![]() |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Γεωργία Σπυροπούλου | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1965 Αθήνα[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συνθέτρια[2] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[3] |
Ιστότοπος | |
www | |
Η Γεωργία Σπυροπούλου (Αθήνα, 1965 - ) είναι Ελληνίδα μουσικοσυνθέτρια και καλλιτέχνης πολυμέσων (multimedia artist), μόνιμα εγκατεστημένη στη Γαλλία.
Ξεκίνησε τις σπουδές μουσικής στην Αθήνα, όπου μεταξύ άλλων μελέτησε αντίστιξη, αρμονία, φούγκα και τζαζ αυτοσχεδιασμό. Εργάστηκε επί μια δεκαετία ως πιανίστρια, εμβαθύνοντας παράλληλα τόσο στην τζαζ όσο και στην παραδοσιακή ελληνική μουσική. Από το 1996 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές της στη σύνθεση και την ηλεκτροακουστική μουσική υπό τη διδασκαλία του Φιλίπ Λερού και ανάλυση φόρμας με τον Μικαέλ Λεβινάς, καθώς και στη μουσική τεχνολογία στο ινστιτούτο "IRCAM".[4]
Τη χρονιά 2000-2001 ήταν μια από τους 10 ανάμεσα σε 300 συνθέτριες και συνθέτες που επιλέχθηκαν για να συμμετάσχουν στο Cursus Σύνθεσης και Μουσικής Πληροφορικής στο IRCAM-Centre Pompidou. Εκει δούλεψε με τους συνθέτες Τζόναθαν Χάρβεϊ, Brian Ferneyhough, Tristan Murail, Marco Stroppa, Philippe Hurel και Ivan Fedele. Το 2008-10 δούλεψε στο IRCAM ως συνθέτρια-ερευνήτρια στο ερευνητικό της σχέδιο “MASK: Μεταμορφώσεις της φωνής και δημιουργία τεχνολογικών εργαλείων για τη live performance”. Στο σχέδιο αυτό εφήρμοσε την ιδέα της «ηχητικής μάσκας» για τη φωνή, μια σύνθεση τεχνολογικών εργαλείων και φωνητικών τεχνικών από διαφορετικές πολιτισμικές πρακτικές: προφορική παράδοση (Ελλάδα, Μικρά Ασία, Ασία, Αφρική, Ωκεανία), κλασική (19ος-20ος αιώνας), αβάν-γκαρντ και πανκ (Demetrio Stratos, Λόρι Άντερσον, Μέρεντιθ Μονκ, Πάτι Σμιθ, Νίνα Χάγκεν) την οποία και εισήγαγε για πρώτη φορά στο έργο "Klama" (2006)[5] για χορωδία, tape, και live electronics και αργότερα στις Βάκχες (Les Bacchantes,[6][7] (2010 και SMC2012).[8]
Δίδαξε μουσική σύνθεση και ηλεκτροακουστική μουσική στο Πανεπιστήμιο Μαγκίλ του Μόντρεαλ στην Έδρα Schulich Διακεκριμένου Επισκέπτη Καθηγητή όπου και διηύθηνε Στούντιο Ψηφιακής Σύνθεσης στο ίδιο πανεπιστήμιο (2017-18).[9] Έργα της εκδίδονται απο τον εκδοτικο οίκο Βabelscores. [10]
Το 2003 κέρδισε το βραβείο “Villa Médicis Hors les Murs” για τη Νέα Υόρκη και το 2013 της απονεμήθηκε ο τίτλος Ιππότη Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας. Hταν υπότροφος του Royal Abbey of Fontevraud (2017) και της Civitella Ranieri Foundation (2019). Έλαβε αναθέσεις έργων από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπουργείο Πολιτισμού της Βάδης-Βυτεμβέργης, του Radio France, του IRCAM-Centre Pompidou, της Sacem, του Ιδρύματος Ωνάση, του Σπιτιού των Πολιτισμών του Κόσμου, της La Muse en circuit και από πολλά μουσικά σύνολα.