1979 | ||||||||||||||
Προσωπικές πληροφορίες | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 8 Απριλίου 1950 | |||||||||||||
Τόπος γέννησης | Μάλμπορκ, Πολωνία | |||||||||||||
Ύψος | 1,75 μ. | |||||||||||||
Θέση | Επιθετικός | |||||||||||||
Επαγγελματική καριέρα* | ||||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | |||||||||||
1969–1980 | Σταλ Μιέλετς | 295 | (117) | |||||||||||
1980–1982 | ΚΣΚ Λόκερεν | 64 | (12) | |||||||||||
1982–1984 | ΚΦ Ατλάντε | 45 | (16) | |||||||||||
1984–1991 | Πολόνια Χάμιλτον | 52 | (20) | |||||||||||
Σύνολο | 456 | (165) | ||||||||||||
Εθνική ομάδα | ||||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | |||||||||||
1971–1984 | Πολωνία | 100 | (45) | |||||||||||
Τίτλοι
| ||||||||||||||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Γκζέγκος Μπολέσουαφ Λάτο (πολωνικά: Grzegorz Bolesław Lato, γεννήθηκε 8 Απριλίου 1950) είναι Πολωνός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Από τους κορυφαίους της χώρας του όλων των εποχών,[1][2] ήταν πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974.[3] Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ασχολήθηκε με την πολιτική και το διάστημα 2008–12 ήταν πρόεδρος της Πολωνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Ο Λάτο ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1962 στην ομάδα νέων της Σταλ Μιέλετς. Σε ηλικία 17 ετών, υπέστη σοβαρό τραυματισμό, αλλά κατάφερε να ανακάμψει. Το 1969, υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με το σύλλογο. Τη σεζόν της δεύτερης κατηγορίας πρωταθλήματος 1969–70, έκανε το ντεμπούτο του και το φθινόπωρο του 1969 για την ομάδα των ανδρών. Συνολικά, έπαιξε 23 αγώνες πρωταθλήματος στη δεύτερη κατηγορία, στους οποίους σημείωσε 6 γκολ και κέρδισε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία. Αγωνιζόταν στην επίθεση, συχνά ως δεξιός ακραίος, αλλά και ως κεντρικός με ευχέρεια στο γκολ χάρη κυρίως της ταχύτητας και της εξυπνάδας του. Έτρεχε τα 100 μέτρα σε 10,8 δευτερόλεπτα.[4][5]
Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία πρωταθλήματος στις 9 Αυγούστου 1970 σε εντός έδρας νίκη με 5–2 με αντίπαλο τη Βίσλα Κρακοβίας, στην οποία σημείωσε και τα δύο πρώτα του γκολ στο πρωτάθλημα. Εκείνη τη σεζόν, η Σταλ έγινε μία από τις καλύτερες ομάδες στην Πολωνία. Το 1971 ο σύλλογος κέρδισε τον όμιλο Β στο Κύπελλο Ιντερτότο και τη σεζόν 1972–73 κέρδισε το πολωνικό πρωτάθλημα για πρώτη φορά στην ιστορία. Ο Λάτο αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 13 γκολ. Χάρη σε αυτό, ο σύλλογος έκανε το ντεμπούτο του στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα.[6][7]
Τη σεζόν 1973–74, η ομάδα τερμάτισε το πρωτάθλημα στην τρίτη θέση και το 1974 ο Λάτο επιλέχθηκε ως "Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς" στο δημοψήφισμα του "Σπορτ" του Κατοβίτσε και επίσης κατέλαβε την έκτη θέση στην ψηφοφορία του France Football για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή στην Ευρώπη.[8] Τη σεζόν 1974–75, ο σύλλογος κατέλαβε τη δεύτερη θέση και ο Λάτο ήταν ξανά ο πρώτος σκόρερ με 19 γκολ.[7] Ο σύλλογος κέρδισε το πολωνικό πρωτάθλημα τη σεζόν 1975–76, έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πολωνίας και στα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA.
Την αγωνιστική περίοδο 1976–77, ο Λάτο κέρδισε το δημοψήφισμα για τον καλύτερο αθλητή στη νοτιοανατολική Πολωνία. Τη σεζόν 1977–78, η ομάδα του κέρδισε το Trofeo Colombino και κατέλαβε την 8η θέση στο πρωτάθλημα. Το τελευταίο του παιχνίδι στη Πολωνία ήταν στις 7 Ιουνίου 1980. Συνολικά, στο υψηλότερο επίπεδο πρωταθλήματος της Πολωνίας, αγωνίστηκε σε 272 παιχνίδια στα οποία πέτυχε 111 γκολ.[9]
Το 1980 του δόθηκε η ευκαιρία να κάνει καριέρα στο εξωτερικό (η πολωνική ομοσπονδία επέτρεπε μεταγραφή στο εξωτερικό μόνο σε όσους αθλητές συμπλήρωναν το 30ό έτος της ηλικίας τους) και αφού πρώτα απέρριψε πρόσκληση του Πελέ για να αγωνιστεί στην αμερικανική Νιου Γιορκ Κόσμος,[4] συμφώνησε και υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την βέλγικη Κ.Σ.Κ. Λόκερεν. Μετά από μία διετία στο Βέλγιο αγωνίστηκε στο Μεξικό με την φανέλα της Ατλάντε, ενώ έκλεισε την καριέρα του αγωνιζόμενος σε ερασιτεχνική ομάδα Πολωνών μεταναστών στον Καναδά.[9][10]
Σε διεθνές επίπεδο αγωνίστηκε 100 φορές με τη φανέλα της Εθνικής Πολωνίας από το 1971 ως το 1984 πετυχαίνοντας 45 τέρματα. Έκανε το ντεμπούτο του στις 17 Νοεμβρίου 1971 με αντίπαλο τη Δυτική Γερμανία για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1972.[11] Είναι τετάρτος σε συμμετοχές και τρίτος σε τέρματα πίσω μόνο από τους Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι και Βουοντζίμιες Λουμπάνσκι.[12] Ήταν βασικό μέλος της καλύτερης Εθνικής Πολωνίας όλων των εποχών μαζί με τους Καζίμιες Ντέινα, Βουαντίσουαφ Ζμούντα, Γιαν Τομασέφσκι που εξέπληξε με την παρουσία της καθώς η μόνη συμμετοχή της στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα χρονολογούνταν από τη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938. Ο Λάτο συμμετείχε σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα (1974, 1978 και 1982) πανηγυρίζοντας δύο φορές την κατάκτηση της τρίτης θέσης: το 1974, όπου μάλιστα ήταν και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 7 γκολ και το 1982, σημειώνοντας συνολικά 10 τέρματα και παρέχοντας 7 ασίστ (τελικές πάσες) σε 20 αγώνες Παγκοσμίων Κυπέλλων (παραμένει πρώτος Πολωνός σκόρερ).[13] Τα γκολ του περιελάμβαναν δύο γκολ απέναντι στην Αργεντινή, την ομάδα που θα γινόταν πρωταθλήτρια τέσσερα χρόνια αργότερα, και ένα στον μικρό τελικό με αντίπαλο τη Βραζιλία, της τότε κατόχου του τίτλου. Και ενώ η Πολωνία δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη Δυτική Γερμανία στον ημιτελικό, η εθνική της χώρας της Ανατολικής Ευρώπης και ο Λάτο άφησαν ανεξίτηλο σημάδι στους τελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου.[14][15] Συμμετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 και 1976, κατακτώντας το χρυσό και ασημένιο μετάλλιο αντίστοιχα.[10][16]
Σχεδόν κατεστραμμένος από έναν αδίστακτο συμπατριώτη του στον Καναδά, αποφάσισε το 1991 να πάρει εισιτήριο επιστροφής στη Μίελετς. Αποδέχεται τη θέση του προπονητή του συλλόγου, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια. Στη συνέχεια ακολούθησε την προπονητική καριέρα στην Πολωνία, ήταν προπονητής στον Α.Ο. Καβάλας για μικρό χρονικό διάστημα το 1997 και εγκαταστάθηκε τελικά μόνιμα στην πόλη του στα τέλη του αιώνα. Αν και δεν ψηφίστηκε ως "Χρυσός Παίκτης της Πολωνίας" από την UEFA το 2004, ο Λάτο παραμένει ένας μεγάλος επιθετικός και ένας από τους πιο υποτιμημένους Ευρωπαίους ποδοσφαιριστές.[6][10] Το 2000 η IFFHS τον ψήφισε στην 100ή θέση των καλύτερων Ευρωπαίων ποδοσφαιριστών του 20ού αιώνα.[17]
Μετά ασχολήθηκε με την πολιτική και από το 2001 ως το 2005 ήταν εκλεγμένος στην πολωνική γερουσία με την Αριστερή Δημοκρατική Συμμαχία, ενώ στις 30 Οκτωβρίου του 2008 εξελέγη στη θέση του προέδρου της Πολωνικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου με την FIFA να απειλεί με διεθνή αποκλεισμό σε περίπτωση που δεν γίνονταν εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου. Αιτία τα προηγούμενα σκάνδαλα διαφθοράς στο πολωνικό ποδόσφαιρο. Διατήρησε τη θέση έως το 2012 έχοντας μία κοινά αποδεκτή επιτυχημένη θητεία.[18][19]
Περίοδος | Σύλλογος | Εμφανίσεις (Γκολ) |
---|---|---|
1969–80 | Σταλ Μιέλετς | 309 (118) |
1980–82 | Λόκερεν | 78 (15) |
1982–84 | ΚΦ Ατλάντε | 45 (16) |