Η γκινέα, αγγλ.: guinea συνήθως συντομευμένη gn., ή gns. στον πληθυντικό) [1] ήταν ένα νόμισμα, που κόπηκε στη Μ. Βρετανία μεταξύ 1663 και 1814, που περιείχε περίπου το ένα τέταρτο της ουγγιάς χρυσού.[2] Το όνομα προήλθε από την περιοχή της Γουινέας στη Δυτική Αφρική, από όπου προερχόταν μεγάλο μέρος του χρυσού, που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή των νομισμάτων.[3] Ήταν το πρώτο -από μηχάνημα χτυπημένο- χρυσό νόμισμα, που αρχικά αντιπροσώπευε αξία 20 σελινίων σε αξία στερλίνας, ίση με μία λίρα,[2] αλλά η άνοδος της τιμής τού χρυσού σε σχέση με τον άργυρο προκάλεσε αύξηση της αξίας της γκινέας, που έφτασε μέχρι και τα 30 σελίνια. Από το 1717 έως το 1816, η αξία της ορίστηκε επίσημα σε 21 σελίνια.
Στη Μεγάλη Νομισματική Αναμόρφωση του 1816, η γκινέα απονομισματοποιήθηκε και η λέξη "guinea" έγινε καθομιλουμένη ή εξειδικευμένος όρος. Αν και το ίδιο το νόμισμα δεν κυκλοφορούσε πλέον, ο όρος γκινέα επιβίωσε ως λογιστική μονάδα σε ορισμένους τομείς. Οι αξιοσημείωτες χρήσεις περιελάμβαναν επαγγελματικές αμοιβές (ιατρικές, νομικές, κ.λπ.), οι οποίες τιμολογούντο συχνά σε γκινέες, ιπποδρομίες και κυνοδρομίες,[2] και την πώληση κριών. Σε κάθε περίπτωση, η γκινέα σήμαινε το ποσό μίας λίρας και ενός σελινίου (δηλ. 21 σελινίων, ή 1,05 £ στη δεκαδική μετάβαση). [α]
Η πρώτη γκινέα παρήχθη στις 6 Φεβρουαρίου 1663τροϊκή λίβρα11⁄12 (0,9133) εκλεκτού χρυσού (22 καράτια ή 0,9167 καθαρός κατά βάρος) θα έκανε 44 1⁄2 γκινέες,[4] επομένως η καθεμία ζυγίζει θεωρητικά 129.438 κόκκους (8.385 γραμμάρια χρυσού κορώνας, 7.688 γραμμάρια εκλεκτού χρυσού ή 0.247191011 ozt -ουγκιές τρόυ- εκλεκτού χρυσού).
: μία διακήρυξη της 27ης Μαρτίου 1663 έκανε τα νομίσματα αυτά νόμιμα. ΜίαΤο νόμισμα άξιζε αρχικά 20 σελίνια (μία λίρα), αλλά η αύξηση της τιμής του χρυσού κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού βασιλιά Καρόλου Β΄ οδήγησε στην αγορά να το διαπραγματευτεί με ασφάλιστρα. Η τιμή τού χρυσού συνέχισε να αυξάνεται, ειδικά σε περιόδους προβλημάτων, και μέχρι τη δεκαετία του 1680, το νόμισμα άξιζε 22 αργυρά σελίνια. Αργότερα, στις καταχωρήσεις τού ημερολογίου του για τις 13 Ιουνίου 1667, ο Σάμιουελ Πέπυς καταγράφει ότι η τιμή ήταν 24 έως 25 σελίνια.[5]
Η διάμετρος τού νομίσματος ήταν 1 in (25,4 mm) καθ' όλη τη διάρκεια της βασιλείας του Καρόλου Β΄ και η μέση καθαρότητα χρυσού (από μια ανάλυση που έγινε το 1773 δειγμάτων των νομισμάτων που παρήχθησαν κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους) ήταν 0,9100. Το "guinea" δεν ήταν η επίσημη ονομασία τού νομίσματος, αλλά μεγάλο μέρος τού χρυσού που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή των πρώιμων νομισμάτων προερχόταν από τη Γουινέα (σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη Γκάνα) στη Δυτική Αφρική.[3]
Το νόμισμα κατασκευαζόταν κάθε χρόνο μεταξύ 1663 και 1684, με έναν ελέφαντα να εμφανίζεται σε ορισμένα νομίσματα κάθε χρόνο από το 1663 έως το 1665 και το 1668, και ο ελέφαντας με ένα θέση αναβάτη (howdah) σε άλλα νομίσματα που κόπηκαν από το 1674 ή το 1675 και μετά.[6] Ο ελέφαντας, με ή χωρίς τη θέση αναβάτη, ήταν το έμβλημα της Βασιλικής Αφρικανικής Εταιρείας (Royal African Company, RAC), στην οποία είχε παραχωρηθεί το μονοπώλιο τού αγγλικού εμπορίου στην Αφρική για σκλάβους, χρυσό και άλλα αγαθά, από το 1672 έως το 1698. Ο χρυσός που εισήχθη από την Αφρική από τη RAC, έφερε το σχέδιο τού ελέφαντα κάτω από το κεφάλι του μονάρχη στο νόμισμα.[7]
Η εμπρόσθια και η οπίσθια όψη αυτού τού νομίσματος, οι δύο αυτές σχεδιάστηκαν από τον John Roettiers (1631– π. 1700). Η εμπρόσθια όψη έδειχνε μία ωραία προτομή του Καρόλου Β΄ προς τα δεξιά, που φορούσε δάφνινο στεφάνι (τροποποιήθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της βασιλείας του), που περιβαλλόταν από την επιγραφή CAROLUS II DEI GRATIA ("Κάρολος Β΄ Θεού χάριτι" βασιλιάς της Μ. Βρετανίας, κ.λπ.), ενώ η πίσω όψη έδειχνε τέσσερις με στέμμα ασπίδες, τοποθετημένες σταυροειδώς, που έφεραν τους θυρεούς της Αγγλίας, της Σκωτίας, της Γαλλίας και της Ιρλανδίας, μεταξύ των οποίων υπήρχαν τέσσερα σκήπτρα και στο κέντρο υπήρχαν τέσσερα αλληλοσυνδεόμενα "C", που περιβάλλονταν από την επιγραφή MAG BR, FRA ET HIB REX ("βασιλιάς της Μ. Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ιρλανδίας»). Η άκρη (πάχος τού νομίσματος) είχε γραμμώσεις για να αποτραπεί το κόψιμο ή το λιμάρισμα και για να διακριθεί από την αργυρή μισή κορώνα, που είχε γράμματα στην άκρη. Μέχρι το 1669 οι γραμμώσεις ήταν κάθετες στην ακμή, ενώ από το 1670 οι γραμμώσεις ήταν διαγώνιες προς την ακμή.
Ο John Roettiers συνέχισε να σχεδιάζει τις μήτρες γι' αυτήν την υποδιαίρεση κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού Ιακώβου Β΄. Σε αυτή τη βασιλεία, τα νομίσματα ζύγιζαν 8,5 g (0,27 ozt) με διάμετρο 25–26 mm (0,98–1,02 in), και κόπηκαν όλα τα χρόνια μεταξύ 1685 και 1688, με μέση καθαρότητα χρυσού 0,9094. Τα νομίσματα κάθε έτους εκδίδονταν τόσο με το σχέδιο τού ελέφαντα (με τη θέση αναβάτη), όσο και χωρίς αυτό. Το κεφάλι τού βασιλιά είναι στραμμένο προς τα αριστερά σε αυτή τη βασιλεία και περιβάλλεται από την επιγραφή IACOBVS II DEI GRATIA («Ιάκωβος Β΄ με τη χάρη του Θεού»), ενώ το πίσω μέρος είναι το ίδιο όπως και στη βασιλεία του Καρόλου Β΄, εκτός από την παράλειψη των συμπλεκόμενων «C» στο κέντρο του νομίσματος. Η άκρη των νομισμάτων είναι με γραμμώσεις διαγώνιες.
Με την απομάκρυνση του Ιάκωβου Β΄ στην ένδοξη επανάσταση του 1688, η κόρη του Μαρία και ο σύζυγός της, ο Γουλιέλμος πρίγκιπας της Οράγης βασίλευσαν από κοινού ως μονάρχες. Τα κεφάλια τους φαίνονται ενωμένα στο νόμισμα της γκινέας σε ρωμαϊκό στυλ, με το κεφάλι του Γουλιέλμου μπροστά από (να καλύπτει) αυτό της Μαρίας, με την επιγραφή GULIELMUS ET MARIA DEI GRATIA («Γουλιέλμος και Μαρία με τη χάρη του Θεού»). Σε μία απόκλιση από την προηγούμενη βασιλεία, η πίσω όψη παρουσίαζε ένα εντελώς νέο σχέδιο ενός μεγάλου -με στέμμα επάνω- οικοσήμου, που έφερε τον θυρεό της Αγγλίας-Γαλλίας στο πρώτο και το τέταρτο τμήμα, της Σκωτίας στο δεύτερο τμήμα και της Ιρλανδίας στο τρίτο τμήμα. Όλο το οικόσημο έχει μία μικρή ασπίδα επάνω του στο κέντρο, που φέρει τον όρθιο λέοντα του Νάσσαου. Η επιγραφή στην εμπρόσθια όψη έγραφε MAG BR FR ET HIB REX ET REGINA (Της Μ. Βρετανίας, Γαλλίας και Ιβερνίας -Ιρλανδίας- βασιλιάς και βασίλισσα) και το έτος. Στα πρώτα χρόνια αυτής της βασιλείας η αξία της γκινέας είχε αυξηθεί σε σχεδόν 30 σελίνια. Οι γκινέες αυτής της βασιλείας ζύγιζαν 8,5 g (0,30 oz), ήταν 25–26 mm (0,98–1,02 in) σε διάμετρο, και ήταν έργο των αδελφών James και Norbert Roettiers. Παρήχθησαν όλα τα χρόνια μεταξύ 1689 και 1694 τόσο με τον ελέφαντα (με τη θέση αναβάτη), όσο και χωρίς αυτό το σχέδιο. Το 1692 και το 1693 χρησιμοποιήθηκε το σχέδιο με τον ελέφαντα μόνο του.
Μετά το τέλος της βασίλισσας Μαρίας από ευλογιά το 1694, ο Γουλιέλμος συνέχισε να βασιλεύει ως Γουλιέλμος Γ΄. Το νόμισμα της γκινέας παρήχθη όλα τα χρόνια από το 1695 έως το 1701, τόσο με, όσο και χωρίς τον ελέφαντα (με τη θέση αναβάτη). Το σχέδιο πιθανότατα ήταν έργο του Johann Crocker, γνωστού και ως John Croker, αφού ο James Roettiers είχε αποβιώσει το 1698 και ο αδελφός του Norbert μετακόμισε στη Γαλλία το 1695.
Τα νομίσματα της βασιλείας τού Γουλιέλμου Γ΄ ζύγιζαν 8,4 g (0,27 ozt) με μέση καθαρότητα χρυσού 0,9123. Η διάμετρος ήταν 25–26 mm (0,98–1,02 in) μέχρι το 1700 και 26–27 mm (1,02–1,06 in) το 1701. Η όψη του κεφαλιού του Γουλιέλμου Γ΄ είναι προς τα δεξιά στα νομίσματά του, με την επιγραφή GULIELMUS III DEI GRATIA, ενώ το πίσω σχέδιο της εποχής της βασιλείας τού Γουλιέλμου και της Μαρίας κρίθηκε ανεπιτυχές, έτσι το σχέδιο επανήλθε σε αυτό που χρησιμοποιούσαν ο Κάρολος Β΄ και ο Ιάκωβος Β΄, αλλά με μία μικρή ασπίδα με το λιοντάρι του Nάσσαου στο κέντρο, με την επιγραφή MAG BR FRA ET HIB RE, και το έτος. Το νόμισμα είχε μια διαγώνια γράμμωση στην άκρη του.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Άννας (1702-1714) οι γκινέες παρήχθησαν σε όλα τα χρόνια μεταξύ 1702 και 1714 εκτός από το 1704. Η γκινέα του 1703 φέρει τη λέξη VIGO κάτω από την προτομή της βασίλισσας, για να τιμήσει την προέλευση του χρυσού, που ελήφθη από ισπανικά πλοία, που αιχμαλωτίστηκαν στη μάχη του κόλπου του Βίγκο.
Με τις Πράξεις της Ένωσης τού 1707 που δημιούργησαν ένα ενιαίο βασίλειο της Μ. Βρετανίας μέσω της ένωσης του Κοινοβουλίου της Σκωτίας με το Κοινοβούλιο της Αγγλίας, ο σχεδιασμός τού πίσω μέρους της πρώτης πραγματικά βρετανικής γκινέας άλλαξε. Μέχρι την Ένωση, οι σταυροειδείς ασπίδες στο πίσω μέρος έδειχναν τους θυρεού της Αγγλίας, της Σκωτίας, της Γαλλίας και της Ιρλανδίας σε σειρά, χωρισμένους με σκήπτρα και με ένα κεντρικό τριαντάφυλλο, και την επιγραφή MAG BR, FRA ET HIB REG ("της Μ. Βρετανίας, Γαλλίας, και Ιρλανδίας βασίλισσα") και το έτος. Με την Πράξη της Ένωσης, οι αγγλικοί και οι σκωτικοί θυρεοί εμφανίζονται ενωμένοι σε ένα οικόσημο, με το αριστερό μισό να είναι οι αγγλικοί θυρεοί και το δεξί μισό να είναι οι σκωτικοί θυρεοί, και η σειρά των θυρεών που εμφανίζονται στο οικόσημο είναι: Αγγλίας-Σκωτίας, Γαλλίας, Αγγλίας-Σκωτίας, Ιρλανδίας. Ο ελέφαντας (με τη θέση του αναβάτη) εμφανίζονται στα νομίσματα του 1708 και του 1709. Το κέντρο της αντίστροφης σχεδίασης δείχνει το αστέρι του Τάγματος της Περικνημίδος.
Τα νομίσματα ζύγιζαν 8,3 g (0,29 oz), ήταν 25 mm (0,98 in) σε διάμετρο και είχαν καθαρότητα χρυσού 0,9134. Η άκρη του νομίσματος έχει διαγώνιες γραμμώσεις.
Οι μήτρες για όλες τις γκινέες της βασίλισσας Άννας και του βασιλιά Γεωργίου Α΄ χαράχτηκαν από τον Τζον Κρόκερ, έναν μετανάστη με καταγωγή από τη Δρέσδη τού δουκάτου της Σαξονίας.[8]
Τα νομίσματα γκινέας του βασιλιά Γεωργίου Α΄ κόπηκαν όλα τα χρόνια μεταξύ 1714 και 1727, με τον ελέφαντα (και τη θέση αναβάτη) να εμφανίζεται μερικές φορές το 1721, το 1722 και το 1726. Οι γκινέες του είναι αξιοσημείωτες για τη χρήση πέντε διαφορετικών πορτρέτων τού βασιλιά και το νόμισμα τού 1714 είναι αξιοσημείωτο, επειδή τον αναφέρει ως Πρίγκιπα Εκλέκτορα και Αρχι-Θησαυροφύλακα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τα νομίσματα ζύγιζαν 8,3–8,4 γραμ., είχαν διάμετρο 25–26 χλστ. και η μέση καθαρότητα χρυσού ήταν 0,9135.
Η εμπρόσθια όψη τού 1714 δείχνει το πορτρέτο τού βασιλιά στραμμένο προς τα δεξιά με την επιγραφή GEORGIVS D G MAG BR FR ET HIB REX F D, δηλ. Georgius Magna Britannia, Francia, et Hibernia Rex, Fidei Defensor ("Γεώργιος, με τη χάρη του Θεού της Μ. Βρετανίας, Γαλλίας και Ιρλανδίας βασιλιάς, Υπερασπιστής της Πίστεως"), ενώ ο μεταγενέστερα νομίσματα φέρουν την επιγραφή GEORGIVS D G M BR FR ET HIB REX F D. Το πίσω μέρος ακολουθεί το ίδιο γενικό σχέδιο όπως πριν, εκτός από τη σειρά των θυρεών, που είναι: Αγγλίας-Σκωτίας, Γαλλίας, Ιρλανδίας και Αννοβέρου, με την επιγραφή το 1714 BRUN ET LNU DUX S R I A TH ET PR EL, δηλ. Brunswick et Luneburg Dux, Sacrum Romanum Imperatoria Arch-Tresorum et Princeps Elector ("δούκας τού Μπράουνσβαϊγκ και τού Λύνεμπουργκ, Αρχι-Θησαυροφύλακας και Πρίγκιπας Εκλέκτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας") και το έτος, και σε άλλα χρόνια BRVN ET L DUX S R I A TH ET EL ("δούκας τού Μπράουνσβαϊγκ και τού Λύνεμπουργκ, αρχι-Θησαυροφύλακας και Εκλέκτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας") και το έτος. Η άκρη του νομίσματος έχει διαγώνιες γραμμώσεις.
Η αξία της γκινέας κυμάνθηκε με τα χρόνια από 20 σε 30 σελίνια και υποχώρησε στα 21 σελίνια και 6 πένες από την αρχή της βασιλείας του Γεωργίου. Το 1717 η Μ. Βρετανία υιοθέτησε τον κανόνα τού χρυσού, με ισοτιμία 1 γκινέα σε 129.438 κόκκους ( 8,38 g (0,30 oz)) από χρυσό κορώνας, που ήταν χρυσός 22 καρατίων,[9][10] και μία βασιλική διακήρυξη τον Δεκέμβριο τού ίδιου έτους καθόρισε την αξία της γκινέας στα 21 σελίνια.
Τα νομίσματα γκινεών τού βασιλιά Γεωργίου Β΄ είναι ένα περίπλοκο ζήτημα, με οκτώ διαφορετικούς εμπροσθότυπους και πέντε οπισθότυπους, που χρησιμοποιήθηκαν στα 33 χρόνια της βασιλείας του. Τα νομίσματα κατασκευάστηκαν σε όλα τα χρόνια της βασιλείας του εκτός από τα έτη 1742, 1744, 1754 και 1757. Τα νομίσματα ζύγιζαν 8,3–8,4 g (0,29–0,30 oz) και ήταν 25–26 mm (0,98–1,02 in) σε διάμετρο, εκτός από μερικά από τα νομίσματα του 1727 που ήταν 24–25 χλστ. Η μέση καθαρότητα χρυσού ήταν 0,9140. Ορισμένα νομίσματα που εκδόθηκαν μεταξύ 1729 και 1739, φέρουν το σήμα EIC κάτω από το κεφάλι τού βασιλιά, για ναδείξουν ότι ο χρυσός παρασχέθηκε από την Εταιρεία ανατολικών Ινδιών (East India Company, EIC), ενώ περίπου 1745 νομίσματα φέρουν το σήμα LIMA για να υποδείξουν, ότι ο χρυσός προήλθε από τον ναύαρχο Τζορτζ Άνσον, όταν έκανε τον γύρο τού κόσμου. Στα πρώτα χρόνια της βασιλείας, η άκρη του νομίσματος είχε γραμμώσεις διαγώνια, αλλά από το 1739 -μετά τις δραστηριότητες μίας ιδιαίτερα τολμηρής συμμορίας φίλων της γκινέας για τους οποίους δόθηκε ανταμοιβή- οι γραμμώσεις άλλαξαν και η άκρη είχε το σχήμα ενός σιριτιού ή αιχμής βέλους. Το 1732 το παλαιό σφυρήλατο χρυσό νόμισμα απονομιμοποιήθηκε και πιστεύεται ότι μερικά από τα παλαιά νομίσματα λιώθηκαν, για να δημιουργηθούν περισσότερες γκινέες.
Η εμπρόσθια όψη έχει μία προς τα αριστερά προτομή τού βασιλιά με την επιγραφή GEORGIUS II DEI GRATIA (GEORGIUS II DEI GRA μεταξύ 1739 και 1743), ενώ η πίσω όψη διαθέτει ένα ενιαίο μεγάλο με στέμμα οικόσημο με τα τεταρτημόρια να περιέχουν τους θυρεούς της Αγγλίας-Σκωτίας, Γαλλίας, Αννοβέρου και Ιρλανδίας, με την επιγραφή M B F ET H REX F D B ET L D S R I A T ET E ("βασιλιάς της Μ. Βρετανίας, Γαλλίας & Ιρλανδίας, Υπερασπιστής της Πίστεως, δούκας τού Μπράουνσβαϊγκ & τού Λύνεμπουργκ, Αρχι-θησαυροφύλακας και εκλέκτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκραστορίας").
Σε αντίθεση με τα νομίσματα δύο και πέντε γκινεών που σταμάτησαν, η παραγωγή της γκινέας συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της μακράς βασιλείας τού Γεωργίου Γ΄.
Οι γκινέες του βασιλιά Γεωργίου Γ΄ ζύγιζαν 8,4 g (0,27 ozt) και ήταν 25 mm (0,98 in) σε διάμετρο, με μέση καθαρότητα χρυσού (κατά τον προσδιορισμό τού 1773) 0,9146 (που σημαίνει ότι περιείχε 7,7 g (0,25 ozt) τού χρυσού). Κυκλοφόρησαν με έξι διαφορετικούς εμπροσθότυπους και τρεις οπισθότυπους το 1761, 1763-79, 1781-99 και 1813. Όλοι οι εμπροσθότυποι δείχνουν προτομές τού βασιλιά προς τα δεξιά με την επιγραφή GEORGIVS III DEI GRATIA με διαφορετικά πορτρέτα τού βασιλιά. Η οπίσθια όψη της γκινέας που εκδόθηκε μεταξύ 1761 και 1786, δείχνει ένα με στέμμα οικόσημο, που φέρει τους θυρεούς της Αγγλίας-Σκωτίας, της Γαλλίας, της Ιρλανδίας και του Αννοβέρου, με την επιγραφή M B F ET H REX F D B ET L D S R I A T ET E ("Βασιλιάς της Μ. Βρετανίας, Γαλλίας και Ιρλανδίας, Υπερασπιστής της Πίστεως, Δούκας του Μπράουνσβαϊκ και του Λύνεμπουργκ, Αρχιθησαυροφύλαξ και Εκλέκτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας") και την ημερομηνία. Το 1787 παρουσιάστηκε ένα νέο σχέδιο στον οπισθότυπο με ασπίδα σε σχήμα φτυαριού, με την ίδια επιγραφή: αυτό έχει γίνει γνωστό ως η γκινέα-φτυάρι (spade guinea).
Το 1774 σχεδόν 20 εκατομμύρια φθαρμένες γκινέες του βασιλιά Γουλιέλμου Γ΄ και της Άννας λιώθηκαν και επαναχρηματοποιήθηκαν ως γκινέες και μισές γκινέες.
Προς τα τέλη του αιώνα ο χρυσός άρχισε να σπανίζει και να αυξάνεται σε αξία: η Γαλλική Επανάσταση και οι επακόλουθοι Γαλλικοί Επαναστατικοί Πόλεμοι είχαν εξαντλήσει τα αποθέματα χρυσού και οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να αποθησαυρίζουν νομίσματα. Το Κοινοβούλιο ψήφισε νόμο, που καθιστούσε τα τραπεζογραμμάτια νόμιμο χρήμα σε οποιαδήποτε ποσότητα, και το 1799 η παραγωγή γκινέας σταμάτησε, αν και το μισό και το τρίτο της γκινέας συνέχισε να κόβεται. Μετά την Πράξη της Ένωσης μεταξύ της Μ. Βρετανίας και της Ιρλανδίας το 1800, οι τίτλοι του βασιλιά άλλαξαν και ένα διάταγμα στο Συμβούλιο της 5ης Νοεμβρίου 1800 έδωσε εντολή στον Κύριο του Νομισματοκοπείου να ετοιμάσει ένα νέο νόμισμα, αλλά παρόλο που είχαν προετοιμαστεί σχέδια, η παραγωγή γκινέας δεν επιτράπηκε.
Το 1813 ήταν απαραίτητο να κοπούν 80.000 γκινέες για να πληρωθεί ο στρατός του δούκα του Ουέλινγκτον στα Πυρηναία, καθώς οι ντόπιοι θα δεχόντουσαν μόνο χρυσό ως πληρωμή. Αυτό το ζήτημα έχει γίνει γνωστό ως Στρατιωτική Γκινέα. Εκείνη την εποχή, ο χρυσός ήταν ακόμη σπάνιος και η γκινέα διαπραγματευόταν στην ανοιχτή αγορά για 27 σελίνια σε χαρτονόμισμα, οπότε η δημιουργία αυτής της έκδοσης για τις ειδικές ανάγκες τού στρατού ήταν μια κακή συμφωνία για την κυβέρνηση, και αυτό ήταν η τελευταία κοπή γκινεών. Το πίσω μέρος της στρατιωτικής γκινέας ήταν ένα μοναδικό σχέδιο, που δείχνει μία με στέμμα ασπίδα μέσα σε μία ταινία περικνημίδας, με επιγραφές HONI SOIT QUI MAL Y PENSE ("ντροπή σε αυτόν που σκέφτεται κακό γι' αυτό") στην ταινία και BRITANNIARUM REX FIDEI DEFENSOR ("βασιλιάς των Βρετανών, υπερασπιστής της πίστης") γύρω, και το έτος "1813" μεταξύ της επιγραφής και της ταινίας.
Στη Μεγάλη Νομισματική Αναμόρφωση του 1816, η γκινέα αντικαταστάθηκε από τη στερλίνα ως κύρια νομισματική μονάδα και στη νομισματοκοπία από τη χρυσή λίρα Αγγλίας.
Αφού έπαψε να κυκλοφορεί το νόμισμα της γκινέας, η γκινέα συνέχισε να χρησιμοποιείται ως λογιστική μονάδα αξίας 21 σελινίων (1 λίρας και 1 σελινίου ή £1,05 σε δεκαδικό νόμισμα). Η γκινέα είχε μία αριστοκρατική χροιά, έτσι οι επαγγελματικές αμοιβές και οι τιμές γης, αλόγων, τέχνης, μ επαραγγελία ραπτικής, επίπλων, λευκών ειδών και άλλων «πολυτελών» αντικειμένων αναφέρονταν συχνά στις γκινέες μέχρι μερικά χρόνια μετά τη δεκαδικοποίηση τού 1971.[11] Η γκινέα χρησιμοποιήθηκε με παρόμοιο τρόπο στην Αυστραλία, έως ότου η χώρα αυτή εισήλθε στη δεκαδική νομισματική υποδιαίρεση το 1966, μετά την οποία η γκινέα έγινε αξίας 2,10$ Αυστραλία.
Οι προσφορές εξακολουθούν να γίνονται στις γκινέες για την πώληση αλόγων κούρσας σε δημοπρασία, στην οποία ο αγοραστής θα πληρώσει το ποσό που ισοδυναμεί με τη γκινέα (£1,05), αλλά ο πωλητής θα λάβει μόνο αυτόν τον αριθμό λιρών (£1,00). Η διαφορά (5 p σε κάθε "γκινέα") είναι παραδοσιακά η προμήθεια του δημοπράτη (η οποία επομένως, ουσιαστικά, ανέρχεται στο 5% πάνω από την χωρίς προμήθεια τιμη πώλησης). Πολλές μεγάλες ιπποδρομίες στη Μ. Βρετανία, την Ιρλανδία, τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία φέρουν ονόματα, που τελειώνουν σε "Guineas", παρόλο που οι ονομαστικές αξίες των πορτοφολιών τους σήμερα είναι πολύ υψηλότερες από τις £1.05 ή £2.10, που προτείνουν τα ονόματά τους. [β]
Το 2013 το Βασιλικό Νομισματοκοπείο εξέδωσε ένα νόμισμα 2 λιρών για να γιορτάσει την 350η επέτειο από την κοπή του πρώτου νομίσματος γκινέας.[12] Το νέο νόμισμα σχεδιάστηκε από τον καλλιτέχνη Άντονι Σμιθ και παρουσιάζει μία ανακατασκευή της γκινέας-φτυάρι από τα τέλη τού 18ου αι. Η άκρη του κέρματος περιέχει ένα απόσπασμα από τον συγγραφέα Stephen Kemble (1758–1822) : «Τι είναι η γκινέα; Είναι υπέροχο πράγμα". Αυτή ήταν η πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο, που ένα νόμισμα χρησιμοποιήθηκε για τον εορτασμό ενός άλλου.[13]
The coins were named because much of the gold used to produce them came from the Gold or 'Guinea' Coast of West Africa and was provided by the Royal African Company, which had been granted a monopoly of the Africa trade from 1672 until 1698. Coins produced from African gold bore the company's distinctive emblem below the monarch's head: an elephant or elephant and a castellated howdah, an ornate canopied seat used for riding on elephants and camels.