Γκονθάλο Σαλβαδόρεθ

Γκονθάλο Σαλβαδόρεθ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Gonzalo Salvadórez (Ισπανικά)
Γέννηση1040 (περίπου)[1]
Arreba
Θάνατος6  Ιανουαρίου 1083
Rueda de Jalón
Συνθήκες θανάτουπροδοσία στη Ρουέντα
ΨευδώνυμοCuatro Manos
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολεμιστής
Magnate
Οικογένεια
ΤέκναGómez González
ΓονείςΣαλβάδορ Γκονθάλεθ
ΟικογένειαΟίκος της Λάρα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαlieutenant
Θυρεός
Κάστρο στη Ρουέδα δε Ζαλόν, όπου ο o και πολλοί άλλοι ευγενείς έχασαν τη ζωή τους.

Ο Γκονθάλο Σαλβαδόρεθ, ισπαν.: Gonzalo Salvadórez, (ή Salvadores) (απεβ. στις 6 Ιανουαρίου 1083), «αποκαλούμενος Cuatro Manos («τέσσερα χέρια») λόγω της μεγάλης ανδρείας του», [2] ήταν ένας από τους πιο ισχυρούς Καστιλιανούς ευγενείς της εποχής του, συγγενής του Οίκου της Λάρα, και κατά παράδοση, απόγονος των Κομήτων της Καστίλης. Ήταν γιος του Σαλβάδορ Γκονθάλεθ και αδελφός του Άλβαρο Σαλβαδόρεθ, με τον οποίο συμμετέχει συχνά σε έγγραφα της εποχής. Η περιοχή επιρροής της οικογένειάς του ήταν η Μπουρέβα.

Ο Γκονθάλo καταγράφηκε για πρώτη φορά ως ενήλικας, ως μάρτυρας σε ένα καταστατικό με τον πατέρα και τον θείο του, Mούνιo Γκονθάλεθ το 1056, στην αυλή του Φερδινάνδου Α΄. Στην επόμενη βασιλεία, ήταν συχνός μάρτυρας των καταστατικών —και παρευρισκόμενος στην αυλή— του Σάντσο Β΄. Κυβέρνησε τη Λάρα το 1072, όταν ο Σάντσο Β΄ παραχώρησε στους πολίτες της Λάρα το δικαίωμα προσκυνήματος στο Σαν Μιγιάν δε Κογόγια. [3] Υπέγραψε σε δωρεές στο Σαν Μιγιάν το 1070 και το 1082 (δύο φορές). [4] Αυτός και ο θείος του ο Μούνιο ήταν ένας από τους πρώτους Καστιλιανούς μεγιστάνες, που υποστήριξαν τον Αλφόνσο ΣΤ' μετά τον τέλος του Σάντσο Β΄ (1072), και ο Γκονθάλο έλαβε τον βαθμό του κόμη (comes) το 1074. Ο Γκονθάλo, ο Mούνιo και ο Ροδρίγο Ντίαθ δε Βιβάρ ("Eλ Σιντ") ήταν οι μόνοι Καστιλιανοί μεγιστάνες, που κατείχαν εξέχουσα θέση στις βασιλικές ενέργειες έξω από την Καστίλη. [5] Συνολικά, ο Γκονθάλo επιβεβαίωσε περίπου εννέα καταστατικά του Σάντσο Β΄ [6] και έντεκα του Αλφόνσου ΣΤ΄. [7] Ο Γκονθάλο διαπραγματεύτηκε με τον βασιλιά Σάντσο Δ' της Ναβάρρας την ασφαλή διέλευση των προσκυνητών της Λάρα στο ιερό του Σαν Μιγιάν το 1073, ενώ ο Σάντσο Β΄ και ο Αλφόνσο ΣΤ΄ βρίσκονταν σε πόλεμο. [8]

Οικόσημο στο κάλυμμα του τάφου του κόμη Γκονθάλο και του αδελφού του Μούνιο στο μοναστήρι του Σαν Σαλβάδορ δε Όνια.

Ο Γκονθάλo τάφηκε στην Όνια όπως είχε ζητήσει, και όπου συνέχισαν να είναι θαμμένοι οι πρόγονοί του. [9]

  1. 1,0 1,1 Royal Academy of History.
  2. Pattison 1933, σελ. 27.
  3. This charter refers to comes Gonzalvo Salvatorez (count Gonzalo Salvadórez) as qui Laram dominabatur ([he] who dominates Lara).
  4. Gonzalo is referred to as "count" in the 1082 charters: comite Gonzalvo Salvatoriz and, confusingly, comite Gundissalvo et frater eius Gonzalvo Salvatoris. In the 1070 charter he is only Gonzalvo Salvadorez.
  5. Reilly 1988, σελ. 77.
  6. Reilly 1988, σελ. 37.
  7. Reilly 1988, σελ. 139.
  8. Escalona Monge 2004, σελ. 122 n. 48.
  9. Barton 1997, σελ. 45.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Barton, Simon (1997). The Aristocracy in Twelfth-Century León and Castile. Cambridge: Cambridge University Press. 
  • Escalona Monge, Julio (2004). «Misericordia regia, es decir, negociemos: Alfonso VII y los Lara en la Chronica Adefonsi imperatoris». Στο: Isabel Alfonso Antón. Lucha política: condena y legitimación en la España medieval. Annexes des Cahiers de Linguistique et de Civilisation Hispaniques Médiévales. 16. Lyon: ENS Éditions. σελίδες 101–52. ISBN 2-84788-072-0. 
  • Fletcher, Richard A. (1989). The Quest for El Cid. New York: Alfred A. Knopf. ISBN 0-394-57447-8. 
  • Pattison, Walter T. (1933). «The Background of Peire D'Alvernhe's 'Chantarai D'Aquest Trobadors'». Modern Philology 31 (1): 19–34. doi:10.1086/388069. https://archive.org/details/sim_modern-philology_1933-08_31_1/page/19. 
  • Reilly, Bernard F. (1988). The Kingdom of León-Castilla Under King Alfonso VI, 1065–1109. Princeton, NJ: Princeton University Press. 
  • Canal Sánchez-Pagín, José María (2003). «El conde Gómez González de Candespina: su historia y su familia». Anuario de Estudios Medievales 33 (1): 37–68. doi:10.3989/aem.2003.v33.i1.197. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-12-11. https://web.archive.org/web/20171211104835/http://estudiosmedievales.revistas.csic.es/index.php/estudiosmedievales/article/viewArticle/197. Ανακτήθηκε στις 2023-03-23. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]