Γυναίκες στην έρευνα και τεχνολογία

Πολλοί μελετητές και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν διαπιστώσει ότι οι τομείς της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μηχανικής και των μαθηματικών (STEM, τομείς έρευνας και τεχνολογίας) εκπροσωπούνται κυρίως από άνδρες με ιστορικά χαμηλή συμμετοχή των γυναικών από την εποχή που εμφανίστηκαν αυτοί οι τομείς τον 18ο αιώνα κατά τον Διαφωτισμό.

Οι μελετητές διερευνούν τους διάφορους λόγους για τη συνεχιζόμενη ύπαρξη αυτής της ανισότητας των φύλων στους τομείς της έρευνας και της τεχνολογίας. Όσοι θεωρούν αυτή την ανισότητα ως αποτέλεσμα διακρίσεων αναζητούν επίσης τρόπους για την αποκατάσταση της ισότητας στα πεδία STEM (τα οποία τυπικά έχουν καλύτερη πληρωμή και κοινωνική αναγνώιση).^[1][2][3][4]

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του PISA 2015, το 4,8% των αγοριών και το 0,4% των κοριτσιών αναμένουν καριέρα στα πεδία έρευνας και τεχνολογίας^[5]

Μελέτες υποδηλώνουν ότι πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στις διαφορετικές επιδόσεις νεαρών ανδρών και γυναικών στα μαθηματικά και στην επιστήμη, όπως ενθάρρυνση από γονείς, αλληλεπιδράσεις με καθηγητές μαθηματικών και επιστημών, περιεχόμενο προγράμματος σπουδών, πρακτικές εργαστηριακές εμπειρίες, επιδόσεις γυμνασίου στα μαθηματικά και τις επιστήμες και διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι στο σπίτι. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα ευρήματα της έρευνας είναι μικτά σχετικά με το πότε αποκλίνουν οι στάσεις των αγοριών και των κοριτσιών απέναντι στα μαθηματικά και την επιστήμη. Αναλύοντας αρκετές αντιπροσωπευτικές διαχρονικές μελέτες σε διάφορα κράτη ένας ερευνητής βρήκε λίγες διαφορές στη στάση των κοριτσιών και των αγοριών απέναντι στην επιστήμη στα πρώτα χρόνια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι φιλοδοξίες των μαθητών να ακολουθήσουν σταδιοδρομία στα μαθηματικά και τις επιστήμες επηρεάζουν τόσο τα μαθήματα που επιλέγουν να ακολουθήσουν σε αυτούς τους τομείς όσο και την ένταση της προσπάθειας που καταβάλλουν σε αυτά τα μαθήματα.^[6]

Παραπομπές

1. Ceci, S.J.; Williams, W.M. (2010). «Sex Differences in Math-Intensive fields». Current Directions in Psychological Science 19 (5): 275–279. doi:10.1177/0963721410383241. PMID 21152367. PMC 2997703. https://archive.org/details/sim_current-directions-in-psychological-science_2010-10_19_5/page/275. 
2. Ceci, S.J.; Williams, W.M.; Barnett, S.M. (2009). «Women's underrepresentation in science: Sociocultural and biological considerations». Psychological Bulletin 135 (2): 218–261. doi:10.1037/a0014412. PMID 19254079. https://archive.org/details/sim_psychological-bulletin_2009-03_135_2/page/218. 
3. Diekman, A.B.; Brown, E.R.; Johnston, A.M.; Clark, E.K. (2010). «Seeking Congruity Between Goals and Roles». Psychological Science 21 (8): 1051–1057. doi:10.1177/0956797610377342. PMID 20631322. https://archive.org/details/sim_psychological-science_2010-08_21_8/page/1051. 
4. Griffith, A.L. (2010). «Persistence of women and minorities in STEM field majors: Is it the school that matters?». Economics of Education Review 29 (6): 911–922. doi:10.1016/j.econedurev.2010.06.010. https://archive.org/details/sim_economics-of-education-review_2010-12_29_6/page/911. 
5. Catherine André/VoxEurop/EDJNet; Marzia Bona/OBC Transeuropa/EDJNet (19 April 2018). «The ICT sector is booming. But are women missing out?». https://www.europeandatajournalism.eu/eng/News/Data-news/The-ICT-sector-is-booming.-But-are-women-missing-out. Ανακτήθηκε στις 27 August 2018. 
6. Hanson, Sandra L. (1996). Lost talent : women in the sciences. Temple University Press. ISBN 1-56639-446-5.