεσμίδα. Οι κύριες ανοδικοί οδοί είναι ο έσω, ο έξω λημνίσκος και ο νωτιαίος λημνίσκος.

Ο λημνίσκος χρησιμοποιεται και στα μαθηματικα ως ορισμος για το συμβολο του απειρου

Πηγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • R.S. Snell (2008). Κλινική νευροανατομία. Ιατρικές εκδόσεις Λίτσας. ISBN 978-960-372-110-9.