Δάσος Νταρζλούμπσκα

Συντεταγμένες: 54°39′33″N 18°15′59″E / 54.65917°N 18.26639°E / 54.65917; 18.26639

Δάσος Νταρζλούμπσκα

Το Δάσος Νταρζλούμπσκα (πολωνικά: Puszcza Darżlubska), το οποίο βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Πολωνίας, είναι δασικό συγκρότημα στην περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας, εντός της γεωγραφικής περιοχής Κασουβιανής Ακτής (Pobrzeże Kaszubskie),[1] που συνορεύει στα νότια με το Πάρκο Τοπίου Τρίπολης, με το οποίο χωρίζεται από τον ποταμό Ρέντα. Εντός του δάσους υπάρχουν δύο φυσικά καταφύγια. Η έρημος είναι επίσης η πηγή δύο ποταμών: της Πιάσνικα και της Γιζτεπκά. Η περιοχή είναι επίσης η πηγή δύο ποταμών: Πιασνίτσα και Γκιζντέπκα. Το όνομα του Δάσους Νταρζλούμπσκα προέρχεται από το κοντινό χωριό Νταρζλούμπιε, βόρεια του Γντάσκ.[2]

Το Δάσος Νταρζλούμπσκα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος τόπος μαζικής δολοφονίας Πολωνών αμάχων στην Πομερανία (μετά από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Στούτχοφ) κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με μέχρι 16.000 θύματα να έχουν δολοφονηθεί στον τόπο. Οι οικογένειες Πολωνών μεταναστών που ζούσαν στη Γερμανία πριν από τον πόλεμο ήταν η μεγαλύτερη ομάδα δολοφονηθέντων. Εκτός από Πολωνούς και Κασούβιους, τα θύματα περιλαμβάνουν ασθενείς από ψυχιατρεία (συμπεριλαμβανομένων Γερμανών), Τσέχων και Εβραίων. Τα κύματα των ναζιστικών γερμανικών εκτελέσεων, γνωστά ως οι Σφαγές στην Πιασνίτσα, περίπου 12.000-16.000 θυμάτων, διαπράχθηκαν μεταξύ του φθινοπώρου του 1939 και της άνοιξης του 1940 κοντά στο χωριό Βιέλκα Πιασνίτσα.[3]

Με συνολική έκταση περίπου 17.271 εκτάρια, το Δάσος Νταρζλούμπσκα περιλαμβάνει δύο προστατευόμενες περιοχές τοπίου. Η χλωρίδα και των δύο είναι παρόμοια με εκείνη του Πάρκου Τοπίου Τρίπολης που ιδρύθηκε το 1979. Το κυρίαρχο δέντρο είναι η ευρωπαϊκή οξιά (Fagus sylvatica), που σχηματίζει σύδεντρα με πεύκα και άλλα κωνοφόρα δέντρα.[2]

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρά την έλλειψη τουριστικών μονοπατιών, το Δάσος Νταρζλούμπσκα είναι επίσης μια καλή περιοχή αναψυχής με πολλά φυσικά, ιστορικά και πολιτιστικά αντικείμενα και διάφορα σημεία ενδιαφέροντος για τους επισκέπτες.[2]

Ένα από τα πολλά μικρότερα σημεία θανάτου μέσα στο δάσος.

Τόπος δολοφονιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κύματα των ναζιστικών γερμανικών εκτελέσεων, γνωστά ως οι Σφαγές στην Πιασνίτσα, περίπου 12.000-16.000 ομήρων (κυρίως μέλη των πολωνικών οικογενειών μεταναστών εργαζομένων που κατοικούσαν στη Γερμανία μεταξύ των πολέμων και μέλη της πολωνικής ιντελιγκέντσια), έγιναν μεταξύ του φθινοπώρου του 1939 και της άνοιξης του 1940 κοντά στο χωριό Βιέλκα Πιασνίτσα.[3] Υπάρχουν διάφορα σημεία μνήμης στο δάσος, σε 26 μαζικούς τάφους των θυμάτων και αλλού.[4][5]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Elżbieta Grot (10 Φεβρουαρίου 2009). «Ludobójstwo w Piaśnicy z uwzględnieniem losów mieszkańców powiatu wejherowskiego». Biblioteka Publiczna Gminy Wejherowo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2011.   (in πολωνική)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Ryś, M. (2010), Puszcza Darżlubska: "Krótka charakterystyka środowiska przyrodniczego na terenie Komunalnego Związku Gmin "Dolina Redy i Chylonki", Γκντίνια: Komunalny Zwiazek Gmin, http://www.kzg.pl/index.php/srodowisko_przyrodnicze, ανακτήθηκε στις 23 December 2010 
  3. ↑ 3,0 3,1 Cherry, Robert D.; Orla-Bukowska, Annamaria (2007), Rethinking Poles and Jews: troubled past, brighter future, Lanham MD: Rowman & Littlefield, σελ. 100, ISBN 978-0-7425-4666-0, https://books.google.com/books?id=vkLTSB7NHwgC&dq=%22slaughter+of+the+co-territorial+people.%22&pg=PA100, ανακτήθηκε στις 23 December 2010 
  4. ↑ Batory, Marcin (2010), Site of Nazi mass executions in Piasnica, Tübingen, Germany: Sites of Memory, http://sites-of-memory.de/main/piasnica.html, ανακτήθηκε στις 25 December 2010 
  5. ↑ LET US NOT FORGET ABOUT GRAVES OF PIAŚNICA MASSACRE VICTIMS, Piaśnica museum, 26 October 2016