Γιοστ Άμμαν

Γιοστ Άμμαν
Ο Γιοστ Άμμαν (1769)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1539[1]
Ζυρίχη[2][3][1]
Θάνατος17  Μαρτίου 1591[4][5][6]
Νυρεμβέργη[7][3][1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία[8][9]
Ελβετία[9]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεικονογράφος[3]
ζωγράφος[3][11]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών
οξυγράφος[3]
χαράκτης[3]
σχεδιαστής[3]
ακουαρελίστας[3]
υαλογράφος[3]
σκιτσογράφος[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Formschneider, δηλαδή κόπτης ξυλογραφιών, 1568. Από το Das Ständebuch, μια διάσημη σειρά ξυλογραφιών για τα επαγγέλματα του Άμμαν (ο οποίος συνήθως δεν έκανε μόνος του την κοπή).

Ο Γιοστ Άμμαν (γερμανικά: Jost Amman‎‎, 13 Ιουνίου 1539 – 17 Μαρτίου 1591) ήταν Ελβετο-γερμανός καλλιτέχνης, διάσημος κυρίως για τις ξυλογραφίες του, που έγιναν κυρίως για την εικονογράφηση βιβλίων.

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άμμαν γεννήθηκε στη Ζυρίχη, γιος καθηγητή Κλασικών Σπουδών και Λογικής. Ο ίδιος ήταν μορφωμένος. Λίγα πράγματα για την προσωπική του ζωή είναι γνωστά πέρα από το γεγονός ότι μετακόμισε στη Νυρεμβέργη το 1560, όπου πήρε την υπηκοότητα και συνέχισε να διαμένει μέχρι τον θάνατό του τον Μάρτιο του 1591. Αρχικά συνεργάστηκε με τον Βίργκιλ Σόλις, έναν από τους κορυφαίους τότε παραγωγούς εικονογραφήσεων βιβλίων.[12]

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παραγωγικότητά του ήταν αξιόλογη, όπως προκύπτει από τη δήλωση ενός από τους μαθητές του, ο οποίος είπε ότι τα σχέδια που έκανε κατά τη διάρκεια τεσσάρων ετών θα γέμιζαν μια άμαξα με άχυρα. Μεγάλος αριθμός πρωτότυπων σχεδίων του βρίσκεται στην αίθουσα εκτυπώσεων του Βερολίνου. Του αποδίδονται περίπου 1.500 χαρακτικά. Υπήρξε ένας από τους τελευταίους σημαντικούς παραγωγούς ξυλογραφιών για βιβλία, καθώς κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του η χαρακτική ανέλαβε σταδιακά αυτόν τον ρόλο. Αν και όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες ξυλογραφίας, άφηνε συνήθως έναν ειδικό formschneider (κόπτης ξυλογραφιών) να κόψει το σχέδιο στο ξυλότυπό του, ενίοτε συμπεριλάμβανε τόσο ένα κόφτη όσο και μια πένα στην υπογραφή του σε εκτυπώσεις, γεγονός που υποδηλώνει ότι μερικές φορές έκοβε μόνος του τα ξυλότυπά του.[12][13]

Ο Άμμαν ήταν ο ζωγράφος του βιβλίου Perspectiva corporum regularium (1568) του Βέντσελ Γιάμνιτσερ.[14] Μια σειρά χαρακτικών του Άμμαν για τους βασιλείς της Γαλλίας, με σύντομες βιογραφίες, δημοσιεύτηκε στη Φραγκφούρτη το 1576. Εκτέλεσε επίσης πολλές από τις ξυλογραφικές εικονογραφήσεις για τη Βίβλο που εκδόθηκε στη Φραγκφούρτη από τον Ζίγκισμουντ Φάιεραμπεντ και για μια τοπογραφική έρευνα της Βαυαρίας από τον Φίλιπ Άπιαν.[15] Ένα άλλο έργο σε συνέχειες, το Panoplia Omnium Liberalium Mechanicarum et Seden-tariarum Artium Genera Continens, που περιέχει 115 πλάκες, είναι μεγάλης αξίας.[16] Το σχέδιο του Άμμαν είναι σωστό και ζωηρό, και η σκιαγράφηση των λεπτομερειών της ενδυμασίας είναι λεπτομερής και ακριβής. Του αποδίδονται πίνακες ζωγραφικής σε λάδι και γυαλί, αλλά κανένας δεν έχει ταυτοποιηθεί.

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άμμαν πέθανε στη Νυρεμβέργη της Βαυαρίας σε ηλικία 51 ετών.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 320. Ανακτήθηκε στις 28  Νοεμβρίου 2020.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 (Ολλανδικά) RKDartists. 1548. Ανακτήθηκε στις 28  Δεκεμβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12173832m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ SIKART. 4022856. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  8. ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 12  Φεβρουαρίου 2016. b43bcd91-80bf-4b9f-8330-bdb0fdc0483b. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  9. ↑ 9,0 9,1 SIKART. 4022856. Ανακτήθηκε στις 18  Ιουνίου 2021.
  10. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12173832m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 365566. Ανακτήθηκε στις 17  Απριλίου 2017.
  12. ↑ 12,0 12,1
     
    Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Amman, Jost» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 859 
  13. ↑ Chilvers, Ian (21 Μαΐου 2015). Amman, Jost. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-178276-3. 
  14. ↑ Hauschke, Sven (Ιανουαρίου 2009). «The mathematical instruments of Wenzel Jamnitzer (1508–1585)». Στο: Strano, Giorgio. European Collections of Scientific Instruments, 1550–1750. Brill. σελίδες 1–13. ISBN 978-90-04-17270-8. 
  15. ↑ «Philipp Apian's Drawings, Watercolors, and Woodcuts». Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2023. 
  16. ↑ Guerriaud, Mathieu (2012-10-01). «[Warin compagny's Apothecary L'Apothicaire des Etablissements Warin»]. Revue d'histoire de la pharmacie 60 (375). ISSN 0035-2349. https://www.researchgate.net/publication/233420850. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Kartenspiel. A pack of cards. [Leipzig, Edition Leipzig, 1967.] (Πακέτο καρτών που αναπαράγεται από την Charta lusoria του Άμμαν που εκδόθηκε το 1588 και εκδίδεται σε θήκη μαζί με το βιβλίο "Einführung von Erwin Kohlmann"..)
  • Pictorial archive of decorative Renaissance woodcuts: (Kunstbüchl[e]in) / του Jost Amman; με εισαγωγή του Alfred Werner. New York: Dover, [1985] c1968. (ISBN 0-486-21987-9)
  • Andresen, Andreas. Jost Amman, 1539–1591: Graphiker und Buchillustrator der Renaissance. Beschreibender Katalog seiner Holzschnitte, Radierungen und der von ihm illustrierten Bücher. Mit einer biographischen Skizze und mit Registern seines Werkes und der Autoren illustrierten Bücher. Amsterdam: G. W. Hissink [1973]. (ISBN 90-6025-105-9)
  • Becker, Carl. Jobst Amman, Zeichner und Formschneider, Kupferätzer und Stecher. Leipzig: R. Weigel, 1854.