Γοδεφρείδος ΦιτςΚλάρενς 5ος κόμης του Μάνστερ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 17 Φεβρουαρίου 1906[1][2][3] |
Θάνατος | 26 Αυγούστου 1975 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (έως 1927) |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
Σπουδές | Σχολείο Τσάρτερχαουζ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός[4] |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Συντηρητικό Κόμμα |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Hilary Wilson (από 1928)[5] |
Γονείς | Harold Fitz-Clarence[6] και Frances Keppel[6] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου μέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου (έως άγνωστη τιμή) member of London County Council |
Βραβεύσεις | Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας |
Θυρεός | |
Ο Γοδεφρείδος ΦιτςΚλάρενς, αγγλ. Godffrey FitzClarens (17 Φεβρουαρίου 1906 - 26 Αυγούστου 1975) από τον Οίκο του Αννοβέρου ήταν 5ος κόμης του Μάνστερ (Munster). Έγινε πολιτικός των Συντηρητικών.
Ο Γοδεφρείδος-Γουλιέλμος-Ριχάρδος-Ούγος ήταν γιος του Χάρολντ-Εδουάρδου ΦιτςΚλάρενς ταγματάρχη και της Φράνσις-Ίζαμπελ-Ελέανορ Κέππελ[7].
Το 1928 διαδέχθηκε τον θείο του Ώμπρεϋ 4ο κόμη του Μάνστερ στον τίτλο του κόμη και στα έδρανα των Συντηρητικών στο Κοινοβούλιο. Το 1934 διορίστηκε στο ανάκτορο ως αντιπρόσωπος της Κυβέρνησης από την Εθνική Κυβέρνηση του Ράμσεϋ ΜακΝτόναλντ και έμεινε ως το 1938, οπότε τοποθετήθηκε στο Γενικό Ταμείο. Ένα έτος μετά έγινε υφυπουργός Πολέμου για οκτώ μήνες.
Επέστρεψε στο Κοινοβούλιο το 1943, όταν ο Ουίνστον Τσώρτσιλ τον όρισε Κοινοβουλευτικό Γραμματέα για την Ινδία & Βιρμανία. Το 1944 υπηρέτησε ως υφυπουργός Εσωτερικών ως το επόμενο έτος, που εκλέχθηκαν οι Εργατικοί. Ο Τσώρτσιλ εκλέχθηκε πάλι το 1951 και ο Γοδεφρείδος έγινε υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου (1954-57). Από το 1954 συμμετείχε στο Ιδιαίτερο Συμβούλιο. Εκτός από την πολιτική ήταν υποδιοικητής τού Σάρρεϋ (1957-73). Το 1957 έγινε ιππότης τού Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Το 1975 απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών και τον διαδέχθηκε ο 2ος εξάδελφός του Εδουάρδος-Κάρολος ΦιτςΚλάρενς ως 6ος κόμης του Μάνστερ.
Νυμφεύτηκε το 1928 την Χίλαρυ Γουίλσον. Η σύζυγός του ήταν επιτυχημένη μουσικός και το 1958 ίδρυσε το "Ίδρυμα της κόμισσας του Μάνστερ"[8] και απεβίωσε το 1979.