Γουίλις Κάριερ | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 26 Νοεμβρίου 1876[1][2] Angola |
Θάνατος | 7 Οκτωβρίου 1950[3][1][2] Νέα Υόρκη[2] |
Τόπος ταφής | Forest Lawn Cemetery[2] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[4] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Κορνέλ Cornell University College of Engineering |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | εφευρέτης μηχανικός επιχειρηματίας τεχνικός[5] |
Οικογένεια | |
Γονείς | Duane Williams Carrier[6] και Elizabeth R. Haviland |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | μετάλλιο Φρανκ Π. Μπράουν (1941) ASME Medal (1934)[7] Αίθουσα Φήμης των Εθνικών Εφευρετών (1985)[1] Μετάλλιο Τζον Σκοτ (1931)[8] |
![]() | |
O Γουίλις Κάριερ (αγγλ. Willis Haviland Carrier Bifsas, 1876 - 1950) ήταν Αμερικανός μηχανικός, εφευρέτης και επιχειρηματίας, ευρύτερα γνωστός για την πρωτοποριακή εφεύρεση του κλιματισμού.[9][10][11]
Ο Κάριερ εφηύρε την πρώτη ηλεκτρική μονάδα κλιματισμού το 1902 και το 1915 ίδρυσε την εταιρεία Carrier Corporation η οποία, πρώτη τότε, ξεκίνησε να ειδικεύεται στην παραγωγή και την τοποθέτηση συστημάτων θέρμανσης, εξαερισμού και κλιματισμού.[12] Εξαιτίας αυτής της καινοτομίας του, γνώρισε στη ζωή του μεγάλη επιχειρηματική επιτυχία και οικονομική ευμάρεια. Ο μηχανικός και επιχειρηματίας Γουίλις Κάριερ, με τις βασικές θεωρίες του κλιματισμού που διατύπωσε, θεωρείται ο πρώτος άνθρωπος που ανέπτυξε -σε παραγωγική κλίμακα- τον σύγχρονο κλιματισμό (air conditioning).[13][14][15]
Γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1876 στην Αγκόλα της Νέας Υόρκης, και ήταν γιος του Duane Williams Carrier (1836-1908) και της Elizabeth R. Haviland (1845-1888. Αποφοίτησε από την Angola Academy το 1894 και από το λύκειο του Μπάφαλο (Buffalo) το 1897.[16][17]
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ από το 1897 και απέκτησε το πτυχίο του Μηχανολόγου Μηχανικού το 1901.[18][19]
Στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, στις 17 Ιουλίου 1902, ως λύση στα προβλήματα ποιότητας του αέρα, που αντιμετώπιζε η εταιρεία Sackett-Wilhelms Lithographing & Publishing Company[20] στο Μπρούκλιν, ο Κάριερ μετά από επίμονη προσπάθεια και τη δέουσα εφευρετικότητα, υπέβαλε σχέδια γι' αυτό, που έμελλε να γίνει γνωστό ως το πρώτο υλοποιηθέν κλιματιστικό σύστημα στον κόσμο. Η εγκατάσταση αυτού του συστήματος -το 1902- σηματοδότησε τη "γέννηση" του κλιματισμού εξαιτίας και της προσθήκης ελέγχου της υγρασίας του αέρα.
Το πρωταρχικό αυτό σύστημα προορίζονταν για να εκτελεί τέσσερις βασικές λειτουργίες:
Μετά από πολλαπλές βελτιώσεις και δοκιμαστικές εφαρμογές, στις 2 Ιανουαρίου 1906, ο μηχανικός Κάριερ επιβραβεύτηκε με το πρώτο -συναφές με τον κλιματισμό- Αμερικανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας [1] (US Patent 808.897) για μια "συσκευή επεξεργασίας αέρα", το πρώτο "κλιματιστικό" τύπου ψεκασμού. Σχεδιάστηκε και για την ύγρανση και για την αφύγρανση του αέρα αλλά και για τη θέρμανση νερού για την πρώτη λειτουργία, και την ψύξη του νερού για τη δεύτερη λειτουργία.
Το 1906, μετά από ενδελεχείς δοκιμές, διαπίστωσε ο ίδιος ότι «η συνεχής πτώση του σημείου δρόσου διατηρούσε πρακτικά σταθερή τη σχετική υγρασία του αέρα», γεγονός που αναγνωρίστηκε, επιστημονικά πολύ αργότερα, ως «ο νόμος της σταθερής συμπίεσης του σημείου δρόσου». Σε αυτήν την ανακάλυψη βασίστηκε, και τελικά ο Κάριερ υπέβαλε αίτημα για παγκόσμιο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 17 Μαΐου 1907. Η σχετική πατέντα [2] (US Patent 1.085.971), εκδόθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1914 στις ΗΠΑ.
Στις 3 Δεκεμβρίου 1911, ο Κάριερ παρουσίασε την πιο σημαντική εργασία του για τον κλιματισμό - με τον τίτλο Rational Psychrometric Formulas - στο ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Μηχανολόγων Μηχανικών, εργασία που έμεινε ιστορική από τότε, ως "Magna Carta of Psychrometrics".[21] Αυτή η πρωτότυπη εργασία του συσχετίζει τεχνικά τις έννοιες της σχετικής υγρασίας, της απόλυτης υγρασίας και της θερμοκρασίας του σημείου δρόσου, ενώ ταυτόχρονα καθιστά εφικτή τη σχεδίαση των συστημάτων κλιματισμού.
Το 1930, ως επιχειρηματίας πλέον, ο Κάριερ ίδρυσε τις εταιρείες Toyo Carrier και Samsung στην Ιαπωνία και την τότε Κορέα (επαρχία υπό την επικυριαρχία της αυτοκρατορικής Ιαπωνίας). Σήμερα, η Νότια Κορέα είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα κλιματιστικών συστημάτων στον πλανήτη.
Η Carrier Corporation στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, πρωτοστάτησε στο σχεδιασμό και την κατασκευή ψυκτικών συστημάτων, για την ψύξη ιδίως μεγάλων χώρων, κυρίως επαγγελματικών ή διασκέδασης. Αυξάνοντας τη βιομηχανική παραγωγή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ο κλιματισμός γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ευρεία αποδοχή από την αμερικανική κοινωνία και αγορά.
Η εισαγωγή οικιακού κλιματισμού επεκτάθηκε -τη δεκαετία του 1920- λόγω των θερμών κλιματικών συνθηκών, κυρίως στις νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ, γνωστές και ως ζώνη του Ήλιου. Η εταιρεία έγινε θυγατρική της πολυεθνικής, United Technologies το 1980 και παρέμεινε ως και το 2020. Τότε, ξεκίνησε και πάλι τη λειτουργία της, ως ανεξάρτητη ιδιωτική εταιρεία.[22]
Η Carrier Corporation παραμένει πρωτοποριακή εταιρεία και στον εμπορικό και στον οικιακό κλιματισμό, αλλά και στην ψύξη. Το 2018, η Carrier Corporation είχε πωλήσεις 18,6 δισ. δολ. και απασχολούσε 53.000 άτομα.
Για τη συνεισφορά του στην επιστήμη και την τεχνολογία, ο Κάριερ τιμητικά έλαβε το πτυχίο Μηχανικής από το Πανεπιστήμιο Λεχάι το 1935 [23] και τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Alfred το 1942.
Εισήχθη μετά θάνατον στην Αίθουσα Φήμης των Εθνικών Εφευρετών (1985) και επίσης στο Museum Hall of Fame του Μπάφαλο (2008).
|url=
value (βοήθεια). ASME. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022.