Ο Γιαν Ντομπρατσίνσκι (πολωνικά: Jan Dobraczyński) (20 Απριλίου 1910, Βαρσοβία – 5 Μαρτίου 1994, Βαρσοβία) ήταν Πολωνός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, πολιτικός και Καθολικός υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων.[11] Στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, ήταν υποστηρικτής του Εθνικού Κόμματος και των Καθολικών κινημάτων. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής-σοβιετικής εισβολής στην Πολωνία το 1939, ήταν στρατιώτης του Πολωνικού Στρατού και μέλος του Πολωνικού Εσωτερικού Στρατού μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Συμμετείχε στην Εξέγερση της Βαρσοβίας το 1944. Μετά τον πόλεμο υποστήριξε τους Πολωνούς κομμουνιστές. Ήταν μέλος του Σέιμ, ως ακτιβιστής της Ένωσης «Pax» και του Πατριωτικού Κινήματος Εθνικής Αναγέννησης από το 1982 έως το 1985. Κατείχε τον βαθμό του στρατηγού στον πολωνικό στρατό.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ως επικεφαλής του τμήματος για τα εγκαταλειμμένα παιδιά στο τμήμα δημοτικής κοινωνικής πρόνοιας της Βαρσοβίας, ο Ντομπρατσίνσκι βοήθησε τους ακτιβιστές της Ζεγκότα με την προμήθεια πλαστών εγγράφων και τοποθετώντας αρκετές εκατοντάδες Εβραιόπουλα σε Καθολικά μοναστήρια.[12] Φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν μετά την Εξέγερση της Βαρσοβίας.[13]
Το 1985, ο Ντομπρατσίνσκι τιμήθηκε με τον Σταυρό του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας. Το 1986 δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του, με τίτλο Tylko w jednym życiu (Σε μια μόνο ζωή). Το 1993 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Πολωνού Δικαίου των Εθνών από τον Γιαντ Βασσέμ στην Ιερουσαλήμ.[13]
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |