Γκραζίνα Σαποουόφσκα

Γκραζίνα Σαποουόφσκα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Grażyna Szapołowska (Πολωνικά)
Γέννηση	19  Σεπτεμβρίου 1953[1][2] Μπίντγκοστς[3]
Χώρα πολιτογράφησης	Πολωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Πολωνικά[4]
Σπουδές	Εθνική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης «Αλεξάντερ Ζελβερόβιτς» της Βαρσοβίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηθοποιός ηθοποιός ταινιών
Περίοδος ακμής	1972
Οικογένεια
Σύζυγος	Πάβεου Ποτορότσιν Μάρεκ Λεβαντόφσκι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Χρυσό Μετάλλιο για Αξία στον Πολιτισμό - Gloria Artis Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Γκραζίνα Σαποουόφσκα (πολωνικά: Grażyna Szapołowska) (γενν. 19 Σεπτεμβρίου 1953, Μπίντγκοστς) είναι Πολωνή ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης. Τα έτη 1977-1984 και 2004-2011 ήταν ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου της Βαρσοβίας.

Έλαβε το Βραβείο Κορυφαίου Γυναικείου Ρόλου στα Βραβεία Πολωνικού Κινηματογράφου για την ταινία Pan Tadeusz.

Βιογραφία

Η Σαποουόφσκα γεννήθηκε στο Μπίντγκοστς. Ο πατέρας είχε λετονοπολωνική καταγωγή και η μητέρα της, Βάντα,^[5] λιθουανοπολωνική.^[6] Έχει μια αδερφή, τη Λίντια, που είναι 11 χρόνια μεγαλύτερη.^[7] Σε ηλικία 7 ετών, μετακόμισε με την οικογένειά της στο Τόρουν.^[7] Όταν ήταν 11 ετών, ο πατέρας της εγκατέλειψε την οικογένεια.^[7]

Μετά την αποφοίτησή της από το λύκειο, πήγε στη Γελένια Γκούρα,^[8] όπου έκανε το ντεμπούτο της στο Θέατρο της Κάτω Σιλεσίας με τον ρόλο της Ρουσάουκα (Rusałka) στο Legendzie («Θρύλος», 1972).^[5] Τα έτη 1972-1974 έπαιξε στο Θέατρο Παντομίμας του Βρότσουαφ. Το 1977 αποφοίτησε από το Τμήμα Υποκριτικής της Εθνικής Ακαδημίας Δραματικής Τέχνης «Αλεξάντερ Ζελβερόβιτς» της Βαρσοβίας.^[5] Ενώ ήταν ακόμη φοιτήτρια, έπαιξε επεισοδιακούς ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές (συμπεριλαμβανομένων των Czterdziestolatek και Lalka). Τα έτη 1977–1984 έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο της Βαρσοβίας, π.χ. ως πριγκίπισσα στο Sen srebrny Salomei (Αργυρό όνειρο της Σαλώμης) του Γιούλιους Σουοβάτσκι.

Η Σαποουόφσκα το 2008.

Έκανε το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη με τον ρόλο της Γιαγκόντα (Jagoda) στο πολωνο-γιουγκοσλαβικό ψυχολογικό δράμα Zapach ziemi («Η μυρωδιά της γης», 1977). Το 1981, έπαιξε το ρόλο της λεσβίας Λίβια (Livia) στην ταινία της Μάρτα Μέσαρος Egymásra nézve («Μια διαφορετική εμφάνιση», 1982)^[5] και ένα χρόνο αργότερα εμφανίστηκε δίπλα στον Γιαν Νοβίτσκι στο Wielki Szu. Η ανακάλυψη της ήρθε το 1983 με την ερμηνεία της στη δημοφιλή μουσική κωμωδία Lata dwudzieste... lata trzydzieste... («Δεκαετία 1920... 1930...») του Γιάνους Ζεσέφσκι. Τη δεκαετία του 1980, μείωσε τις εμφανίσεις της στο θέατρο και επικεντρώθηκε στην κινηματογραφική δουλειά. Συνεργάστηκε με τον Κσίστοφ Κιεσλόφσκι, με τον οποίο πρωταγωνίστησε στις ταινίες Δίχως τέλος (1984) και Μικρή ερωτική ιστορία (1988), για την οποία έλαβε το Αργυρό Βραβείο Χιούγκο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σικάγο και το Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στο 13ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γκντίνια. Το 1997, πρωταγωνίστησε στον αναγνωρισμένο ρόλο της μητέρας στο Kroniki domowe (Εγχώρια Χρονικά) του Λέσεκ Βοσιέβιτς και κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Αστέρων στο Μιεντζιζντρόγιε, αποτύπωσε το χέρι της στο Διάδρομο των Αστέρων. Για τον ρόλο της Τελιμένα (Telimena) στην ταινία Pan Tadeusz (1999) του Άντζεϊ Βάιντα , η οποία είναι μια μεταφορά του μυθιστορήματος του Άνταμ Μιτσκιέβιτς, έλαβε τον Αετό για τον Καλύτερο Γυναικείο Ρόλο το 2000. Έπαιξε στο εξωτερικό, κυρίως σε ουγγρικές, ιταλικές και ρωσικές ταινίες.^[5] Το 2003, αποκαλύφθηκε μια πλακέτα με την υπογραφή της στη Λεωφόρο Τζίντζερμπρεντ των Αστέρων στο Τόρουν.

Το 2005 εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων, Pocałunki (Σε φιλώ).

Έπαιξε στη σκηνή ως ερμηνεύτρια σκηνικών τραγουδιών.^[5] Επίσης, είναι υψίφωνος και το 2008 συμμετείχε στο ψυχαγωγικό πρόγραμμα του Polsat Jak oni śpiewają. Τον Απρίλιο του 2011, απολύθηκε για πειθαρχικό λόγο από το Εθνικό Θέατρο της Βαρσοβίας από τον Γιαν Ένγκλερτ, αφού δεν εμφανίστηκε στην παράσταση λόγω της συμμετοχής της στην ηχογράφηση του τηλεοπτικού ψυχαγωγικού προγράμματος Bitwa na Głosy,^[9] στο οποίο έπαιξε το ρόλου της ενόρκου.

Προσωπική ζωή

Ο πρώτος της σύζυγος ήταν ο ηθοποιός Μάρεκ Λεβαντόφσκι, με τον οποίο χώρισε λίγους μήνες μετά τον γάμο τους.^[5] Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Άντζεϊ Γιουνγκόφσκι,^[10] με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Καταζίνα (γενν. το 1978).^[11] Ο τρίτος σύζυγός της ήταν ο δημοσιογράφος Πάβεου Ποτορότσιν. Από το 2002, σύντροφος της ζωής της είναι ο επιχειρηματίας Έρικ Στενπνιέφσκι.^[12] Ζει στο Άνιν της Βαρσοβίας.^[5]

Φιλμογραφία

Διακοσμήσεις

• Σταυρός του Ιππότη του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (2003)
• Χρυσό Μετάλλιο για Αξία στον Πολιτισμό - Gloria Artis (2005)

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 135784832. Ανακτήθηκε στις 21  Ιουλίου 2015.
2. filmportal.de. 982908a9704e4eada38bf648ca4acce9. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
4. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 074090364. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2020.
5. Szapołowska & Bielska 2013.
6. Grażyna Szapołowska: przyjadę do Święcian tego lata, http://www.wilnoteka.lt/artykul/grazyna-szapolowska-przyjade-do-swiecian-tego-lata 
7. «Grażyna Szapołowska: czułe ręce mojej matki». kobieta.interia.pl (στα Πολωνικά). 
8. Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka. 2004. σελ. 62–63. ISBN 83-7337-452-3. 
9. Szapołowska o kulisach zwolnienia: Wykonano na mnie publiczny wyrok, wiadomosci.gazeta.pl [dostęp: 16 kwietnia 2011]
10. Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 27, 7 lipca 2016, s. 9
11. Grażyna Szapołowska i Katarzyna Jungowska, kobieta.onet.pl
12. Grażyna Szapołowska szykuje się do czwartego ślubu!, https://www.gala.pl/artykul/grazyna-szapolowska-szykuje-sie-do-czwartego-slubu-kiedy-171031014602, ανακτήθηκε στις 2023-04-22 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Γκραζίνα Σαποουόφσκα στην IMDb
• Grażyna Szapołowska: to tylko kino - wywiad z aktorką Αρχειοθετήθηκε 2021-05-08 στο Wayback Machine. (πολωνικά)