Γεώργιος Ρωμαίος

Γεώργιος Ρωμαίος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Γεώργιος Ρωμαίος (Ελληνικά)
Γέννηση14  Απριλίου 1934
Πάγοι Κέρκυρας ή Κέρκυρα
Θάνατος24 Φεβρουαρίου 2023 (88 ετών)
Αθήνα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[1]
δημοσιογράφος
συγγραφέας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΠανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών)
Υπουργός Δημοσίας Τάξεως της Ελλάδας
Έλληνας υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας‎
Έλληνας αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας
Έλληνας αναπληρωτής υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων
Ευρωβουλευτής (1989–1993, Ελλάδα)[2]
Ευρωβουλευτής (1984–1989, Ελλάδα)[2]
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος Πολιτικής Αξίας της Ισπανίας (1998)[3]
δεδομένα

Ο Γεώργιος Ρωμαίος του Θεοδώρου (Πάγοι Κέρκυρας, 14 Απριλίου 1934 – Αθήνα, 24 Φεβρουαρίου 2023) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός. Διατέλεσε διευθυντής της εφημερίδας «Το Βήμα», γενικός διευθυντής της ΕΡΤ, βουλευτής, ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και υπουργός με το ΠΑΣΟΚ.

Δημοσιογραφική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στους Πάγους της Κέρκυρας.[4] Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην τότε Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ), σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.[5] Αποφοιτώντας ακολούθησε επαγγελματικά τη δημοσιογραφία στην εφημερίδα «Το Βήμα», στην οποία και ανέλαβε, διαδοχικά, συντάκτης Βουλής, πολιτικός συντάκτης, διευθυντής σύνταξης και τελικά διευθυντής, μέχρι το 1981.[4] Ταξίδεψε επανειλημμένα, σε δημοσιογραφικές αποστολές, στην Κύπρο, την Ινδία, την Ταϋλάνδη, το Χονγκ Κονγκ, την Ανατολική Γερμανία, την Σοβιετική Ένωση και τον Λίβανο.

Ο Ρωμαίος έγινε ευρύτερα γνωστός με την υπόθεση δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη όταν τότε ως απεσταλμένος δημοσιογράφος των εφημερίδων «Το Βήμα» και «Τα Νέα» στη Θεσσαλονίκη έκανε πολύ σημαντικές έρευνες που βοήθησαν στην αποκάλυψη του παρακράτους και του Ξενοφώντα Γιοσμά που δρούσαν στη συμπρωτεύουσα.[4]

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, το 1971, συνελήφθη και φυλακίστηκε για επτά μήνες (ένα μήνα στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και έξι στις φυλακές Κορυδαλλού) για τη συμμετοχή του στο ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.[4]

Κατά την περίοδο 1976-1978 υπήρξε αντιπρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ).[4]

Ήταν έγγαμος με τη Μαρία Χατζοπούλου και μόνιμος κάτοικος Αθήνας.[4] Απεβίωσε στις 24 Φεβρουαρίου 2023.[4]

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τις εκλογές του 1981 και τη νίκη του ΠΑΣΟΚ διορίστηκε από κυβέρνηση Παπανδρέου γενικός διευθυντής της ΕΡΤ, θέση που διατήρησε μέχρι το 1984 όταν εκλέχθηκε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ (επανεκλέχθηκε στις ευρωεκλογές του 1989).[4] Το 1984 ανέλαβε επίσης πρόεδρος της πρώτης Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου. Την περίοδο 1987-1992 διατέλεσε αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Με την νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1993 διορίστηκε υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας (13 Οκτωβρίου 1993 - 4 Μαΐου 1994) και στη συνέχεια αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας (4 Μαΐου 1994 - 15 Σεπτεμβρίου 1995).[4] Σύμφωνα με τη Δήμητρα Λιάνη, ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1993 είχε προσφέρει τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου στον Γιώργο Ρωμαίο, την οποία ο Ρωμαίος αρνήθηκε.[6] Το 1994, στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος και στις 15 Σεπτεμβρίου 1995 τοποθετήθηκε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών ως τον Ιανουάριο του 1996 και την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου.[4] Στις εκλογές του 1996 εκλέχθηκε βουλευτής Α΄ Αθηνών και ανέλαβε υπουργός Δημόσιας Τάξης, έως τον Οκτώβριο του 1998.[4] Η θητεία του έληξε λόγω της υπόθεσης Σορίν Ματέι.[4]

Ο Ρωμαίος είχε τιμηθεί με το μετάλλιο της Διεθνούς Οργάνωσης Δημοσιογράφων (στην Πράγα το 1971), καθώς και με το χρυσό μετάλλιο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Όταν τα έβλεπα απ' έξω. Εκδόσεις Καστανιώτη. 1997. 
  • Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα. Εκδόσεις Πατάκη. 2011. 
  • Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών. Εκδόσεις Πατάκη. 2012. 
  • Από τον ανήλικο Όθωνα στη καγκελάριο Μέρκελ. Εκδόσεις Πατάκη. 2012. 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Members of the European Parliament» (πολλαπλές γλώσσες) 1458. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Members of the European Parliament» (πολλαπλές γλώσσες) 1458.
  3. ↑ BOE-A-1998-12059.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 «Πέθανε ο Γιώργος Ρωμαίος σε ηλικία 89 ετών». Η Καθημερινή. 24 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2023. 
  5. ↑ Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000). Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη. σελ. 115. 
  6. ↑ Λιάνη-Παπανδρέου, Δήμητρα (1997). 10 χρόνια και 54 μέρες. Εκδόσεις Λιβάνη. σελ. 203. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Who's Who, Αθήνα 1979, σελ. 600
  • Γ. Βούλτεψης: Υπόθεση Λαμπράκη, εκδ. Αλκυών, Αθήνα 1998, σελ. 293
  • Αντώνης Μακρυδημήτρης: Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα 2000, σελ. 115

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Εκπομπή «Μονόγραμμα», ΝΕΡΙΤ 3/3/2015 [1]