Γκλεν Χοντλ

Γκλεν Χοντλ

Με την Τότεναμ το 1981
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης27 Οκτωβρίου 1957 (1957-10-27) (67 ετών)
Τόπος γέννησηςΧέις, Μεγάλη Βρετανία
Ύψος1,83 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1970–1975Τότεναμ Χότσπερ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1975–1987Τότεναμ Χότσπερ396(88)
1987–1991ΑΣ Μονακό69(27)
1991–1993Σουίντον Τάουν67(2)
1993–1995Τσέλσι ΦΚ31(1)
Σύνολο544(118)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1976–1980Αγγλία Κ-2112(2)
1979–1988Αγγλία53(8)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Γκλεν Χοντλ (αγγλικά: Glenn Hoddle, γεννήθηκε 27 Οκτωβρίου 1957) είναι Άγγλος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και προπονητής. Από τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του 1980, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους Άγγλους μέσους όλων των εποχών.[1][2] Εργάζεται ως τηλεοπτικός σχολιαστής.[3]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χοντλ γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 1957 στο Χέις και ήταν οπαδός της Τότεναμ από τα οκτώ του χρόνια. Τράβηξε για πρώτη φορά την προσοχή του συλλόγου όταν παράγοντες της ομάδας πήγαν να δώσουν βραβεία σε ένα τοπικό σχολικό κύπελλο και παρατήρησαν τις δυνατότητες του 11χρονου μαθητή.[4] Εντάχθηκε στον σύλλογο όταν ήταν 12 ετών και υπέγραψε ως νέος στις 17 Απριλίου 1974. Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Τότεναμ με αντίπαλο τη Νόριτς Σίτι στις 30 Αυγούστου 1975, ένα παιχνίδι που έληξε 2–2. Περίμενε μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου 1976 για να ξεκινήσει αγώνα της πρώτης κατηγορίας και σημείωσε το νικητήριο γκολ, ένα θεαματικό σουτ πάνω από τον τερματοφύλακα της Στόουκ Σίτι και της Αγγλίας, Πίτερ Σίλτον.[5][6]

Παρά τον υποβιβασμό του συλλόγου στη δεύτερη κατηγορία το 1976–77, η ομάδα εμπνευσμένη από τον Χοντλ κέρδισε την επάνοδο με την πρώτη προσπάθεια. Καθώς η μεταβατική φάση της Τότεναμ συνεχιζόταν, η διεθνής καριέρα του Χοντλ ξεκίνησε στις 15 Δεκεμβρίου 1976 σε ένα φιλικό αγώνα της Αγγλίας κάτω των 21 ετών με αντίπαλο την Ουαλία.[5] Θα συγκέντρωνε άλλες έντεκα συμμετοχές σε αυτό το επίπεδο πριν σκοράρει στο πλήρες διεθνές ντεμπούτο του με αντίπαλο τη Βουλγαρία στις 22 Νοεμβρίου 1979.[7]

Η χρονιά 1979–80 προανήγγειλε την εμφάνιση του Χοντλ ως παίκτη κορυφαίου επίπεδου. Ο 22χρονος μέσος σημείωσε 19 γκολ σε 41 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και τιμήθηκε με το βραβείο PFA Νέος Παίκτης της Χρονιάς στο τέλος της σεζόν. Το 1981, πρωταγωνίστησε καθώς η ομάδα κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας για έκτη φορά. Την επόμενη σεζόν η Τότεναμ διατήρησε το Κύπελλο Αγγλίας (ο Χοντλ σκόραρε τόσο στον τελικό όσο και στον τελικό επανάληψης) με αντίπαλο τη Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς και ολοκλήρωσε τη σεζόν στην τέταρτη θέση, την καλύτερη θέση του συλλόγου στο πρωτάθλημα από το 1971. Ο Χοντλ διακρίθηκε για την εξαιρετικές πάσες του, την ικανότητα χρήσης και των δύο ποδιών του,[8] την τακτική του ευφυΐα και το ρυθμό δουλειάς του στη μεσαία γραμμή[9] και συνέβαλε θαυμάσια καθώς η ομάδα έφτασε στον τελικό του Λιγκ Καπ, χάνοντας με 3–1 από τη Λίβερπουλ και στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1982, ο Χοντλ έπαιξε σε δύο από τους αγώνες της Αγγλίας στην πρώτη φάση των ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ξεκινώντας ενάντια στο Κουβέιτ μετά από αλλαγή στη νίκη με 2–0 επί της Τσεχοσλοβακίας.[7]

Η παρουσία του Χοντλ στις επόμενες τρεις σεζόν περιορίστηκε από σειρά τραυματισμών (ξεκίνησε μόνο στους 76 από τους 126 αγώνες πρωταθλήματος), αλλά παρόλα αυτά αποδείχθηκε ο αρχιτέκτονας πίσω από τον θρίαμβο της ομάδας στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1984, παρόλο που έχασε τον τελικό λόγω έλλειψης φυσικής κατάστασης. Τον Οκτώβριο του 1983, βοήθησε την Τότεναμ να κερδίσει με 6–2 στο σύνολο τη Φέγενορντ του Ρότερνταμ που είχε στις τάξεις της τον Γιόχαν Κρόιφ. Η Τότεναμ πλησίασε σε περαιτέρω διακρίσεις τις επόμενες τρεις σεζόν, φτάνοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος και στους προημιτελικούς του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1984–85 και έναν άλλο τελικό Κυπέλλου Αγγλίας το 1987, χάνοντας 3–2 από την Κόβεντρι Σίτι, τη μοναδική φορά που ο σύλλογος του Βορείου Λονδίνου γνώρισε την ήττα στον τελικό της διοργάνωσης. Η απροσδόκητη ήττα ήταν ο τελευταίος αγώνας του Χοντλ, καθώς ο πρόσφατα διορισμένος προπονητής της Μονακό, Αρσέν Βενγκέρ, τον έφερε στο πριγκιπάτο. Μεταξύ 1975 και 1987, ο προικισμένος παίκτης σημείωσε 110 γκολ σε 490 αγώνες της πρώτης ομάδας σε όλες τις διοργανώσεις.[5][6]

Εντάχθηκε στην Μονακό μαζί με τον Τζορτζ Γουεά και αμέσως βοήθησε τον σύλλογο για το πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας το 1988, τον πρώτο του τίτλο σε έξι σεζόν. Ψηφίστηκε ως ο καλύτερος ξένος παίκτης στο γαλλικό ποδόσφαιρο και βοήθησε στην καθοδήγηση της ομάδας στους προημιτελικούς του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών την περίοδο 1988–89. Ωστόσο, ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο περιόρισε την καριέρα του Χοντλ στο υψηλότερο επίπεδο και τον Νοέμβριο του 1990, ο 33χρονος έφυγε από τον σύλλογο με κοινή συναίνεση. Συμμετείχε στις ομάδες της Εθνικής Αγγλίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1982 και το 1986 και με την Αγγλία έφτασε στους προημιτελικούς με αντίπαλο την Αργεντινή στο τελευταίο. Συμμετείχε επίσης στις ομάδες του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1980 και του 1988,[4] έχοντας την 53η και τελευταία διεθνή του εμφάνιση στον τελευταίο αγώνα των ομίλων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1988, στην ήττα με 3–1 από τη Σοβιετική Ένωση. Έχει σκοράρει οκτώ διεθνή γκολ σε μια καριέρα που εκτείνεται εννέα χρόνια, το τελευταίο από τα διεθνή τέρματά του που ήρθε στις 23 Απριλίου 1986 σε φιλικό αγώνα (νίκη με 2–1) επί της Σκωτίας στο Γουέμπλεϊ.[7]

Διετέλεσε προπονητής της Σουίντον Τάουν (κερδίζοντας την άνοδο στην Πρέμιερ Λιγκ), της Τσέλσι (την οδήγησε στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας), της Σαουθάμπτον, της Τότεναμ (φτάνοντας σε τελικό Λιγκ Καπ) και της Γουλβερχάμπτον Γουόντερερς. Πήγε την Αγγλία στο δεύτερο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, όπου έχασε από ένα συναρπαστικό παιχνίδι από την Αργεντινή στα πέναλτι. Απολύθηκε από τη θέση στην Αγγλία το 1999.[3][10][11]

Το 2007, εισήχθη στο Hall of Fame του Εθνικού Μουσείου Ποδοσφαίρου,[6] το οποίο τον ανέφερε ως έναν από τους πιο ταλαντούχους και δημιουργικούς Άγγλους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, επιδεικνύοντας «υψηλή ισορροπία και στενό έλεγχο, ασυναγώνιστες πάσες και όραμα και εξαιρετική ικανότητα στο σουτ, τόσο στο ανοικτό παιχνίδι όσο και σε στημένες προσπάθειες».[3]

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τότεναμ

  • Κύπελλο Αγγλίας (2) : 1980–81 , 1981–82
  • FA Charity Shield : 1981 (κοινόχρηστο)
  • Κύπελλο ΟΥΕΦΑ : 1983–84

ΑΣ Μονακό

  • Πρωτάθλημα Γαλλίας : 1987–88

Ατομικές διακρίσεις

  • PFA Νεαρός Παίκτης της Χρονιάς : 1979–80
  • PFA δεύτερη κατηγορία ομάδα της χρονιάς : 1977–78
  • PFA πρώτη κατηγορία ομάδα της χρονιάς (5) : 1979–80, 1981–82, 1983–84, 1985–86, 1986–87
  • PFA Team of the Century (1977–1996): 2007
  • Ξένος παίκτης της χρονιάς στη Λιγκ 1: 1987–88
  • Αγγλικό ποδόσφαιρο Hall of Fame Inductee : 2007

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «IFFHS MEN'S ALL TIME ENGLAND DREAM TEAM - 65». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  2. ↑ «ENGLAND'S GREATEST EVER SQUAD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Glenn Hoddle». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Blind faith». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «GLENN HODDLE - fact file». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Glenn Hoddle Factfile». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Glenn Hoddle - International Appearances». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  8. ↑ «Hoddle, Pele, Zidane, Maldini: The greatest two-footed XI in football history». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  9. ↑ «The Question: what does the changing role of holding midfielders tell us». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  10. ↑ «FIFA : Old rivals serve up a classic (61) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2022. 
  11. ↑ «Hoddle sacked». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]