Η Γαλικία (στα λατινικά, Gallaecia) ήταν μια επαρχία της ρωμαϊκής Ιβηρίας. Ιδρύθηκε στις αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα από τον αυτοκράτορα Καρακάλα και περιελάμβανε τα βορειοδυτικά εδάφη της Ταρρακωνησίας, που χονδρικά σήμερα αντιστοιχούν στην βόρεια Πορτογαλία και τις ισπανικές αυτονομίες της Γαλικίας και της Αστούριας. Πρωτεύουσά του ήταν η Bracara (σημερινή Μπράγκα).[1] Άλλες κύριοι αστικοί της πυρήνες ήταν η Legio (σημ. Λεόν) και η Αστούρικα Αουγκούστα (σημερινή Αστόργα).