Γιαν Αντρντζέι Μόρστυν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jan Andrzej Morsztyn (Πολωνικά) |
Γέννηση | |
Θρησκεία | Καθολικισμός Πολωνοί Αδελφοί Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά[1][2] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Λέιντεν |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Καταρζίνα Γκόρντον |
Τέκνα | Ιζαμπέλα Εσμπιέτα Μόρστυν Λουνβίκα Μαρία Μόρστυν |
Γονείς | Andrzej Morsztyn |
Οικογένεια | Morsztyn family |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Deputy to the Sejm of the Polish–Lithuanian Commonwealth Μεγάλος Ταμίας του Στέμματος της Πολωνίας (1668–1683)[3] γραμματέας του βασιλιά στο δικαστήριο της Πολωνίας Πολωνός εκλογέας Crown referendary (1658–1668)[4] d:Q65556215 d:Q65560671 (1647–1658) d:Q66190046 d:Q66201328 d:Q66201174 d:Q66201053 |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιαν Αντρντζέι Μόρστυν[5][6] (πολωνικά: Jan Andrzej Morsztyn, 1621 - 1693[7]) ήταν Πολωνός ευγενής, κρατικός αξιωματούχος και αξιόλογος[6] ποιητής που άκμασε στην Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία κατά τον 17ο αιώνα. Θεωρείται ως ο κύριος εκπρόσωπος του λογοτεχνικού ρεύματος του μαρινισμού στη χώρα του[7].
Ο Μόρστυν γεννήθηκε το 1621 σε οικισμό κοντά στην Κρακοβία και προερχόταν από οικογένεια καλβινιστών ευγενών μακρινής γερμανικής καταγωγής, οι πρόγονοι της οποίας είχαν εγκατασταθεί στην πολωνική επικράτεια κατά τον 14ο αιώνα[8]. Ο ίδιος μεταστράφηκε στον ρωμαιοκαθολικισμό και πραγματοποίησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν της σημερινής Ολλανδίας, ενώ κατόπιν ταξίδεψε μαζί με τον αδελφό του σε διάφορα μέρη της Δυτικής Ευρώπης[8].
Με την επιστροφή του στην Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία, ο Μόρστυν προσελήφθη στην υπηρεσία της οικογένειας Λουμπομίρσκι, μέσω της οποίας απέκτησε επαφές και με τη βασιλική αυλή. Επιπλέον, κέρδισε την εύνοια της βασίλισσας Μαρίας Λουίζας Γκοντζάγκα[7][8] με επακόλουθο να καταλάβει διάφορες σημαντικές κρατικές θέσεις (γραμματέας του βασιλιά, θησαυροφύλακας του στέμματος κλπ), αναλαμβάνοντας παράλληλα διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό (όπως στη Σουηδία, τη Γαλλία, την Τρανσυλβανία κ.α.).
Πολιτικά βρισκόταν στη σφαίρα επιρροής της Γαλλίας και μετά την αλλαγή στην κρατική εξωτερική πολιτική επί βασιλείας Γιαν Σομπιέσκι (όταν η Κοινοπολιτεία συμμάχησε με τους Αψβούργους) εξέφρασε δημόσια την αντίθεσή του. Αργότερα αντιμετώπισε την κατηγορία της προδοσίας από τον Σομπιέσκι (συγκεκριμένα του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για κακοδιαχείριση κρατικού χρήματος και διατήρηση μυστικής αλληλογραφίας) με αποτέλεσμα να καταφύγει στη Γαλλία, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του, το 1693[8]. Συγγενής του ήταν ο λογοτέχνης και στρατιωτικός Ζμπίγκνιεβ Μόρστυν[9].
Ο Μόρστυν αναφέρεται ως σημαντικός και άρτιος - από τεχνικής άποψης - ποιητής[6]. Το έργο του έχει επηρεαστεί σημαντικά από τη δυτική λογοτεχνία της εποχής του, κυρίως από τα έργα του Ιταλού Τζιανμπατίστα Μαρίνο[7][8], ιδρυτή του λογοτεχνικού ρεύματος του μαρινισμού, ενώ ο ίδιος έχει χαρακτηριστεί ως ο «Μαρίνο της Πολωνίας»[7]. Στα έργα του Μόρστυν περιλαμβάνονται οι ποιητικές συλλογές «Μέρες του καύσωνα» (πολωνικά: Kanikuła, 1647) και «Λαούτο» (πολωνικά: Lutnia, 1661)[7][8], καθώς και ένας περιορισμένος αριθμός κειμένων θρησκευτικής θεματολογίας[8], τα οποία αναφέρονται και ως ψευδοθρησκευτικά, ενταγμένα σε ορισμένα μοτίβα του μαρινισμού[10]. Στα κείμενά του εντοπίζεται, ανάμεσα σε άλλα, η κρίση αξιών της ευρωπαϊκής πνευματικής ελίτ της εποχής. Ακόμη, ο Μόρστυν μετέφρασε στα πολωνικά έργα των Τορκουάτο Τάσσο, Πιερ Κορνέιγ (ξεχωρίζει η μετάφραση της τραγικής κωμωδίας «Ο Σιντ»[10]) και Μαρίνο[8].
...μεταξύ των οποίων εξέχει ο παθητικός αλλά και από τεχνικής απόψεως σπουδαίος Ανδρέας Μόρστυν