Γιτζάκ Ναβόν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γιτζάκ Ναβόν יצחק נבון | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος του Ισραήλ | |
| Περίοδος 24 Μαΐου 1978 – 5 Μαΐου 1983 | |
| Πρωθυπουργός | Μεναχέμ Μπέγκιν |
| Προκάτοχος | Εφραίμ Κατζίρ |
| Διάδοχος | Χάιγκ Χέρτσογκ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 9 Απριλίου 1921 , Ιερουσαλήμ, Βρετανική Εντολή στην Παλαιστίνη |
| Θάνατος | 6 Νοεμβρίου 2015 (94 ετών) Ιερουσαλήμ, Ισραήλ |
| Πολιτικό κόμμα | Ευθυγράμμιση |
| Σύζυγος | Οφίρα Ρέσνικοφ (1963-1993) Μίρι Σαφίρ (2008) |
| Παιδιά | 2 |
| Σπουδές | Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ |
| Επάγγελμα | Συγγραφέας |
| Θρήσκευμα | Ιουδαϊσμός |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιτζάκ Ναβόν (εβρ. צחק נבוןι, 9 Απριλίου 1921 – 6 Νοεμβρίου 2015) ήταν Ισραηλινός πολιτικός, διπλωμάτης και συγγραφέας. Υπήρξε ο πέμπτος στην ιστορία Πρόεδρος του Κράτους του Ισραήλ, κατέχοντας το αξίωμα από το 1978 μέχρι το 1983, και ήταν ο πρώτος Πρόεδρος της χώρας που είχε γεννηθεί στην Ιερουσαλήμ, τότε έδαφος της Βρετανικής Εντολής Παλαιστίνης, ενώ όλοι οι προκάτοχοί του είχαν γεννηθεί στη Ρωσική Αυτοκρατορία.
Οικογένεια και σπουδές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ναβόν καταγόταν από σεφαρδιτική οικογένεια ραββίνων. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από Ισπανοεβραίους που εγκαταστάθηκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά την εκδίωξή τους από την Ισπανία το 1492. Η οικογένεια (Βαρούχ Μιζραχί ή Αλ-Μασρακί) εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1670. Από την πλευρά της μητέρας του καταγόταν από τη φημισμένη οικογένεια Εβραίων του Μαρόκου Ατάρ, που μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη και εγκαταστάθηκαν στην Ιερουσαλήμ το 1742.
Ο Γιτζάκ Ναβόν σπούδασε εβραϊκή φιλολογία και ισλαμικές σπουδές στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Μετά από μία θητεία στην εβραϊκή παραστρατιωτική οργάνωση Χαγκανά στην Ιερουσαλήμ, υπηρέτησε στην ισραηλινή υπηρεσία εξωτερικών, στην Ουρουγουάη και στην Αργεντινή. Η σύζυγός του, Οφίρα Ρεσνίκοφ-Ναβόν, παρότι 15 χρόνια νεότερή του, απεβίωσε από λευχαιμία τον Αύγουστο του 1993 αφήνοντάς τον με τα δύο τέκνα τους, τη Ναάμα και τον Ερέζ
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1951 ο Ναβόν έγινε ο πολιτικός γραμματέας του πρώτου πρωθυπουργού του νεοϊδρυθέντος κράτους του Ισραήλ, του Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, και το επόμενο έτος διορίσθηκε επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου, θέση που διατήρησε και επί πρωθυπουργίας Μοσέ Σαρέτ.
Το 1963 ο Ναβόν έγινε τμηματάρχης στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Δύο χρόνια αργότερα εκλέχθηκε βουλευτής με το κόμμα του Μπεν Γκουριόν Ρα.Φ.Ι., το οποίο συγχωνεύθηκε με άλλα στο Ισραηλινό Εργατικό Κόμμα το 1968.
Προεδρία και η συνέχεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 19 Απριλίου 1978, ο Ναβόν εκλέχθηκε από την Κνέσετ ως ο πέμπτος Πρόεδρος του Κράτους του Ισραήλ. Είχε ήδη υπηρετήσει ως αντιπρόεδρος της Κνέσετ και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής εξωτερικών και άμυνας. Δεν υπήρχαν άλλοι υποψήφιοι και ο Ναβόν έλαβε 86 ψήφους μεταξύ των 120 βουλευτών, με 23 λευκές ψήφους. Εγκαταστάθηκε στο αξίωμα στις 29 Μαΐου 1978 και ήταν ο πρώτος Πρόεδρος στην ιστορία του Ισραήλ που είχε ανήλικα τέκνα όταν μετακόμισε στην προεδρική κατοικία (το Μπεΐτ Χανασί).
Παρά το ότι η ισραηλινή Προεδρία δεν έχει ουσιαστικές πολιτικές αρμοδιότητες, ο Ναβόν υπερασπίσθηκε έντονα τη σύσταση δικαστικής εξεταστικής επιτροπής για να διερευνήσει τον ρόλο της κυβερνήσεως στη Σφαγή της Σάμπρα και Σατίλα του 1982.
Το 1983 ο Ναβόν απέρριψε την πρόταση να είναι υποψήφιος για μία δεύτερη θητεία στην Προεδρία και επέστρεψε στην ενεργό πολιτική, κάτι πρωτοφανές. Λίγο αργότερα δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι ο Ναβόν ήταν πιο δημοφιλής από τον πρόεδρο του Εργατικού Κόμματος Σιμόν Πέρες, οπότε ο Πέρες πιέστηκε να αφήσει την ηγεσία του κόμματος στον Ναβόν. Γιατί η ευχέρεια του Ναβόν στην αραβική γλώσσα τον καθιστούσε ιδιαίτερα δημοφιλή στους Μιζραχί και τους Άραβες Ισραηλινούς ψηφοφόρους. Ωστόσο, ο Ναβόν δεν δέχθηκε την αρχηγία. Το 1984 εκλέχθηκε βουλευτής και υπηρέτησε ως Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού από το 1984 μέχρι το 1990. Παρέμεινε στην Κνέσετ μέχρι το 1992, οπότε και εγκατέλειψε την πολιτική. Βγήκε όμως για λίγο και πάλι στο προσκήνιο προκειμένου να προεδρεύσει μιας εξεταστικής επιτροπής σχετικά με την αμφιλεγόμενη πρακτική των ισραηλινών ιατρικών αρχών να πετούν το αίμα που είχαν δωρίσει Ισραηλινοί αιθιοπικής καταγωγής εξαιτίας ανησυχιών για μετάδοση του AIDS.
Συγγραφικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ναβόν έγραψε δύο μιούζικαλ βασισμένα στη σεφαρδίτικη λαϊκή παράδοση: το «Σεφαρδίτικο ρομαντσέρο» (1968) και το «Μποστάν Σεφαρδί» (αγγλ. τίτλος «Ισπανικός κήπος», 1970). Αμφότερα ανέβηκαν με επιτυχία στο εθνικό θέατρο «Χαμπίμα» του Ισραήλ, στο Τελ Αβίβ. Ο Ναβόν συνέγραψε επίσης ένα σύγχρονο «θρύλο–χρονικό» με τίτλο «Οι έξι ημέρες και οι επτά πύλες» (εκδ. Shikmonah, 1979), που αποτελεί ένα αφήγημα για τη σύγχρονη επανένωση της Ιερουσαλήμ υπό τους Εβραίους.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Γιτζάκ Ναβόν στον ιστοτόπο του Ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών
- Ο Γιτζάκ Ναβόν στην Εβραϊκή Εικονική Βιβλιοθήκη
