Γεώργιος Σισίνης

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 9/02/2016.
Γεώργιος Σισίνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1769[1]
Γαστούνη Ηλείας
Θάνατος1831[1]
Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΥακίνθη Σταθακοπούλου
ΤέκναΜιχαήλ Σισίνης
Βικτωρία Σισίνη
Χρύσανθος Σισίνης
ΓονείςΧρύσανθος Σισίνης
ΑδέλφιαΒικτωρία Σισίνη
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
πληρεξούσιος
Φιλικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γεώργιος Σισίνης (1769-1831) ήταν πολιτικός και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Γαστούνη της Ηλείας και καταγόταν από πλούσια και ιστορική οικογένεια της περιοχής. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν πρόκριτος της Γαστούνης. Ήταν γιος του Χρύσανθου Σισίνη και της Γαλλίδας Βικτωρίας (Victoria Bertran) και είχε τρεις αδερφούς (τον Νικόλαο, τον Πέτρο και τον Μιχαήλ) που πέθαναν πριν από την επανάσταση και μία αδελφή που αργότερα παντρεύτηκε τον Σωτήρη Χαραλάμπη. Τα αδέλφια του ήταν ιατροί, όπως και ο πατέρας του, και ο ίδιος αναφέρεται ότι ήταν πρακτικός ιατρός. Ο Γεώργιος Σισίνης είχε παντρευτεί την Υακίνθη Σταθακοπούλου και είχε δύο γιούς, τον Μιχαήλ και τον Χρύσανθο.

Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819. Πριν από το ξέσπασμα της Επανάστασης οι Τούρκοι τον κάλεσαν για να συζητήσουν στην Τρίπολη αλλά ύστερα από υπόδειξη του Παλαιών Πατρών Γερμανού, παρίστανε τον άρρωστο και δεν πήγε.

Κήρυξε την Επανάσταση το 1821 στην Ηλεία και βοήθησε σημαντικά τον αγώνα. Θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους τροφοδότες των επαναστατικών σωμάτων της Πελοποννήσου. Στον στρατιωτικό αγώνα διακρίθηκε κυρίως στις μάχες της Πάτρας, του Λάλα και του Χλεμουτσίου.

Μαχαίρα του Γ. Σισίνη. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα

Ως πολιτικός, διετέλεσε πληρεξούσιος της Ηλείας στην Β' και πρόεδρος της Γ' και Δ' Εθνοσυνελεύσεων ενώ το 1829 εκλέχτηκε πρόεδρος της Γερουσίας. Το 1825 συνελήφθη μαζί με τον γιο του, Χρύσανθο, και φυλακίστηκε για τις πολιτικές του πεποιθήσεις στην Ύδρα. Την Άνοιξη του ίδιου χρόνου αποφυλακίστηκαν και συνέχισαν τις πολεμικές τους επιχειρήσεις. Την περίοδο του Καποδίστρια διορίστηκε μέλος στο "Πανελλήνιον" αλλά σύντομα παραιτήθηκε επειδή διαφώνησε με την πολιτική του. Παρόλα αυτά δεν έλαβε μέρος στη δολοφονία του Καποδίστρια, την οποία και κατέκρινε. Το 1829 χρημάτισε πρόεδρος της Γερουσίας και απεβίωσε στη Γαστούνη το 1831.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Lord Byron and his Times. GeSisin1831. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πελοποννήσιοι αγωνιστές του 1821, Νικηταρά απομνημονεύματα, Φωτάκου, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996.
  • Παλαιών Πατρών Γερμανού απομνημονεύματα, επιμέλεια Νίκος Ασημακόπουλος, Τρίτη έκδοση, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996,
  • Ιστορία της Ελληνικής επανάστασης, Σπυρίδωνος Τρικούπη, Εκδόσεις Νέα Σύνορα-Λιβάνη,Αθήνα 1993, SET ISBN 9602363703
  • Αναστάσιος Ν. Γούδας, Βίοι Παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, Τ. 7:Πολιτικοί άνδρες, Εν Αθήναις, 1875

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Στέφανος Παπαγεωργίου, «Το αρχείο Σισίνη», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ.24, σελ. 36-141