Γιόχαν Σάιν | |
---|---|
Ο Σάιν | |
Πληροφορίες | |
Όνομα γέννησης | Γιόχαν Χέρμαν Σάιν |
Γέννηση | 20 Ιανουαρίου 1586[1][2][3] Grünhain[4] |
Θάνατος | 19 Νοεμβρίου 1630[1][2][3] Λειψία[5] |
Καταγωγή | Γκρέχαϊν, Γερμανία |
Eίδος | Μπαρόκ |
Ιδιότητες | Συνθέτης - διευθυντής ορχήστρας |
wikidata (π) |
Ο Γιόχαν Χέρμαν Σάιν (γερμανικά: Johann Hermann Schein, 20 Ιανουαρίου 1586 - 19 Νοεμβρίου 1630) ήταν Γερμανός συνθέτης της πρώιμης εποχής του μπαρόκ. Ήταν ένας από τους πρώτους συνθέτες που έφεραν στη γερμανική μουσική τις ιταλικές στυλιστικές καινοτομίες, ενώ υπήρξε κι ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες της εποχής του.
Γεννήθηκε στο Γκρένχαϊν, και μετά τον θάνατο του πατέρα του, μετακόμισε στη Δρέσδη, όπου εντάχθηκε σε χορωδία. Παράλληλα διδάχτηκε μουσική από τον Kapellmeister Ρόγκιερ Μίχαελ. Από το 1603 έως και το 1607 μαθήτευσε στη Πφόρτα ενώ από το 1608 έως και το 1612 στο Πανεπιστήμιο της Λειψία. Λίγο αργότερα ανέλαβε τη διεύθυνση της Thomanerchor, θέση που διατήρησε σε όλη του τη ζωή.
Αντίθετα με τον φίλο του Χάινριχ Συτς, ο Σάιν έζησε μία δυστυχισμένη ζωή, χάνοντας τη γυναίκα του στη γέννα του παιδιού τους, πέντε εξ αυτών, πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Ο Σάιν πέθανε από φυματίωση σε ηλικία 44 ετών, μεταξύ άλλων παθήσεων. Παρόλα αυτά, μνημονεύεται, γιατί έφερε στη γερμανική μουσική την ιταλική καινοτομία: μονωδία, ύφος κονσέρτου, συνεχές βάσιμο, τα οποία τα εισήγαγε με τρόπο που άφησαν μεγάλο αντίκτυπο στη γερμανική μουσική. Αν και ο Συτς, έκανε περισσότερα ταξίδια στην Ιταλία, δεν κατάφερε να ασκήσει την επιρροή του Σάιν. Άλλη διαφορά αυτών των δύο είναι ότι ο Συτς, κυρίως έγραψε ιερή μουσική, ενώ ο Σάιν, έγραψε και με πιο λαϊκό ύφος. Αν και η ιερή μουσική του θεωρείται υψηλής τεχνικής, σε πολλές περιπτώσεις έγραψε απλά κομμάτια, πολλές φορές χουμιοριστικά.
Πιθανώς το 1617, δημοσιεύθηκε η πιο γνωστή του δουλειά, το Banchetto musicale, το οποίο περιέχει 20 σουίτες, οι οποίες είναι από τις πρώτες του είδους και πολύ αντιπροσωπευτικές. Γράφτηκαν περισσότερο για να ακούγονται σε περιστάσεις, όπως το βραδινό φαγητό, οι οποίες εκτελούνται με βιόλα ντα γκάμπα.
Απεβίωσε το 1630, στη Λειψία.