Γυναίκες (ταινία 1939)

Γυναίκες
ΣκηνοθεσίαΤζορτζ Κιούκορ
ΠαραγωγήΧαντ Στρόμπεργκ
ΣενάριοΑνίτα Λους
Τζέιν Μέρφι
Κλαιρ Μπουθ Λούσι
Βασισμένο σεThe Women[1]
ΠρωταγωνιστέςΝόρμα Σίρερ
Τζόαν Κρόφορντ
Ρόζαλιντ Ράσελ
Τζόαν Φοντέιν
Πολέτ Γκοντάρ
ΜουσικήΝτέιβιντ Σνελ
Έντουαρντ Γουόρντ
ΦωτογραφίαΌλιβερ Τ. Μάρς και Τζόζεφ Ράτενμπεργκ
ΜοντάζΡόμπερτ Τζ. Κερν
ΕνδυματολόγοςΆντριαν
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήLoews Cineplex Entertainment και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 9/1/1939
Κυκλοφορία1939
Διάρκεια83 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Από αριστερά προς τα δεξιά: Νόρμα Σίρερ, Ρόζαλιντ Ράσελ και Τζόαν Κρόφορντ σε διαφημιστική φωτογραφία για την ταινία

Η ταινία Γυναίκες (Πρωτότυπος τίτλος The Women), είναι δραματική κομεντί παραγωγής 1939 σε σκηνοθεσία Τζορτζ Κιούκορ, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό της Κλαιρ Μπουθ Λούσι, το οποίο διασκεύασαν για τη μεγάλη οθόνη οι Ανίτα Λους και Τζέιν Μέρφι. Πρωταγωνίστριες της ταινίας είναι οι: Νόρμα Σίρερ, Τζόαν Κρόφορντ, Ρόζαλιντ Ράσελ, Τζόαν Φοντέιν, Πολέτ Γκοντάρ, Λουσίλ Ουάτσον, Μαίρη Μπόλαντ, Φλόρενς Νας και Βιρτζίνια Γκρέι.

Όπως και στο θεατρικό, έτσι και στην ταινία όλοι οι ρόλοι ερμηνεύονται από γυναίκες. Τα γεγονότα της ταινίας τοποθετούνται στο Μανχάταν, της υψηλής κοινωνίας της δεκαετίας του '30 και στο Ρίνο της Νεβάδας, όπου οι πρωταγωνίστριες της ταινίας καταφεύγουν προκειμένου να πάρουν διαζύγιο από τους συζύγους τους. Το εγχείρημα του Κιούκορ σατιρίζει με οξύτητα τα προβλήματα, τη ματαιοδοξία, τον παραλογισμό και τον πολυέξοδο τρόπο ζωής των καλομαθημένων γυναικών της καλής κοινωνίας. Παρά το γεγονός ότι καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας δεν εμφανίζεται κανένας άνδρας, η υπόθεσή της αφορά τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Η ταινία γυρίστηκε σε ασπρόμαυρη φωτογραφία, εκτός από μια δεκάλεπτη σεκάνς, που απεικονίζει μια επίδειξη μόδας που γυρίστηκε σε τεχνικόλορ.

Το 2007 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική[2].

Υπόθεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαίρη Χέινς (Νόρμα Σίρερ) μια γυναίκα που ζει ευτυχισμένη μια ζωή γεμάτη ανέσεις και πλούτη με τον σύζυγό της, Στίβεν, και τη μικρή της κόρη, Μαίρη, αγνοεί το γεγονός ότι ο σύζυγός της, την απατά με την Κρύσταλ Άλλεν (Τζόαν Κρόφορντ), μια πωλήτρια σε μαγαζί με αρώματα. Η ξάδελφή της Μαίρη, Σύλβια Φάουλερ (Ρόζαλιντ Ράσελ) και η κολλητή της φίλη Ήντιθ Πόττερ, μαθαίνουν τυχαία το κουτσομπολιό για τη σχέση της Κρύσταλ με τον Στίβεν από μια μανικιουρίστα. Η Σύλβια και η Ήντιθ κλείνουν ραντεβού στη Μαίρη με τη μανικιουρίστα προκειμένου να ακούσει το κουτσομπολιό. Ο κόσμος της Μαίρη γκρεμίζεται και μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια επανασύνδεσης με τον Στίβεν, αποφασίζει να τον χωρίσει και φεύγει για την πόλη του Ρίνο, όπου τα διαζύγια εκδίδονται άμεσα. Στο ταξίδι για το Ρίνο, η Μαίρη αποκτά δυο νέες φίλες που πηγαίνουν κι εκείνες για να βγάλουν διαζύγιο, την κόμισσα Ντε Λαβ (Μαίρη Μπόλαντ) και την Μύριαμ Άαρονς (Πολέτ Γκοντάρ). Φτάνοντας στο Ρίνο οι μέλλουσες ζωντοχήρες νοικιάζουν δωμάτια στο ράντσο της Λούσυ, όπου σύντομα καταφθάνει και η Σύλβια, εφόσον κι εκείνη θέλει να χωρίσει τον σύζυγό της, για τον οποίον ανακαλύπτει ότι την απατά. Έπειτα η Σύλβια μαθαίνει ότι ο σύζυγός της την απατά με τη Μύριαμ, ενώ η κόμισσα γνωρίζει τον πέμπτο κατά σειρά σύζυγό της. Η Σύλβια και η Μαίρη ψυχραίνονται όταν η Μαίρη παίρνει το μέρος της Μύριαμ στον καβγά που ακολουθεί της αποκάλυψης της ταυτότητας της ερωμένης του συζύγου της. Όταν οι γυναίκες επιστρέφουν στην Νέα Υόρκη, ο Στίβεν παντρεύεται την Κρύσταλ Άλλεν και η Σύλβια γίνεται κολλητή με την Κρύσταλ. Η φιλόδοξη Κρύσταλ όμως δεν αρκείται στον Στίβεν κι αποκτά εραστή, που δεν είναι άλλος από τον νέο σύζυγο της κόμισσας, Μπακ. Τα νέα μαθαίνονται και η σχέση μεταξύ των γυναικών αλλάζει μια και καλή.

Πληροφορίες παραγωγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κωμωδία του Τζορτζ Κιούκορ, βασισμένη σε θεατρικό της Κλερ Μπουθ Λούσι, με ένα καστ εξ ολοκλήρου γένους θηλυκού, που περιλαμβάνει μερικές από τις μεγαλύτερες σταρ της Metro-Goldwyn-Mayer: Νόρμα Σίρερ, Τζόαν Κρόφορντ, Ρόζαλιντ Ράσελ και Πολέτ Γκοντάρ και μια άσημη ακόμα Τζόαν Φοντέιν, ένα χρόνο πριν γυρίσει τη Ρεβέκκα (Rebecca, 1940) του Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Το θεατρικό έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το 1937 και παίχτηκε για 666 παραστάσεις. Την ίδια χρονιά οι παραγωγοί Χάρι Γκετζ και Μαξ Γκόρντον αγόρασαν τα δικαιώματα του θεατρικού για 125 χιλιάδες δολάρια, θέλοντας να δώσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μαίρη Χέινς στην Κλοντέτ Κολμπέρ και να αναθέσουν τη σκηνοθεσία στον Γκρέγκορι Λα Κάβα[3]. Τον Μάρτιο του 1938, η Νόρμα Σίρερ και η Κάρολ Λόμπαρτ διαπραγματεύονταν τη συμμετοχή τους στην ταινία[4]. Το 1938 τα δικαιώματα του θεατρικού πέρασαν στην MGM, η οποία επιστράτευσε τα μεγαλύτερά της ονόματα για να συμμετάσχουν σ' αυτήν, εκτός των Γκρέτα Γκάρμπο και Μίρνα Λόι (η Λόι κάποια στιγμή ήταν υποψήφια για το ρόλο της Κρύσταλ Άλεν). Η Τζόαν Κρόφορντ, της οποίας οι ταινίες είχαν αρχίσει να χάνουν χρήματα είχε βαρεθεί να παίζει συνεχώς ρόλους της γλυκανάλατης ενζενί και ζήτησε με επιμονή από τον Λούι Μπι Μάγιερ να υποδυθεί τη σκύλα του θεατρικού, Τζόαν Άλεν. Ο Μάγιερ τότε της είπε: "Μα ο ρόλος είναι μικρός και διόλου κολακευτικός" κι εκείνη του απάντησε: "Θα έπαιζα ακόμα και τη γιαγιά του Γουάλας Μπίρι αν ο ρόλος ήταν καλός". Η Κρόφορντ έπρεπε όμως να συνεργαστεί με την εχθρό της στην εταιρία, τη γυναίκα που της στερούσε τους καλύτερους ρόλους και χήρα του παραγωγού Έρβιν Θάλμπεργκ, Νόρμα Σίρερ. Οι δυο γυναίκες παρά την αμοιβαία τους αντιπάθεια συνεργάστηκαν με επαγγελματισμό, παρά το γεγονός ότι υπήρξαν εντάσεις στο πλατό (μια από τις οποίες ξεκίνησε η Κρόφορντ, όταν άρχισε να πλέκει κατά τη διάρκεια βωβής λήψης της Σίρερ). Όταν κάποια στιγμή η Νόρμα Σίρερ και η Τζόαν Κρόφορντ κλήθηκαν για να βγάλουν διαφημιστικές φωτογραφίες, καμιά από τις ηθοποιούς δεν είχε το κουράγιο να μπει πρώτη στο στούντιο, κάνοντας κύκλους γύρω από το κτίριο με τις λιμουζίνες τους. Πρώτη υποψήφια για το ρόλο της Σύλβιας ήταν η Ίλκα Τσέις. Ο ρόλος πήγε τελικά στην Ρόζαλιντ Ράσελ και η ηθοποιός μετά από οδηγίες του σκηνοθέτη Τζορτζ Κιούκορ, τον έπαιξε με κωμικό τρόπο, προκειμένου να κερδίσει τις εντυπώσεις, εφόσον πρόκειται για το ρόλο μιας γυναίκας που διέλυσε ένα σπίτι, αποκαλύπτοντας στην απατημένη Μαίρη την εξωσυζυγική σχέση του συζύγου της. Ο Τζορτζ Κιούκορ ανέλαβε τη σκηνοθεσία της ταινίας ένα μήνα αφού είχε απολυθεί από τον Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ, που τον είχε προσλάβει για να σκηνοθετήσει το Όσα παίρνει ο άνεμος (Gone with the Wind, 1939). Σύμφωνα με την Τζόαν Φοντέιν όλες οι ηθοποιοί λάτρευαν τον Κιούκορ.

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε τεράστια επιτυχία μετά την προβολή της το 1939[5] και παρά το γεγονός ότι δεν έλαβε καμιά υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ, οι κριτικοί την συγκαταλέγουν στις λίστες τους ως μια από τις καλύτερες για τη χρονιά εκείνη.

Επανεκτέλεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το θεατρικό της Μπουθ υπέστη μια επανεκτέλεση το 2008, με πρωταγωνίστριες τις Ανέτ Μπένινγκ, Μεγκ Ράιαν και Εύα Μέντες[6].

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Σουηδικά) Svensk Filmdatabas. Svenska Filminstitutet. 32923.
  2. ↑ "National Film Registry". Library of Congress, accessed October 28, 2011.
  3. ↑ «Notes». Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2010. 
  4. ↑ "Looking at Hollywood", Chicago Tribune, March 2, 1938
  5. ↑ Frost, Jennifer (2011). Hedda Hopper's Hollywood: Celebrity Gossip and American Conservatism. NYU Press. σελ. 25. ISBN 0-814-72823-5. 
  6. ↑ Fleming, Michael (September 19, 2007). «Femmes front 'Women'». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117972296.html?categoryid=13&cs=1&query=diane+english. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]