Γκερντ Φάλτινγκς

Γκερντ Φάλτινγκς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gerd Faltings (Γερμανικά)
Γέννηση28 Ιουλίου 1954
Γκελζενκίρχεν
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Εκπαίδευσηδιδακτορικό δίπλωμα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μύνστερ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Πρίνστον
Πανεπιστήμιο του Βούπερταλ
Πανεπιστήμιο της Βόννης[1]
Οικογένεια
ΤέκναUlrike Faltings[2]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςDannie Heineman Prize (1983)[3]
μετάλλιο Φιλντς (1986)[4][5]
Υποτροφία Γκούγκενχαϊμ (1988)[6]
βραβείο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς (1996)[7]
διεθνές βραβείο επιστημών «Βασιλιάς Φεϊζάλ» (2014)[8]
Karl-Georg-Christian-von-Staudt-Preis (2008)[9]
βραβείο Χάιντς Γκέμιν (2010)[10]
βραβείο Σάο για τις μαθηματικές επιστήμες (2015)[11]
Cantor medal (2017)[12]
Σταυρός Αξίας 1ης τάξεως του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (2016)[13][14]
Ιστότοπος
www.hcm.uni-bonn.de/people/profile/gerd-faltings/
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γκερντ Φάλτινγκς (γερμανικά: Gerd Faltings), γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1954) είναι Γερμανός μαθηματικός, γνωστός για το έργο του στην αριθμητική γεωμετρία[15][16].

Σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1972 έως το 1978, ο Φάλτινγκς σπούδασε μαθηματικά και φυσική στο Πανεπιστήμιο του Μύνστερ. Το 1978 έλαβε το διδακτορικό του στα μαθηματικά[16].

Σταδιοδρομία και έρευνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1981 έλαβε τη venia legendi (διατριβή επί υφηγεσία) στα μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο του Μύνστερ[17]. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μύνστερ. Από το 1982 έως το 1984 ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βούπερταλ[18]..

Το διάστημα 1985-1994 ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Το φθινόπωρο του 1988 και το ακαδημαϊκό έτος 1992-1993 ήταν επισκέπτης υπότροφος στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών[19]

Το 1986 του απονεμήθηκε το μετάλλιο Φιλντς στο ICM στο Μπέρκλεϊ για την απόδειξη της εικασίας Tate για αβελιανές ποικιλίες πάνω σε αριθμητικά πεδία, της εικασίας Shafarevich για αβελιανές ποικιλίες[20] πάνω σε αριθμητικά πεδία και της εικασίας Mordell, η οποία δηλώνει ότι κάθε μη-σημαία προβολική καμπύλη γένους g > 1 που ορίζεται πάνω σε ένα αριθμητικό πεδίο Κ περιέχει μόνο πεπερασμένα πολλά Κ-ορθολογικά σημεία. Ως βραβευμένος με μετάλλιο Φιλντς έδωσε μια ομιλία στην ολομέλεια του ICM με θέμα "Πρόσφατη πρόοδος στην αριθμητική αλγεβρική γεωμετρία".

Το 1994, ως προσκεκλημένος ομιλητής του ICM στη Ζυρίχη, έδωσε μια ομιλία με τίτλο Mumford-Stability in der algebraischen Geometrie. Επεκτείνοντας τις μεθόδους του Πολ Βόιτα, απέδειξε την εικασία Mordell-Lang, η οποία αποτελεί γενίκευση της εικασίας Mordell. Μαζί με τον Γκίσμπερτ Βίστχολτς, ανέτρεψε το θεώρημα του Ροθ, για το οποίο στον Ροθ είχε απονεμηθεί το μετάλλιο Φιλντς το 1958.

Το 1994 επέστρεψε στη Γερμανία και από το 1994 έως το 2018 ήταν διευθυντής του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για τα Μαθηματικά στη Βόννη. Το 1996, έλαβε το βραβείο Λάιμπνιτς του γερμανικού Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, το οποίο είναι η υψηλότερη διάκριση που απονέμεται στον τομέα της Έρευνας στη Γερμανία.

Ο Φάλτινγκς ήταν ο επίσημος επόπτης των Σινίτσι Μοτσιζούκι,[21] Βισλάβα Νιζιόλ,[22] Νικολάι Ντούροφ.

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μετάλλιο Φιλντς (1986)
  • Υποτροφία Guggenheim (1988/89) [23]
  • Βραβείο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς (1996)
  • Διεθνές Βραβείο Βασιλιά Φαϊζάλ (2014)
  • Βραβείο Shaw (2015) [24]
  • Ξένο μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (2016) [25]
  • Μετάλλιο Κάντορ (2017) [26]
  • Διεθνές μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (2018)[27].

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Faltings: Arakelov's theorem for abelian varieties, Inventiones Mathematicae, Band 72, 1983, S. 337–347
  • Faltings: Arithmetische Kompaktifizierung des Modulraums der abelschen Varietäten, Arbeitstagung Bonn 1984, Lecture Notes in Mathematics 1111, Springer 1985, S. 321–383, doi:10.1007/BFb0084598.
  • Faltings: Calculus on arithmetic surfaces, Annals of Mathematics, Band 119, 1984, S. 387–424, doi:10.2307/2007043
  • Faltings: Hodge-Tate structures and modular forms, Mathematische Annalen, Band 278, 1987, S. 133–149
  • Faltings: p-adic Hodge theory, Journal of the American Mathematical Society, Band 1, 1988, S. 255–299, doi:10.1090/S0894-0347-1988-0924705-1
  • Faltings: Crystalline cohomology and p-adic Galois representations, in: Jun-Ichi Igusa (Hrsg.), Algebraic analysis, geometry and number theory, Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1989, S. 25–80
  • Faltings, Ching-Li Chai: Degeneration of abelian varieties, Ergebnisse der Mathematik und ihrer Grenzgebiete, Springer 1990
  • Faltings: Diophantine Approximation on Abelian Varieties, Annals of Mathematics, Band 133, 1991, S. 549–576
  • Faltings: Lectures on the arithmetic Riemann-Roch theorem, Annals of Mathematical Studies 127, Princeton University Press 1992
  • Faltings, Gisbert Wüstholz: Diophantine approximations on projective spaces, Invent. Math., Band 116, 1994, S. 109–138, doi:10.1007/BF01231559, online bei DigiZeitschriften (frei zugänglich)
  • Faltings (Hrsg., Einleitung): Moderne Mathematik. Spektrum, Akademie Verlag (Reihe Verständliche Forschung), Heidelberg/Berlin/Oxford 1996, ISBN 3-8274-0025-2.
  • Faltings: Almost étale extensions, Astérisque, Nr. 279, 2002, S. 185–270.
  • Faltings: Diophantine Equations, in: Mathematics Unlimited, Springer 2001, S. 449–454, doi:10.1007/978-3-642-56478-9_21.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  2. ↑ www.shawprize.org/autobiography/gerd-faltings/. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2024.
  3. ↑ adw-goe.de/preise/kategorien/dannie-heineman-preis/.
  4. ↑ www.hcm.uni-bonn.de/de/people/profile/gerd-faltings/.
  5. ↑ www.mathunion.org/fileadmin/IMU/Prizes/Fields/1986/index.html.
  6. ↑ gerd-faltings.
  7. ↑ www.dfg.de/download/pdf/gefoerderte_projekte/preistraeger/gwl-preis/uebersicht_leibniz_preistraeger.pdf.
  8. ↑ kingfaisalprize.org/files/acceptanceSpeech/269.pdf.
  9. ↑ www.degruyter.com/document/doi/10.1515/dmvm-2008-0095/pdf.
  10. ↑ www.degruyter.com/document/doi/10.1515/dmvm-2011-0014/pdf.
  11. ↑ www.shawprize.org/prizes-and-laureates/mathematical-sciences/2015/press-release.
  12. ↑ www.mathematik.de/preistraeger/preise-und-auszeichnungen.
  13. ↑ «Fellows Directory» (Βρετανικά αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2022.
  14. ↑ royalsociety.org/news/2016/04/new-fellows-2016/. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2022.
  15. ↑ O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., «Γκερντ Φάλτινγκς», MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Faltings.html .
  16. ↑ 16,0 16,1 Γκερντ Φάλτινγκς στο Mathematics Genealogy Project
  17. ↑ «University of Münster». www.uni-muenster.de. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2023. 
  18. ↑ Kirbach, Roland (8 Ιουνίου 1984). «Gerd Faltings: Genie ist für ihn normal» [Gerd Faltings: For him, genius is the norm]. Die Zeit (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2013. 
  19. ↑ «Gerd Faltings». Institute for Advanced Study. 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  20. ↑ Fotiadis, Georgios (2017) (στα αγγλικά). Constructing suitable parameters for pairing-based cryptography. Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων. http://hdl.handle.net/10442/hedi/41018. 
  21. ↑ Castelvecchi, Davide (2015-10-01). «The biggest mystery in mathematics: Shinichi Mochizuki and the impenetrable proof» (στα αγγλικά). Nature 526 (7572): 178–181. doi:10.1038/526178a. ISSN 1476-4687. https://www.nature.com/articles/526178a. 
  22. ↑ «Wieslawa Niziol - The Mathematics Genealogy Project». mathgenealogy.org. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2023. 
  23. ↑ «John Simon Guggenheim Foundation | Gerd Faltings». 
  24. ↑ «The Shaw Prize - Top prizes for astronomy, life science and mathematics». www.shawprize.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2023. 
  25. ↑ «Gerd Faltings | Royal Society». royalsociety.org. 
  26. ↑ «Presseinformationen». www.mathematik.de. 
  27. ↑ «Gerd Faltings». National Academy of Sciences. 10 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]