Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης | |
---|---|
Όνομα | Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής 1908 |
Ίδρυση | 29 Νοεμβρίου 1908 |
Έδρα | Θεσσαλονίκη, Ελλάδα |
Χρώματα | Μπλε & Λευκό |
Ομάδες | Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (ποδόσφαιρο ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (καλαθοσφαίριση ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (καλαθοσφαίριση γυναικών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (πετοσφαίριση ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (πετοσφαίριση γυναικών) και Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (υγρός στίβος) |
Πρόεδρος | Εφραίμ Κυριζίδης |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
Πολυμέσα σχετικά με το σωματείο |
Ο Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής[1] είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1908 και αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα εν ενεργεία αθλητικά σωματεία στην Ελλάδα.
Αντλεί το όνομα του από τον Ηρακλή, ημίθεο και ήρωα της ελληνικής μυθολογίας. Στο έμβλημα του απεικονίζεται το άγαλμα του Ηρακλή του Λυσίππου.[2][3] Τα χρώματα του είναι το μπλε και το λευκό, εμπνευσμένα από τη γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας, ως ένδειξη της εθνικότητας και του πάθους των μελών του για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης τότε Θεσσαλονίκης από την οθωμανική αυτοκρατορία.
Αποτελεί τον παλαιότερο εν ενεργεία αθλητικό σύλλογο της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας, και θεωρείται ως η ομάδα των συντηρητικών παλαιών Θεσσαλονικέων.[4] Τα προσωνύμια που τον ακολουθούν είναι «Γηραιός» και «Ημίθεος». Έχει δεκάδες επιτυχίες σε όλα τα τμήματά του, που τον καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους βάσει οπαδών, τίτλων και αριθμού αθλημάτων.
Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης καλλιεργεί σήμερα ένα σύνολο 14 αθλημάτων, εκ των οποίων τα 11 είναι ολυμπιακά: Ποδόσφαιρο, Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Υδατοσφαίριση, Rugby (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Κλασικός Αθλητισμός, Κολύμβηση, Καλλιτεχνική Κολύμβηση, Καταδύσεις, Ξιφασκία, Judo, Karate (Παραδοσιακό και Sport), Jiu Jitsu (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα) και Παγκράτιο (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα). Συνολικά διατηρεί 18 τμήματα, δεδομένου ότι λειτουργούν ξεχωριστά γυναικεία τμήματα σε Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Υδατοσφαίριση και Rugby.[1]
Στις 29 Νοεμβρίου 1908 συγκλήθηκε η ιδρυτική γενική συνέλευση ενός νέου αθλητικού συλλόγου με την επωνυμία «Μακεδονικός Γυμναστικός Σύλλογος» από τα πρώην μέλη του αθλητικού τμήματος του Ομίλου Φιλομούσων. Στην πρώτη αυτή γενική συνέλευση ψηφίστηκε το καταστατικό του νέου αθλητικού συλλόγου, το οποίο αποτελούνταν από 36 άρθρα και εξελέγη το πρώτο διοικητικό συμβούλιο. Πρόεδρος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου ανέλαβε ο ιατρός Αλκιβιάδης Μάλτος, γραμματέας ο Ι. Αντωνιάδης και μέλη οι Π. Κοντογιάννης, Αιμ. Κόπανος, Δημήτριος Χατζόπουλος, Δημήτριος Κοντορέπας και Ιωάννης Κύρου. Μετά την πρώτη αυτή γενική συνέλευση οι άνθρωποι του αθλητικού συλλόγου ενημέρωσαν τις αρχές του οθωμανικού καθεστώτος και η αστυνομία επέτρεψε τη λειτουργία του αθλητικού συλλόγου με μία απλή άδεια.[5] Η ποδοσφαιρική ομάδα του Γ.Σ. Μακεδονικού προπονούνταν στο γυμναστήριο, στο Παπάφειο Ορφανοτροφείο και στα Καραγάτσια με προπονητή τον Ιούλιο Σαριδάκη. Πρώτος γυμναστής του αθλητικού συλλόγου ήταν ο Γ. Διακάκης.[6]
Την περίοδο αυτή στη Θεσσαλονίκη ανελίχθηκε το κίνημα των Νεότουρκων και οι πολιτικές συνθήκες ήταν ρευστές. Οι κάτοικοι των μη τουρκικών παροικιών της Θεσσαλονίκης δέχονταν έντονες πιέσεις για να αποβάλουν τα εθνικά χαρακτηριστικά και σύμβολα από τις δραστηριότητες τους. Σύμφωνα με τον νέο νόμο περί σωματείων, κάθε σύλλογος της Θεσσαλονίκης όφειλε να επανιδρυθεί υπό λιγότερο εμφανή εθνικά χαρακτηριστικά. Η αναφορά περί Μακεδονίας στον τίτλο του αθλητικού συλλόγου ενοχλούσε τις οθωμανικές αρχές, καθώς παρέπεμπε στις αλυτρωτικές διεκδικήσεις της Ελλάδας, αλλά και στην ελληνικότητα της περιοχής.[5]
Το 1910 οι Αλκιβιάδης Μάλτος, Δημήτριος Κοντορέπας, Ιωάννης Κύρου και Αιμ. Κόπανος ανέλαβαν την ευθύνη, και με εντελώς αντικαταστατικό τρόπο, ήρθαν σε συνεννόηση με τις αρχές του καθεστώτος των Νεότουρκων, διαφοροποίησαν τον κανονισμό λειτουργίας και άλλαξαν την επωνυμία του αθλητικού συλλόγου σε «Οθωμανικός Ελληνικός Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής».[7] Παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις τις αρχές του καθεστώτος των Νεότουρκων, εξελέγη νέο διοικητικό συμβούλιο υπό την προεδρία του εκδότη της εφημερίδας «Νέα Αλήθεια», Ιωάννη Κούσκουρα. Στις 13 Μαρτίου 1911 πραγματοποιήθηκε η επόμενη γενική συνέλευση όπου παρουσιάστηκε το νέο καταστατικό του αθλητικού συλλόγου.[5]
Για να επισημοποιήσει την υπόσταση του, ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης εγγράφηκε στον Σύνδεσμο Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων (Σ.Ε.Γ.Α.Σ.) και όρισε πρώτο αντιπρόσωπο του τον Κ. Ψαροδήμο. Το 1910 και το 1911 στο γυμναστήριο του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκαν σχολικές γυμναστικές επιδείξεις και το 1911 έγιναν συγχρόνως αθλητικοί αγώνες. Οι επιδείξεις αυτές γίνονταν όχι μόνο για να επιδειχθεί η γυμναστική πρόοδος των αθλητών, αλλά επίσης ήταν μία εθνική εκδήλωση, όπου ο ελληνισμός της Θεσσαλονίκης συσπειρώνονταν και καμάρωνε τα εθνικά χρώματα καθώς τα γαλανόλευκα της ελληνικής σημαίας κοσμούσαν τις στολές των αθλητών.[6]
Ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης άρχισε να προκηρύσσει κάθε χρόνο εφηβικούς αθλητικούς αγώνες μεταξύ των ελληνικών σχολείων της Μέσης Εκπαίδευσης, δηλαδή του Γυμνασίου, του Παπαφείου Ορφανοτροφείου, του Λυκείου Νούκα και της Σχολής Κωνσταντινίδη. Οι πρώτοι από αυτούς τους αγώνες πραγματοποιήθηκαν στις 7 και 8 Απριλίου 1912 στο Γυμναστήριο, όπου συνολικά αγωνίστηκαν 169 αθλητές. Λίγους μήνες νωρίτερα, αναφέρεται στην εφημερίδα «Μακεδονία» ότι στις 28 Νοεμβρίου 1911 διεξήχθησαν ποδοσφαιρικοί αγώνες μεταξύ των μαθητών του Λυκείου εναντίον της μεικτής ομάδας του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης και των μαθητών του Ελληνικού Γυμνασίου. Το Λύκειο νίκησε τη μεικτή ομάδα με score 1–0. Ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης έστειλε έγγραφο προς τις συντεχνίες και τα ελληνικά εργατικά σωματεία, προτείνοντας στα μέλη τους να γυμνάζονται στον αθλητικό σύλλογο, ο οποίος έχαιρε της εκτίμησης της ελληνικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης.[6]
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1912 ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης διοργάνωσε τους Α΄ Ναυτικούς Αγώνες Θεσσαλονίκης οι οποίοι περιλάμβαναν κολυμβητικά αγωνίσματα και λεμβοδρομίες. Ο Οθωμανός ναύαρχος Τζαβήτ Μπέης έθεσε στη διάθεση των παραγόντων του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης κάθε πρόσφορο μέσο, ακόμα και το πολεμικό πλοίο «Φουάτ» για την επιτυχία των ναυτικών αγώνων. Στους αγώνες συμμετείχαν επίσης αθλητές της Γερμανικής Λέσχης, μεμονωμένοι αθλητές, επαγγελματίες κωπηλάτες, καθώς και ναύτες του οθωμανικού πολεμικού ναυτικού. Με εντολή του ναυάρχου σημαιοστολίστηκε όλη η περιοχή της πλατείας του Λευκού Πύργου και επετράπη να κοπεί εισιτήριο από τους θεατές της προκυμαίας.[5]
Μόλις 13 ημέρες μετά τους Α΄ Ναυτικούς Αγώνες Θεσσαλονίκης, που διοργάνωσε ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης, ξεκίνησε ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος. Με την κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου κάθε αθλητική δραστηριότητα σταμάτησε. Τα περισσότερα μέλη του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης επιστρατεύτηκαν στον οθωμανικό στρατό. Ο πρόεδρος του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, Νικόλαος Κασάπης, ιατρός του οθωμανικού στρατού, αιχμαλωτίστηκε μετά από μερικές ημέρες από τον στρατό του Μαυροβουνίου.[5]
Μόλις 36 ημέρες μετά τους Α΄ Ναυτικούς Αγώνες Θεσσαλονίκης, που διοργάνωσε ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης, ο ελληνικός στρατός έμπαινε στη Θεσσαλονίκη απελευθερώνοντας την πόλη μετά από 482 χρόνια σκλαβιάς. Στις 26 Οκτωβρίου 1912 ο Χασάν Ταχσίν Πασάς υπέγραψε το σύμφωνο παράδοσης της Θεσσαλονίκης στον ελληνικό στρατό.[5]
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, η επιτροπή του Ηρακλή Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκε στον πρίγκηπα Νικόλαο και έθεσε στη διάθεση των ελληνικών αρχών μία ομάδα 50 ατόμων, που δήλωσε εθελοντικά συμμετοχή. Η ευγενική άρνηση του πρίγκηπα Νικολάου έστρεψε την προσοχή της επιτροπής στην Ελληνική Χωροφυλακή. Ο Ν. Μάνος με τον Δημήτριο Κοντορέπα παρουσιάστηκαν στον αρχηγό της Δημόσιας Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, ο οποίος δέχθηκε τις υπηρεσίες των ανθρώπων του Ηρακλή Θεσσαλονίκης και συγκρότησε σώμα 40 ατόμων για την οργάνωση περιπόλων μέσα στη Θεσσαλονίκη.
Το σώμα αυτό, που έφερε ιδιαίτερα διακριτικά, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές και κυρίως για νυχτερινές περιπόλους. Επικεφαλής του σώματος ήταν ο Νικόλαος Χριστοδούλου και συμμετείχαν οι Θ. Βαλαούρης, Βασίλειος Ζαρκάδης, Ν. Ζουμετίκος, Θάνος, Αστ. Θωμάς, Θ. Καραγκουνίδης, Ν. Καραγκουνίδης, Κ. Καστρίτσης, Απόστολος Κοσμόπουλος, Ν. Κωνσταντινίδης, Ι. Νικολάου, Γ. Παπαβασιλείου, Θ. Παπαδέλης, Λ. Παπαδέλης, Α. Πετρίδης, Ι. Ρούσης, Ν. Σπύρης, Χ. Στέφου, Γεώργιος Σωτηριάδης, Χρ. Υφαντής, Α. Φιλιππίδης, Χρ. Φιλίππου, Φωκάς, Εμ. Χατζόγλου και αρκετοί άλλοι.[5]
Με την έναρξη του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου υπήρξαν αρκετοί οι οποίοι προσέτρεξαν στην Αθήνα, για να εγγραφούν σε λόχους εθελοντών και να πολεμήσουν για την πατρίδα. Όταν μερικά χρόνια αργότερα ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ. ζήτησε από όλους τους αθλητικούς συλλόγους της Ελλάδας να του αναφέρουν τους πεσόντες ή τους τραυματίες αθλητές υπέρ της πατρίδας, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης στην από 31 Δεκεμβρίου 1913 επιστολή του, αφού δήλωσε ότι «δυστυχώς ο ημέτερος σύλλογος μέχρι σήμερον δεν έχει να επιδείξει μέλη και αθλητές αυτού πεσόντες υπέρ πατρίδος εις το Πεδίον της Τιμής», ανέφερε ως τραυματίες υπέρ της πατρίδας τους Γεώργιο Σωτηριάδη, αθλητή, Κ. Βολιώτη και Ν. Βρέττα. Ανέφερε επίσης ως αγωνιστές τους Νικόλαο Κασάπη, Βασίλειο Ζαρκάδη, Κ. Καστρίτση και τα μέλη του αθλητικού συλλόγου Π. Γκίνη, Θ. Καραγκουνίδη, Ν. Χρυσόπουλο, Ν. Αντωνιάδη, Φιλ. Βαζάκα, Ι. Μαντόπουλο, Γ. Σάγια, Ι. Μαλακασιώτη, Γ. Δόικο, Κ. Ρέντη, Π. Οικονομίδη, Γ. Παναγιώτου, Γ. Παχίνα, Ν. Πρατογιάννη, Θ. Γεωργίου, Ζ. Τομαζίνο, καθώς και τους προσκόπους Α. Νάστου και Π. Δαούτη.[5]
Το πρώτο πράγμα που αντιμετώπισαν οι παράγοντες του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ήταν το ζήτημα της αλλαγής της επωνυμίας. Και ενώ η επικρατούσα άποψη ήταν να επανέλθει ο αθλητικός σύλλογος στην παλαιά επωνυμία, τελικά στη γενική συνέλευση στις 24 και 26 Απριλίου 1913, υπερίσχυσε η άποψη να παραμείνει το όνομα του ημίθεου Ηρακλή της ελληνικής μυθολογίας, το οποίο συμβόλιζε τη δύναμη και τη ρώμη, στοιχεία που έπρεπε να προβάλει ο αθλητικός σύλλογος. Παράλληλα ψηφίστηκε νέος κανονισμός λειτουργίας ο οποίος αποτελούνταν από 54 άρθρα και για τη σύνταξη του χρησιμοποιήθηκαν οι κανονισμοί των αθλητικών συλλόγων της παλαιάς Ελλάδας, που ζητήθηκαν από τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. για τον λόγο αυτόν.[5]
Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης άλλαξε το καταστατικό του, αλλά η επίσημη αναγνώριση του από το κράτος της Ελλάδας άργησε να γίνει. Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 281 περί σωματείων, ο αθλητικός σύλλογος έπρεπε να προσκομίσει πρακτικό ίδρυσης και πίνακα ονομάτων των ιδρυτών. Τα έγγραφα αυτά όμως δεν ήταν διαθέσιμα, καθώς ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης είχε ιδρυθεί επί οθωμανικού καθεστώτος, και εκτός από το καταστατικό υπήρχε μόνο η απλή άδεια που εκδόθηκε από την αστυνομία.
Τελικά, μετά από ανταλλαγές εγγράφων με τον πρόεδρο του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης αναγνωρίστηκε ως «Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής» και εγκρίθηκε το καταστατικό του με την απόφαση 1106 του 1914 του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης καταχωρήθηκε στο βιβλίο αναγνωρισμένων σωματείων με αριθμό 1720 (παλαιός αριθμός 18) στις 11 Ιανουαρίου 1915, δηλαδή σχεδόν δυόμιση χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.[5]
Το 2020 ιδρύθηκε ο «Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής 1908»[1][8] στα πρότυπα του παλαιού Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, αλλά χωρίς να κληρονομήσει τα χρέη του παλαιού αθλητικού σωματείου.[9][10][11][12][13][14][15][16][17][18] Στις 4 Φεβρουαρίου 2021 υπερψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το άρθρο 41 του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών. Σύμφωνα με αυτήν, η ακίνητη περιουσία στη Μίκρα Καλαμαριάς και στους Χορτατζήδες Θεσσαλονίκης πέρασε άνευ ανταλλάγματος στο αθλητικό σωματείο με την επωνυμία «Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής 1908».[19][20]
Ακολουθεί το διοικητικό συμβούλιο του Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908:[21][22][23][24][25]
Ιδιότητα | Υπεύθυνος |
---|---|
Πρόεδρος | Εφραίμ Κυριζίδης |
Αναπληρωτής Πρόεδρος | Χαράλαμπος Χατζηχαραλάμπους |
Αντιπρόεδρος | Ευάγγελος Μπερμπέρογλου |
Γενικός Γραμματέας | Γεώργιος Σερέφας |
Ταμίας | Αναστάσιος Δίγκας |
Μέλη | Αλέξανδρος Οικονομίδης |
Γεώργιος Χατζηνάκος | |
Δημήτριος Τέης–Σιούτης | |
Αναστάσιος Γκουλέτσος | |
Αναστασία Βαντσιούρη | |
Δημήτριος Βλάχος | |
Ηρακλής Θεοδώρου | |
Δημήτριος Πετρίδης | |
Θεόφιλος Πατέλης |
Ακολουθούν οι έφοροι των αθλητικών τμημάτων του Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908:[21][26][27][28][24]
Ιδιότητα | Υπεύθυνος |
---|---|
Έφοροι Καλαθοσφαίρισης | Αλέξανδρος Οικονομίδης |
Αναστασία Βαντσιούρη | |
Έφορος Πετοσφαίρισης | Ευάγγελος Μπερμπέρογλου |
Έφορος Υδατοσφαίρισης | Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης |
Έφορος Καλλιτεχνικής Κολύμβησης | |
Έφορος Κολύμβησης | Αναστάσιος Γκουλέτσος |
Έφορος Καταδύσεων | Μαρία Μεταλλίδου |
Έφορος Κλασικού Αθλητισμού | Γεώργιος Σερέφας |
Έφορος Ξιφασκίας | Γεώργιος Μολυβίδης |
Έφορος Judo | Αλέξανδρος Σαμπρής |
Έφορος Karate | Αγγελική Κρουσταλούδη |
Έφορος Jiu Jitsu | |
Έφορος Παγκρατίου |
Στο έμβλημα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης απεικονίζεται το άγαλμα του Ηρακλή του Λυσίππου. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί ως έμβλημα και το κεφαλαίο γράμμα Ήτα (Η) του ελληνικού αλφαβήτου.[2][3] Το 2017 παρουσιάστηκε το νέο έμβλημα του αθλητικού συλλόγου.[29] Τα χρώματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης είναι το μπλε και το λευκό, εμπνευσμένα από τη γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας, ως ένδειξη της εθνικότητας και του πάθους των μελών του για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης τότε Θεσσαλονίκης από την οθωμανική αυτοκρατορία.
Το 1908 η ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης εκτιμώντας το έργο το οποίο ανέλαβαν οι ιδρυτές του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, παραχωρήθηκε στον αθλητικό σύλλογο ένα μέρος του κοινοτικού γηπέδου στο τέρμα της παλαιάς οδού Δεσπεραί, όπου σήμερα είναι η αρχή του κεντρικού διαδρόμου του πάρκου που βρίσκεται κοντά στο κτήριο της Χ.Α.Ν.Θ.. Στο γήπεδο αυτό άρχισε η πρώτη οργανωμένη αθλητική κίνηση της Θεσσαλονίκης, και πήρε σαφή μορφή η εθνική δραστηριότητα των υπόδουλων Θεσσαλονικέων (από την οθωμανική αυτοκρατορία) και των ηρώων του Μακεδονικού Αγώνα.[30]
Το 1912 η εφορεία των σχολών διεκδίκησε τον κεντρικό αυτόν χώρο και ζήτησε την ανέγερση μεγάλου διδασκαλείου μαζί με οικοτροφεία. Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αντέδρασε άμεσα με μακροσκελή επιστολή προς την κοινότητα. Οι συνεχόμενες ενέργειες του αθλητικού συλλόγου και των υποστηρικτών του συντέλεσαν ώστε η απόφαση για την ανέγερση του διδασκαλείου να μην πραγματοποιηθεί.[30]
Το 1913 η κοινότητα της Θεσσαλονίκης πήρε την απόφαση να παραχωρήσει οριστικά το γήπεδο στον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης για μία δεκαετία, μετά από τη θερμή υποστήριξη των μελών της, Ιωάννη Κούσκουρα και Ν. Μάνου, και των Μητροπολιτών Θεσσαλονίκης, Γενναδίου και Ιωακείμ Δ΄. Ωστόσο, στις 15 Ιουνίου 1913 απορρίφθηκε η απόφαση αυτή από τον Γενικό Διοικητή της Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ρακτιβάν ο οποίος έπεσε θύμα εισηγήσεων που δεν είχαν μελετηθεί.[30]
Τον Νοέμβριο 1913 ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος ενέκρινε, και με προσωπική μεσολάβηση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γενναδίου, την παραχώρηση ενός χώρου 15 στρεμμάτων απέναντι από το κεντρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης (σημερινό γενικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Γεώργιος Γεννηματάς»), και δίπλα στην τουρκική Σχολή Ιδαδιέ όπου σήμερα βρίσκεται η πλατεία του Τμήματος Χημείας και η Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.). Το οικόπεδο ισοπεδώθηκε και μεταφέρθηκαν τα όργανα γυμναστικής από το παλαιό γυμναστήριο. Στις 29 Ιανουαρίου 1915 συντάχθηκε το συμβόλαιο εκμίσθωσης του χώρου αυτού στον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης για την εγκατάσταση του γυμναστηρίου.[31][6]
Το γήπεδο αυτό αποτέλεσε τον μοναδικό για πάνω από μία δεκαετία χώρο άθλησης και διεξαγωγής αγώνων για τη Θεσσαλονίκη με εξαίρεση το διάστημα της μεγάλης πυρκαγιάς της Θεσσαλονίκης (1917–1919), όπου ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης διέθεσε το γήπεδο στους πυροπαθείς αλλά και στον Ερυθρό Σταυρό για να το μετατρέψει σε υπαίθριο νοσοκομείο. Από το 1916 το στάδιο του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης φιλοξενούσε πλέον και την ποδοσφαιρική ομάδα και έγινε ο βασικός χώρος όπου παιζόταν το ποδόσφαιρο στη Θεσσαλονίκη με τους συμμαχικούς στόλους της Entente να είναι σταθεροί θαμώνες στα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[31][6]
Η γειτνίαση του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης με το νεοσυσταθέν Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1925) δημιούργησε προβλήματα καθώς το πανεπιστήμιο αναπτυσσόταν και ήθελε επιπλέον χώρους. Το 1930 το Α.Π.Θ. προσπάθησε να διώξει τον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης από τον χώρο και η πολιτεία ως μεσοβέζικη λύση κατέληξε στην από κοινού χρήση του σταδίου με τους φοιτητές να γυμνάζονται σε συγκεκριμένες μέρες και ώρες. Οι προστριβές αυτές ήταν έντονες σε όλη τη δεκαετία του 1930 και το 1938 μετά από απόφαση του υπουργικού συμβουλίου το στάδιο αυτό παραχωρήθηκε στο Α.Π.Θ. για την επέκταση των εγκαταστάσεων του.[31][6]
Στις 15 Οκτωβρίου 1950 συνέβη η έξωση του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης από το γήπεδο του. Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης θα αντιμετώπιζε τον Γ.Σ. Μέγα Αλέξανδρο Θεσσαλονίκης σε αγώνα πρωταθλήματος της Α΄ Κατηγορίας Ε.Π.Σ. Μακεδονίας 1950–1951. Όμως, η αστυνομία κατόπιν υπόδειξης του Α.Π.Θ. εμπόδισε τους φιλάθλους να εισέλθουν στο γήπεδο του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, ενώ απαγόρευσε και τη διεξαγωγή του αγώνα, με την αιτιολογία ότι ο χώρος ανήκει στο Α.Π.Θ..[32]
Από το 1950 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης δεν διαθέτει ιδιόκτητο ποδοσφαιρικό γήπεδο. Ωστόσο, ο αθλητικός σύλλογος διαθέτει τις δύο μεγάλες γηπεδικές εγκαταστάσεις στην περιοχή των Χορτατζήδων της Θεσσαλονίκης και στη περιοχή της Μίκρας της Καλαμαριάς για την κατασκευή ενός μελλοντικού ιδιόκτητου γηπέδου μαζί με τις υπόλοιπες αθλητικές εγκαταστάσεις του.[33][34][35]
Το τμήμα ποδοσφαίρου του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης χρησιμοποιούσε ως αγωνιστική έδρα το Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο της Θεσσαλονίκης από το 1960 έως το 2002, από το 2004 έως το 2012. Στις 6 Νοεμβρίου 1960 διεξήχθη ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Στην παρθενική του εμφάνιση κατάφερε να πάρει την πρώτη του νίκη (2–1) απέναντι στον τυπικά γηπεδούχο Μ.Γ.Σ.Σ. Θερμαϊκό Θεσσαλονίκης για την 8η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1960–1961.[36]
Tο Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο είναι ένα πλήρες αθλητικό συγκρότημα πολλαπλών δραστηριοτήτων που καταλαμβάνει έκταση 106.534 τετραγωνικών μέτρων (τ.μ.).[37]
Το Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο περιλαμβάνει:[37]
Το προπονητικό κέντρο της επαγγελματικής ομάδας ποδοσφαίρου του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης βρίσκεται στην περιοχή της Μίκρας της Καλαμαριάς, νοτιοανατολικά των εργατικών κατοικιών της Νέας Κρήνης της Καλαμαριάς, κοντά στην ακτή της θάλασσας του Θερμαϊκού κόλπου και περίπου στα 1000 μέτρα από την περιφερειακή τάφρο. Ο χώρος του προπονητικού κέντρου περιλαμβάνει δύο κομμάτια. Το πρώτο κομμάτι αποτελείται συνεχόμενα από 24.862,50 τ.μ. και 5.154 τ.μ. και το δεύτερο κομμάτι αποτελείται από 29.170 τ.μ., δηλαδή ο χώρος αυτός αποτελείται συνολικά από 59.126,50 τ.μ..[30]
Τον Ιούνιο 1968 το Υπουργείο Βορείου Ελλάδος με έγγραφο του (αριθμός 5550 στις 16 Μαΐου 1968) προς τη Γενική Διεύθυνση Φορολογίας του Υπουργείου Οικονομικών όριζε ότι στον χώρο των 59.126,50 τ.μ. είναι δυνατή η ανέγερση σταδίου, γυμναστηρίου, κτηρίων, κ.λπ. με κανονικό ύψος. Δηλαδή ότι με την κατασκευή αυτή δεν εμποδίζεται η πολεοδομική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης και του ρυθμιστικού σχεδίου, και προέβλεπε αθλητικές εγκαταστάσεις στην παραθαλάσσια περιοχή με μόνο περιορισμό να διατηρηθεί η απόσταση του από τη θάλασσα του Θερμαϊκού κόλπου τουλάχιστον στα 25 μέτρα. Τέλος, ότι είναι δυνατή η παραχώρηση του συγκεκριμένου χώρου στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για την πραγμάτωση του παραπάνω σκοπού.[30]
Στις 1 Νοεμβρίου 2001 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια των γηπεδικών εγκαταστάσεων και του τριώροφου κτηρίου στο οποίο στεγάζονται οι λειτουργικές υπηρεσίες της επαγγελματικής ομάδας ποδοσφαίρου του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης.[30][37]
Το προπονητικό κέντρο της Μίκρας Καλαμαριάς περιλαμβάνει:[30][37]
Από το 2002 έως το 2004 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης χρησιμοποιούσε ως αγωνιστική έδρα το ιδιόκτητο γήπεδο του Α.Σ. Μακεδονικού Νεάπολης, λόγω της ανακαίνισης του Καυτανζογλείου Εθνικού Σταδίου εν όψει των επερχόμενων Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 2004 στην Αθήνα.[38]
Το τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε το 1921.[39] Το 1928 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1927–1928 το οποίο υπήρξε και το πρώτο στην ιστορία του θεσμού στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Αμπατζόγλου, που ήταν και ένας από τους παίκτες της ομάδας που κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, υπήρξε ένα από τα δεκατρία ιδρυτικά μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (F.I.BA.), υπογράφοντας το πρακτικό ίδρυσής της το 1932.[40]
Το 1935 οι καλαθοσφαιριστές της Χ.Α.Ν.Θ. μεταγράφονται ομαδικά στον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, ο οποίος κατακτά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1934–1935 για δεύτερη φορά στην ιστορία του συλλόγου.[40] Το 1936 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1935–1936. Το 1962 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατακτά τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1961–1962. Το 1964 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1963–1964. Η ομάδα καλαθοσφαίρισης παίδων κατάκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Παίδων 1975–1976.
To 1968 το τμήμα καλαθοσφαίρισης γυναικών κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1967–1968. Το 1971 και το 1972 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1970–1971 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1971–1972 αντίστοιχα.
Το 1981 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1980–1981 και ηττήθηκε από την Α.Ε.Κ.. Το 1987 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Ιβανωφείου κλειστού γυμναστηρίου, το οποίο αποτελεί αγωνιστική έδρα των τμημάτων καλαθοσφαίρισης του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης.[31][41] Το 1988 η ομάδα καλαθοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ε.ΚΑ.Σ. Θεσσαλονίκης και αγωνίστηκε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1987–1988 καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση.
Το 1994 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1993–1994 και ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Το 1995 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα 1994–1995 με κορυφαίο τον Walter Berry.[42] Το 1995 η ομάδα καλαθοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1994–1995.
Το 1996 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1995–1996 και ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό, έχοντας στη σύνθεσή της τον Roy Tarpley και τον Xavier McDaniel, δύο καλαθοσφαιριστές με αξιόλογη θητεία στο N.B.A.. Το 1997 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα 1996–1997.
Το 1998 οι ομάδες καλαθοσφαίρισης εφήβων και παίδων κατέκτησαν το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1997–1998 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων 1997–1998 αντίστοιχα. Κατά το τέλος της δεκαετίας, ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης συγκέντρωσε και ανέδειξε ορισμένους από τους πιο χαρισματικούς νεαρούς Έλληνες καλαθοσφαιριστές με κορυφαίο τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος εντάχθηκε στην ομάδα το 1999 και παρέμεινε έως το 2004.
Την αγωνιστική περίοδο 2000–2001 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης συμμετείχε στη F.I.BA. SuproLeague 2000–2001 και προκρίθηκε στις 16 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Με τον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης αγωνίζονταν εκείνη τη χρονιά ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Νίκος Χατζηβρέττας, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, που υπήρξαν τέσσερις καλαθοσφαιριστές από τους στυλοβάτες των επιτυχιών της Εθνικής Ελλάδας, η οποία τα επόμενα χρόνια αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο F.I.BA. EuroBasket 2005 και δευτεραθλήτρια κόσμου στο F.I.BA. World Championship 2006.
Το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε το 1921. Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης βίωνε την καλύτερη περίοδο της ιστορίας του και μέσα στη δεκαετία 2001–2010 κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2001–2002, 2004–2005, 2006–2007, 2007–2008), 5 Κύπελλα Ελλάδας (1999–2000, 2001–2002, 2003–2004, 2004–2005, 2005–2006) και 4 Super Cup Ελλάδας (2004, 2005, 2007, 2008).
Αγωνίστηκε επίσης σε 5 final four του C.E.V. Champions League (2001–2002, 2003–2004, 2004–2005, 2005–2006, 2008–2009), εκ των οποίων τις τρεις τελευταίες χρονιές αγωνίστηκε στον τελικό. Κορυφαία στον ελληνικό χώρο τη δεκαετία αυτή υπήρξαν και τα τμήματα πετοσφαίρισης εφήβων και παίδων του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης.
Το 2012 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε στην Ερμούπολη το Κύπελλο Ελλάδας 2011–2012, το 6ο Κύπελλο Ελλάδας της ιστορίας του, χωρίς να χάσει set στο final 8. Επίσης, ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας 2011–2012, το 5ο Πρωτάθλημα Ελλάδας της ιστορίας του, αντιμετωπίζοντας τον Α.Ο. Φοίνικα Σύρου.[43]
Το τμήμα κολύμβησης ιδρύθηκε το 1908.[44] Κατά την περίοδο της κατοχής σημαντική υπήρξε η αντιστασιακή δραστηριότητα του Γεωργίου Ιβάνοφ, ο οποίος εκτελέστηκε από τους Γερμανούς.[45] Ο Γεώργιος Ιβάνοφ υπήρξε αθλητής του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης από το 1926 και αγωνίστηκε αρχικά στην ομάδα ποδοσφαίρου του. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την υδατοσφαίριση και την κολύμβηση που υπήρξε το άθλημα με το οποίο και διακρίθηκε.
Το 1945 επετράπη η ανέγερση ξύλινου παραπήγματος στον παραθαλάσσιο χώρο πίσω από το παλιό Κυβερνείο (σημερινό Λαογραφικό Μουσείο) το οποίο χρησιμοποιείτο ως αποδυτήριο του τμήματος κολύμβησης.[46] Το 1947 απομακρύνεται από εκεί και μεταφέρεται στη περιοχή της Σχολής Τυφλών. Το 1953 καθιερώθηκε η τέλεση των Πανθεσσαλονικείων Αγώνων προς τιμή του ήρωα Γεωργίου Ιβάνοφ.[47]
Το τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920[48] και το τμήμα υδατοσφαίρισης γυναικών ιδρύθηκε το 1989.[49] Το τμήμα καλλιτεχνικής κολύμβησης ιδρύθηκε το 1995.
Το τμήμα κλασικού αθλητισμού ιδρύθηκε το 1908.[44] Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1975 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1976 διπλασίασε τα πρωταθλήματα του συλλόγου επαναλαμβάνοντας την επιτυχία. Το 1979 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1979 και το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Ανδρών 1979.
Το 1984, 1985, 1986 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1984, το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1985 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1986 αντίστοιχα. Το 1989 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Γυναικών 1989. Το 1990 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Ανδρών 1990 και το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Γυναικών 1990.
Το 1990 η Βούλα Πατουλίδου βραβεύτηκε από τον Π.Σ.Α.Τ. ως Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς. Το 1992 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1992 της Βαρκελώνης, η αθλήτρια του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα με εμπόδια.[50] Επίσης, βραβεύτηκε από τον Π.Σ.Α.Τ. ως Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς για δεύτερη φορά στην καριέρα της.
Το 2000 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2000 του Σίδνεϊ η δισκοβόλος του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης Αναστασία Κελεσίδου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.[51] Το 2004 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 της Αθήνας η δισκοβόλος του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης Αναστασία Κελεσίδου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.[51]
Το τμήμα ξιφασκίας ιδρύθηκε το 1972 από τον προπονητή Ιωάννη Καραμαζάκη, ο οποίος παρέμεινε στην τεχνική ηγεσία του τμήματος έως το θάνατό του το 1978.[52] Το 1982 το τμήμα ξιφασκίας κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ξίφους Μονομαχίας Ανδρών 1982 και το Κύπελλο Ξιφασκίας Γυναικών 1982, ενώ το 1983 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ξιφασκίας Ανδρών 1983.
Το τμήμα Judo ιδρύθηκε το 1979 με πρωτοβουλία των πρωτοπόρων του αθλήματος Δημοσθένη Κατσιάρη και Μάριου Καρδάτου.[53]
Το τμήμα rugby ανδρών ιδρύθηκε το 2004 και το τμήμα rugby γυναικών ιδρύθηκε το 2013.[54][55] Το 2013 το τμήμα rugby ανδρών κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Rugby Union 2013 και 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας Rugby Sevens (2013, 2014). Το 2014 το τμήμα rugby γυναικών κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Rugby Sevens 2014.
Τα τμήματα Karate (Παραδοσιακό και Sport), Jiu Jitsu και Παγκρατίου δραστηριοποιούνται σε Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (Κ.Δ.Α.Π.) δωρεάν με voucher ή ιδιωτικά σε χώρους άθλησης και Dojo. Το 2023 υπάρχουν 120 παιδιά και αθλητές στην ακαδημία με ενεργή δράση στον αγωνιστικό χώρο. Δωρεάν συμμετοχή σε παιδιά από ιδρύματα και ορφανοτροφεία.[56]
Το τμήμα χειροσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε το 1994.[57]
Το τμήμα ποδηλασίας επανιδρύθηκε το 1972.[58] Το 1976 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Ανοικτού Δρόμου 1976.
Το τμήμα πάλης επανιδρύθηκε το 1967. Το 2000 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατακτά για πρώτη φορά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ελευθέρας Πάλης Ανδρών 2000. Μέσα στη δεκαετία 2001–2010, ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε όλα τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα Ελευθέρας Πάλης Ανδρών (2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010).[59]
Το τμήμα πυγμαχίας ιδρύθηκε το 1965 με πρωτεργάτη τον πυγμάχο και προπονητή Τάκη Θωμαΐδη.[60]
Το τμήμα άρσης βαρών ιδρύθηκε το 1967.[61]
Το τμήμα hockey επί πάγου και το τμήμα roller in-line hockey ιδρύθηκαν το 2008.[62]
Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης δεν έχει κατακτήσει κάποιο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Το τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών έχει βρεθεί 2 φορές στο final four του Κυπέλλου Σαπόρτα. Το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών έχει να επιδείξει 5 συμμετοχές στο final four του C.E.V. Champions League, εκ των οποίων οι 3 συμμετοχές ήταν στον τελικό. Τέλος, το τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών έχει κατακτήσει το Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων 1984–1985.
Περίοδος | Ποδόσφαιρο Ανδρών | Καλαθοσφαίριση Ανδρών | Πετοσφαίριση Ανδρών |
---|---|---|---|
1984–1985 | Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων Κυπελλούχος |
||
1994–1995 | Κύπελλο Σαπόρτα Ημιτελικός |
||
1996–1997 | Κύπελλο Σαπόρτα Ημιτελικός |
||
2001–2002 | C.E.V. Champions League 3η θέση | ||
2003–2004 | C.E.V. Champions League 4η θέση | ||
2004–2005 | C.E.V. Champions League Finalist | ||
2005–2006 | C.E.V. Champions League Finalist | ||
2008–2009 | C.E.V. Champions League Finalist |
Εκτός Θεσσαλονίκης έχουν ανοίξει σύνδεσμοι οπαδών στο Ασβεστοχώρι, στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης, στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης (Βαλμάδα), στην Κοζάνη, στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, στην Αθήνα, στο Κιλκίς, στη Δράμα, στην Καστοριά, στην Πτολεμαΐδα, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη, στη Νέα Φώκαια Χαλκιδικής και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Υπήρχαν εφημερίδες, περιοδικά και άλλα έντυπα που ασχολούνταν αποκλειστικά με θέματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το παλαιότερο ήταν η δεκαπενθήμερη εφημερίδα «Φωνή του Ηρακλέους», από το 1973. Επίσης, όλα τα έντυπα εκδίδονταν στη Θεσσαλονίκη:[109]
(ε): έκδοση, (δ): διεύθυνση, (α): αρχισυνταξία, (σ): διεύθυνση σύνταξης
Τίτλος | Περιγραφή | Έτη έκδοσης | Υπεύθυνοι | Βασικοί συνεργάτες (κατά διαστήματα) |
---|---|---|---|---|
Φωνή του Ηρακλέους | Δεκαπενθήμερη εφημερίδα | 1973–; | (ε) Κ. Παπαζαφειρίου (α) Γ. Καράδαλης |
Δ. Μπάτσης, Α. Παπαγερίδης, Σ. Πετρακόπουλος |
Φωνή των Γαλάζιων | Δεκαπενθήμερη εφημερίδα | 1980–; | (ε) Α. Γροντάς (α) Γ. Καράδαλης |
Δ. Μπάτσης, Α. Παπαγερίδης, Σ. Πετρακόπουλος |
Γαλάζιος Κόσμος[110] | Εβδομαδιαίο περιοδικό | 1995 | (ε) Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Γαλάζιοι» | Α. Κοντογιαννάτος, Χ. Χαρίτων |
Γαλάζιος Κόσμος | Εβδομαδιαία εφημερίδα | 1997–; | (ε) Ιωάννης Καλτζίδης | Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Παπάφη», Ιωάννης Καλτζίδης, Γ. Μαυρόπουλος, Γ. Παπαθανασίου, Θ. Περλεκίδης, Γ. Καράδαλης |
Νέα του Ηρακλή | Εβδομαδιαία εφημερίδα | 2003–; | (ε) Ιωάννης Καλτζίδης |
Το 2000 λειτουργούσε ο «Ανεξάρτητος Ραδιοφωνικός Σταθμός 91,7 FM» των οπαδών του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης (ο τωρινός ραδιοφωνικός σταθμός RSO 91,7 FM). Το 1996 ο Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Παπάφη» ήταν ο πρώτος οργανωμένος σύνδεσμος οπαδών σε όλη την Ελλάδα που είχε ραδιοφωνική εκπομπή στο «Metropolis 95.5 FM» κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή 7 με 9 μ.μ. Αργότερα, ραδιοφωνικές εκπομπές έκαναν επίσης ο Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Γαλάζιοι» και ο Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Κυανοί».
Με το όνομα «Ηρακλής», είτε αυτόνομα είτε επηρεασμένα από τον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, έχουν δημιουργηθεί αθλητικά σωματεία σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Υπάρχουν ή υπήρξαν παλαιότερα οι εξής φερώνυμοι αθλητικοί σύλλογοι:
<ref>
. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα :20
.<ref>
. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα :3
.
|
|