Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το καλλιτεχνικό όνομα γκο (Ιαπωνικά: 号) είναι ένα ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσαν οι Ιάπωνες καλλιτέχνες ουκίγιο-ε και που συχνά το άλλαζαν. Τις περισσότερες φορές οι καλλιτέχνες υιοθετούσαν διαφορετικά γκό στις διάφορες φάσεις της καριέρας τους για να επισημάνουν σημαντικές καμπές της ζωής τους. Ένα τέτοιο παράδειγμα καλλιτέχνη είναι ο Χοκουσάι που μόνο την περίοδο 1798 με 1806 άλλαξε περισσότερα από 5 ονόματα.
Ενας καλλιτέχνης ξυλογραφίας συνήθως έπαιρνε το όνομά του από τον διευθυντή της σχολής που ανήκε. Συνήθως, το γκό του περιελάμβανε συλλαβές του γκό του ηγέτη της σχολής. Για παράδειγμα στη Σχολή Ουταγκάουα η πρώτη συλλαβή του γκό του μαθητή ήταν η τελευταία συλλαβή του γκό του δασκάλου του. Έτσι ό Τογιοχάρου είχε ένα μάθητή τον Τογιοχίρο που με τη σειρά του είχε μαθητή τον διάσημο ζωγράφο τοπίων Χιροσίτζε. Ένας άλλος μαθητής του Τογιοχάρου ήταν ο μελλοντικός δάσκαλος της σχολής, Ουταγκάουα Τογιοκούνι, που έιχε μαθητές τους Κουνισάντα και Κουνιγιόσι. Ο Κουνιγιόσι είχε μαθητή τον Γιοσιτόσι του οποίου μαθητής ήταν ο Τοσικάτα.
Σε κάποιες σχολές και ειδικότερα στη Σχολή Ουταγκάουα, το γκο του γηραιότερου μέλους υοθετοθταν από τον γηραιότερο μαθητή όταν ο δάσκαλός του πέθαινε και ο τελευταίος ανελάμβανε τη διεύθυνση της σχολής. Επιπρόσθετα, ίσως σαν ένδειξη σεβασμού μερικές φορές οι καλλιτέχνες έπαιρναν ονόματα πολύ παλαιτόερων (νεκρών) καλλιτεχνών. Αυτό φυσικά καθιστά την απόδοση των καλλιτεχνικών έργων εξαιρετικά δύσκολη μιας και το ίδιο γκο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από περισσότερος του ενός καλλιτέχνες. Η απόδοση του έργου τότε βασίζεται σε άλλα στοιχεία όπως η ημερομηνία του έργου.